Column: het vorige Grote Talent
 | Heikki Kovalainen. Ooit was hij het volgende Grote Talent. Slechts 3 races waren er nodig om zijn geweldige reputatie volledig om zeep te helpen. Waar ging het mis? |
Laten we eerst eens kort kijken waar het goed ging. Kort, want een volledig verslag van alles wat goed ging zou een lang verhaal worden. Na een succesvolle carrière als karter begon hij in 2001 met de formule racerij. In iedere serie waarin hij deelnam, won hij in zijn debuutjaar meerdere races, waarna hij promoveerde naar een nieuwe serie. Het jaar daarna herhaalde dat patroon zich dan. Op de Nissan World Series na, bleef hij nergens lang genoeg om dominant kampioen te worden. De fantastische prestaties in zijn debuutjaar garandeerden steeds een startplaats in een klasse hoger.
Zo ging dat door tot hij zich in 2006 volledig ging toeleggen op het testwerk bij Renault, waar hij toen al een paar jaar testwerk deed. Het was duidelijk dat Briatore hem aan het klaarstomen was, zoals Briatore dat met Alonso ook had gedaan. De tijd en de plek voor een stage bij een minder team ontbraken echter, toen Alonso besloot om dit jaar al naar McLaren te verkassen. Niet de meest gunstige samenloop van omstandigheden voor het team, maar voor Kovalainen een mooie kans om in te stappen op het hoogste niveau.
Waar ging het dan mis voor de Fin? Ook dit kun je waarschijnlijk het beste een ongelukkige samenloop van omstandigheden noemen. Ten eerste heeft hij pech gehad in een jaar in te stappen, dat de Renault het niveau van eerdere jaren niet haalt. De R27 is absoluut niet de te kloppen auto, zoals de R25 en R26 dat wel waren. Met een absolute topauto zoals de voorgaande Renaults waren, had hij met gemak dik in de punten kunnen rijden. Voor een debutant helemaal niet verkeerd.
Daarnaast heeft Heikki natuurlijk de pech dat Hamilton het zo goed doet. Als hij de enige debutant in de top 10 zou zijn geweest, hadden zijn prestaties nog helemaal niet zo slecht geleken. Maar door de waanzinnig goede prestaties van Hamilton, komt Kovalainen er nog eens extra bekaaid van af. De Brit verslaat de regerend kampioen in z'n derde race. De Fin kan de loser-teamgenoot van de regerend wereldkampioen niet eens kloppen. Maar toch doe je daarmee de werkelijke situatie geen eer aan.
Ik denk dat de verhouding Alonso/Fisichella vertekend is doordat Alonso de spil was in het plan van Briatore om Renault terug aan het front te krijgen. Het team draaide om Alonso. Of de verhouding net zo scheef was als bij Benetton in het Schumacher-tijdperk durf ik niet te zeggen. Maar dat Briatore gelooft in de strategie om een auto te ontwikkelen rondom één rijder, en dat de tweede rijder maar moet zorgen dat hij went aan die auto, is bekend. Ik geloof dat Fisichella daardoor afgelopen jaren minder goed uit de verf kwam, dan hij eigenlijk is.
En laten we eerlijk zijn, Kovalainen reed slordig in de eerste race. Maar in Maleisië reed hij al praktisch foutloos. In Bahrein heb ik 'm maar één keer naast de baan gezien, en dat was nadat hij van de baan was gerosbergd. Desondanks finishte hij vlak achter Fisichella. Sinds de eerste race was het verschil met Fisichella respectievelijk één minuut en vijf plaatsen, zes seconden en twee plaatsen en zeven seconden en één plaats. Deze lijn volgend, en me beseffend dat de volgende race op een circuit is dat Kovalainen zeer goed kent (in ieder geval beter dan de eerste drie races), voorzie ik een stevig gevecht tussen de Renault rijders in Spanje. En het zou me niet zo heel veel verbazen als de Fin aan het langste eind zou trekken.