Parlement Pakistan kiest nieuwe president
Het Pakistaanse parlement kiest dinsdag een nieuwe president. De uitslag staat min of meer vast: iedereen is het er over eens dat Mamnoon Hussain, de kandidaat van de regeringspartij, de Pakistaanse Moslimliga-N, de strijd zal winnen.
De president wordt in Pakistan niet direct gekozen, maar door volksvertegenwoordigers in de Senaat, de Nationale Vergadering en de parlementen van de vier deelstaten. De PML-N heeft de meerderheid in de Nationale Vergadering en in de volkrijkste provincie, Punjab.
De bevoegdheden van de president zijn beperkt. De meeste macht in de burgerregering berust bij de premier, Nawaz Sharif.
De Pakistaanse Volkspartij van de huidige president Asif Ali Zardari, die na de PML-N de meeste zetels heeft in de Nationale Vergadering, boycot de stemming. De PPP is verbolgen over een beslissing van het Hooggerechtshof, dat op verzoek van de PML-N de stemming een week heeft vervroegd omdat sommige parlementsleden aan het eind van de ramadan een bedevaart naar Saudi-Arabië willen maken. Volgens de PPP hebben de rechters verzuimd de oppositie te horen en is er door de vervroegde datum te weinig tijd om campagne te voeren.
Ook als de PPP wel had deelgenomen zou Hussain waarschijnlijk winnen. De enige andere kandidaat is Wajihuddin Ahmed, een gepensioneerd lid van het Hooggerechtshof van Sindh dat is voorgedragen door de partij van voormalig cricketster Imran Khan.
Hussain is een textielzakenman uit Karachi, de hoofdstad van de provincie Sindh. Hij diende in 1999 vier maanden als gouverneur van Sindh, maar vervulde verder geen prominente rol in de landelijke politiek. Volgens politiek analist Hasan Askari Rizvi omringt premier Sharif zich graag met politiek onbekenden, 'zodat hij het middelpunt van de macht is en in de schijnwerpers staat'. Rizvi denkt daarom niet dat de nieuwe president veel aandacht op zich zal vestigen of voor opwinding zal zorgen.
De termijn van de huidige president, Zardari, loopt 8 september af. Hij werd door de PPP als kandidaat naar voren geschoven nadat zijn vrouw, oud-premier Benazir Bhutto, in december 2007 het slachtoffer was geworden van een moordaanslag. Zardari en de PPP profiteerden vooral van sympathiestemmen; als president was Zardari een omstreden figuur, die dikwijls in aanvaring kwam met het machtige leger en met het Hooggerechtshof.
Zijn voornaamste prestatie is waarschijnlijk dat hij de eerste burgerregering heeft geholpen haar termijn van vijf jaar vol te maken en de macht over te dragen aan een volgende regering die democratisch gekozen is. Hij wist dit te bereiken door de coalities te smeden die nodig waren om aan de macht te blijven. Zardari stemde ook in met een aantal grondwetswijzigingen, waardoor de bevoegdheden van de president beknot werden ten gunste van de premier. Het presidentschap van Pakistan is nu nog slechts een voornamelijk ceremoniële functie.
De regering van Zardari heeft weinig voor elkaar gekregen in het aanpakken van de grootste problemen van Pakistan, zoals de chronische elektriciteitstekorten die de economie verlammen en waardoor sommige huishoudens maar vier uur per dag stroom hebben. Het leger heeft onder het bewind van Zardari verschillende operaties ingezet tegen de Pakistaanse Taliban, maar deze nooit onder de duim gekregen.
"De regering-Zardari heeft wat bestuur betreft absoluut slecht gepresteerd en er was een serieus reputatieprobleem vanwege aantijgingen van corruptie", zegt Rizvi. "Zardari zal worden herinnerd als een zeer omstreden president, maar een groot overlever."