EK Vandaag - Vrijdag 17 juni

Mexicanobakker

De EK-trein dendert door, we zijn inmiddels een week onderweg. De echt spannende wedstrijden zijn nog aardig uitgebleven maar vandaag staan er weer drie mooie affiches op het programma met 3 ploegen die moeten: Zweden zal met de wedstrijd tegen België in het verschiet alle punten kunnen gebruiken en zowel Turkije als Tsjechië zal niet op 0 uit 2 willen blijven staan.

Speelschema

Tijd Groep Thuis Uit Plaats
15:00 E Italië Zweden Toulouse
18:00 D Tsjechië Kroatië Saint-Étienne
21:00 D Spanje Turkije Nice

Italië - Zweden

Italië - Zweden is de eerste wedstrijd op het programma. De Italianen hebben misschien wel het meeste geimponeerd van allemaal, door met een goede organisatie (en het geluk van missers van Divorck Origi en Romelu Lukaku) België te verschalken. Zweden schoot geen enkele keer op doel in de wedstrijd tegen Ierland. Op voorhand dus een makkelijke wedstrijd voor de Italianen, maar Zlatan zal toch willen imponeren tegen het land waar hij jarenlang heeft gespeeld, bij zijn laatste kans om nog te schitteren op een EK. Voor Pontus Jansson en Oscar Hiljemark is het niet te hopen dat ze de winnende scoren, want dan zullen ze wellicht een behandeling ondergaan zoals Jung-Hwa Ahn in 2002 (ontslag) - ze hebben allebei een Italiaanse werkgever.

In de voetbalhistorie kwamen de twee landen elkaar vaker tegen, voor het eerst op de Olympische Spelen. Zweden verloor in 1912 voor eigen publiek van de Italianen. Daarna ging het veelal gelijk op tussen de beide landen. In 2000 wist Italië met een 2-1 overwinning Zweden definitief uit het toernooi te kegelen, terwijl in 2004 de 1-1 tussen de landen genoeg was voor een Scandinavische salonremise, welke geheel toevallig vervolgens ook nog gebeurde. Zlatan was ook toen al doelpuntenmaker voor de Zweden. De laatste ontmoeting tussen beide landen eindigde in een 1-0 overwinning voor Italië door een van de belangrijkste onderdelen van het Italiaanse BBC, Giorgio Chiellini

Tsjechië - Kroatië

Twee landen die pas sinds 1996 op eigen kracht meedoen aan eindtoernooien en sindsdien misschien wel het meeste indruk hebben gemaakt met (halve) finaleplaatsen en goed voetbal zullen tegen elkaar strijden. Toch zijn tijden veranderd: Tsjechië is veel van zijn glorie verloren sinds de tijden van Pavel Nedved en Karel Porborsky, terwijl Kroatië nog altijd veel Europese toppers kent. Kroatië kan zichzelf verzekeren van de volgende ronde met een overwinning. Tsjechië is er alles aan gelegen om niet te verliezen: 0 uit 2 is niet meer zo dramatisch doordat de beste derden ook door mogen, maar nog altijd niet gunstig.

De beide ploegen speelden nog nooit een officiële wedstrijd tegen elkaar. In de begindagen voor de teams, in 1996 speelde de verliezend EK-finalist tegen de nummer 3 van het eerstvolgende WK met 1-1 gelijk. Pas in 2011 was er een nieuwe vriendschappelijke ontmoeting. Een snelle 2-0 voorsprong voor de Kroaten werd weggepoetst door Tsjechië, maar de Kroaten kwamen uiteindelijk op een 4-2 overwinning. Nicola Kalinic was de spits die toen 2 doelpunten maakte voor Kroatië. Hij doet nu wel mee, maar zal waarschijnlijk niet starten omdat hij in de pikorde achter Mario Mandzukic staat.

Spanje - Turkije

Wat voor Kroatië geldt, geldt evengoed voor Spanje. Spanje kan bij winst de volgende ronde bereiken. Zo ook: Wat voor Tsjechië geldt, geldt ook voor Turkije. Een toernooi beginnen met 2 nederlagen is nooit goed. Toch imponeert Spanje niet, verre van. De huidige Europees Kampioen had alle moeite om langs Tsjechië te komen met een karige late 1-0, maar ook Turkijë was erg flets tegen een degelijk Kroatië en tekende niet voor meer dan 1 kans. Een wedstrijd met veel kansen lijkt het dus ook niet te worden. Voor Arda Turan is het toch wel een bijzondere wedstrijd. Niet alleen speelt hij in Spanje bij FC Barcelona, FC Barcelona is ook nog eens hofleverancier van het Spaanse elftal. Arda zal dus een hoop van zijn ploeggenoten tegenkomen.

Een rijke historie kennen Turkije en Spanje onderling niet: Slechts 10 keer werd er tegen elkaar gespeeld: 5 keer in Istanbul, 4 keer in Spanje en nog 1 beslissingswedstrijd in Rome. In Istanbul werd er in die 5 ontmoetingen overigens maar 5 keer gescoord, het werd 3 maal 0-0. In Spanje verloren de Turken altijd. Het betrof 3 keer kwalificatiewedstrijden waarbij Spanje onderling dan ook steeds de betere was. De enige Turkse overwinning voor het WK in 1954 (1-0) zorgde ervoor dat een beslissingswedstrijd nodig was, die in 2-2 eindigde. Op doelsaldo kwalificeerde Spanje zich toen toch. In de kwalificatie voor het EK 1968 mocht Spanje zich ook de betere noemen. De laatste twee ontmoetingen zijn recenter: De kwalificatiereeks voor het WK 2010 werd door Spanje gespeeld tegen Turkije. Ook daar was Spanje de betere, waardoor zij wel naar het WK in 2010 gingen in tegenstelling tot de Turken. Wat daar verder gebeurde hebben we het maar niet over.

Wedstrijd van toen

Duitsers scoren altijd in de laatste minuut. Het is vaak gezegd, en het begrip is misschien iets breder te nemen: Duitsers scoren altijd in de laatste minuten. Tegen Joegoslavië, op 17 juni, deden ze het 2 keer. Of, beter gezegd, Dieter Muller deed het 3 keer. In 1976 werd het EK in Joegoslavië gespeeld en de Joegoslaven, gesterkt door de geroutineerde ster Dragan Dzajic, die in 1968 een van de beste spelers van het toernooi was, stonden binnen een half uur met 2-0 voor. Toch kantelde de wedstrijd. (West-)Duitsland is immers nooit uitgeschakeld tot het laatste fluitsignaal heeft geklonken. In deze halve finale kwamen de Duitsers terug tot 2-1 en 10 minuten voor tijd scoorde Dieter Müller zelfs de 2-2. Alsof de Duitsers nog niet genoeg hadden gehad van late goals zorgde Muller ook nog voor de 2-3 en 2-4. Niet in de laatste minuten van de reguliere speeltijd, maar in de 115e en 119e minuut van de verlenging.