Kemphanen Zuid-Sudan sluiten zoveelste vrede
De strijdende partijen in Zuid-Sudan hebben maandagochtend na vier dagen van intensieve onderhandelingen het zoveelste vredesakkoord gesloten. De vorige drie hielden niet lang stand.
De IGAD, het samenwerkingsverband van landen in de Hoorn van Afrika dat toezicht hield op de vredesonderhandelingen, zal streng optreden tegen een ieder die de jongste overeenkomst breekt, zei bemiddelaar Seyoum Mesfin. De IGAD geeft de overtreder aan bij de Afrikaanse Unie en de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, waarschuwde hij. Die beide organen hebben allebei zware sancties aangekondigd voor wie het vredesproces in Zuid-Sudan ondermijnt.
Op 9 juli treedt er in Juba een overgangsregering van nationale eenheid aan, lieten bemiddelaars weten. April, mei en juni zijn uitgetrokken voor een aanloopperiode.
Over enkele andere heikele kwesties, zoals de verdeling van de macht, hebben de regering en de rebellen nog geen overeenstemming bereikt. Voor 5 maart sluiten ze een alomvattend en definitief akkoord, hebben de beide kampen afgesproken.
De opstandelingen lieten meteen weten dat het welslagen van het nieuwe vredesplan afhangt van het optreden van de regering in Juba. "Als de regering het akkoord eerbiedigt, zal het geweld zeker afnemen", zei woordvoerder Lul Koang. "Maar als ze op dezelfde voet doorgaan, dan zal dat het geweld zeker niet doen beëindigen."
Het Enough-project reageerde sceptisch op het nieuwe vergelijk. "Door het ontbreken van het beloofde regime van reisverboden en bevriezing van banktegoeden zien de strijdende partijen geen reden hun gedrag aan te passen", zei Justine Fleischner van de hulporganisatie. Ze hekelde de bemiddelaars, omdat economische belangen en zakelijke banden ervoor zouden zorgen dat het niet van sancties komt. "Ondertussen betaalt de bevolking van Zuid-Sudan de prijs van de oorlog."
Het aanhoudende geweld in Zuid-Sudan gaat terug op een machtsstrijd tussen president Salva Kiir en zijn tweede man Riek Machar. Hun rivaliteit is uitgemond in een strijd tussen hun beide stammen, respectievelijk de Dinka en de Nuer. Meer dan anderhalf miljoen mensen zijn van huis en haard verdreven. Tienduizenden van hen hebben hun toevlucht gezocht tot enkele VN-kampen in het land.