'Grootvader van de allergie' Frankland (108) overleden
Wetenschapper William Frankland is overleden. De Britse allergoloog en immunoloog wordt gezien als de 'grootvader van de allergie' wegens zijn enorme waarde op vooral dat gebied. Frankland bereikte vorige maand nog de buitengewoon respectabele leeftijd van 108 jaar en was bijna tot aan zijn dood nog wel op enige wijze werkzaam.
Frankland's carrière kent eigenlijk teveel hoogtepunten om op te noemen, maar we noemen er een paar. Zo hebben hooikoortspatiënten uiterst veel aan hem te danken, want sinds hij kort na de Tweede Wereldoorlog in een Londens ziekenhuis werkte vond hij het belangrijk om patiënten op de hoogte te brengen van het pollenaantal. Zijn werk op dat gebied leidde er uiteindelijk toe dat vanaf de jaren zestig informatie over pollen in weerberichten werd opgenomen.
De wetenschapper was verder voorstander van de zogenaamde hygiënehypothese: door een enorm gestegen niveau van hygiëne raken mensen veel sneller allergisch, zo stelde hij. "Ons immuunsysteem wordt niet vroeg genoeg in gang gezet, we zijn te schoon. In het voormalige Oost-Duitsland, met slechte omstandigheden, waren mensen minder allergisch", vertelde hij ooit eens.
Een ander voorbeeld is zijn werk om diverse vormen van allergie mogelijk op te lossen middels een soort immuniteit: in 1955 liet hij zichzelf bijvoorbeeld dagelijks bijten door een bloedzuigend insect om dit te testen. De bedoeling was dat een regelmatige, maar kleine dosis van een stof waar iemand allergisch voor was, kon helpen om de allergie te verminderen.
In de jaren vijftig werkte Frankland samen met niemand minder dan de legendarische Alexander Fleming, de ontdekker van penicilline, het eerste echte antibioticum. De twee bestudeerden onder meer resistentie van bactierën tegen antibiotica en volgens Frankland vertelde Fleming hem ooit dat het te snel voorschrijven van antibiotica 'de dood van de mensheid' zou worden.
In 1979 werd Frankland gevraagd om een 'VIP' in Baghdad te helpen met zijn astma. Het bleek te gaan om ene Saddam Hussein, die van Frankland te horen kreeg dat hij helemaal geen astma had en moest kappen met het wegpaffen van veertig sigaretten per dag. Dat werkte, zoals we weten, maar echt gelukkig was Frankland daar achteraf niet mee.
"Ik heb er de rest van mijn leven spijt van gehad dat ik hem heb gezeg dat het roken zijn probleem was en dat hij, als hij zo door zou gaan, binnen twee jaar niet meer de leider van Irak zou zijn. Enige tijd later hoorde ik dat hij ruzie had gehad met een staatssecretaris van gezondheid, dus hij nam hem mee naar buiten en schoot hem dood...misschien had ik geluk."
Nog geen twee weken geleden gaf Frankland, die in de afgelopen jaren zo nu en dan nog co-auteur was in de nodige publicaties, nog een interview. Daarin sprak hij kort over de COVID-19-dreiging - "ik ben echter geen virusman" - en zijn herinneringen aan de Spaanse griep van 1918, naast onder meer zijn werk met Fleming. Een uiterst interessant interview, hier te lezen.