[special] Jim Thorpe deel 1

Jacobus Franciscus "Jim" Thorpe (28 mei 1887 - 28 maart 1953) is waarschijnlijk de meest veelzijdige atleet ooit. Olympisch kampioen op de vijfkamp en de tienkamp en hij blonk ook uit in American Football en honkbal. Waarschijnlijk heeft hij ook nog op hoog niveau gebasketbald. Hij mag beschouwd worden als één van de beste atleten ooit en is ook uitgeroepen tot beste sporter van de eerste helft van de vorige eeuw. Hieronder het verhaal van een absolute grootheid uit de sportgeschiedenis, die hier nagenoeg onbekend is.

Informatie over zijn naam, geboorte en etnische achtergrond verschillen nogal. Wat bekend is, is dat hij geboren is in het gebied wat toebehoorde aan de indianen. Zijn indiaanse naam luidde Wa-Tho-Huk wat Lichtend Pad betekent. Een geboorte certificaat is echter niet gevonden. Thorpe werd geboren op 28 mei 1887 in Prague, Oklahoma. Zijn ouders waren beide van gemengde afkomst. Zijn vader, Hiram Thorpe, had een Ierse vader en een Indiaanse moeder. Zijn moeder, Charlotte Vieux, had een Franse vader en een Indiaanse moeder.
Samen met zijn tweelingbroer Charlie ging hij naar school in Stroud, Oklahoma. Charlie overleed aan een longontsteking toen hij 8 jaar oud was. Jim Thorpe had het erg zwaar met zijn dood en liep een aantal keer weg van school. Zijn vader stuurde hem naar wat nu de Haskell Indian Nations University is in Lawrence, Kansas, zodat hij niet opnieuw zou weglopen. Toen zijn moeder twee jaar later overleed raakte hij in een depressie. Na verschillende ruzies met zijn vader liep hij weg van huis en ging in een paardenranch werken. In 1904 keerde hij terug naar zijn vader, en besloot naar de Carlisle Indian Industrial School in Carlisle te gaan in Pennsylvania. Hij speelde voor de school ook American Football en zijn coach was Glenn Scobey "Pop" Warner, één van de meest invloedrijke coaches van die tijd. Later dat jaar overleed zijn vader waarna Thorpe opnieuw van school ging. Hij ging werken op een boerderij maar na een paar jaar keerde hij terug naar Carlisle, waar zijn atletiekcarrière begon.

De legende is dat hij die begon in 1907 toen hij op straat liep en een paar jongens van school zag hoogspringen. Terwijl hij ze stuk voor stuk zag falen sprong hij zelf spontaan 5 ft 9( = 1,75m), terwijl hij nog zijn gewone kleren droeg. Behalve aan atletiek deed Thorpe op Carlisle ook aan football, honkbal, lacrosse(een combinatie van ijs- en veldhockey) en zelfs ballroomdansen.
Hij kreeg landelijke bekendheid toen hij als running back, defensive back, place-kicker en punter voor zijn school footballteam, alle punten scoorde in de met 18 -13 gewonnen wedstrijd tegen Harvard. Het jaar erop leidde hij zijn team naar het kampioenschap en scoorde 25 touchdowns en 198 punten (over 12 wedstrijden). De grootste uitslag dat seizoen was een 27-6 overwinning tegen Army(de Amerikaanse Militaire Universiteit.) In die wedstrijd blesseerde de toekomstige Amerikaanse president Dwight Eisenhower zijn knie toen hij probeerde Thorpe te tackelen. Football was Thorpe's favoriete sport, hij was slechts sporadisch actief in de atletiek, toch zou dat de sport zijn die hem de meeste faam op ging leveren.

Voor de olympische spelen van 1912 stonden er 2 nieuwe onderdelen op het programma, de vijfkamp en de tienkamp. Op de Amerikaanse trials plaatste hij zich simpel voor de vijfkamp door drie wedstrijden te winnen. Voor de tienkamp waren er te weinig kandidaten en die trials werden daarom afgelast. Thorpe's eerste - en tevens laatste - tienkamp was op de olympische spelen.
Thorpe had een druk schema op de spelen, behalve op de vijfkamp en de tienkamp nam hij ook nog deel aan het hoogspringen en verspringen. Als eerste stond de vijfkamp op het programma, Thorpe was oppermachtig en won vier onderdelen, alleen bij het speerwerpen werd hij 3e, een onderdeel wat hij daarvoor nog nooit had gedaan. Op dezelfde dag dat hij het goud won op de vijfkamp kwalificeerde hij zich ook voor de finale van het hoogspringen. In die finale werd hij 4e, bij het verspringen werd hij 7e. Zijn laatste onderdeel werd de tienkamp, ook hierin was Thorpe oppermachtig en eindigde in de top 4 van alle onderdelen. Hij vestigde ook een wereldrecord met 8.412 punten. Met die prestatie zou hij 36 jaar later nog zilver hebben gewonnen. Volgens de gewoonte van die tijd werden de medailles uitgereikt tijdens de sluitingsceremonie. Naast zijn twee gouden medailles ontving hij ook twee uitdagingprijzen, uitgereikt door Koning Gustav V van Zweden voor de tienkamp en tsaar Nicolaas II van Rusland voor de vijfkamp. De legende wil dat koning Gustav zei: "You, sir, are the greatest athlete in the world," waarop Thorpe zei:"Thanks, King." Terug in Amerika kreeg hij een ticker-tape parade op Broadway.