[Column] 'Zelfs het shirt is mooi'

Da_Sandman
Iedere week geven onze columnisten Bjoro en Da_Sandman om en om hun kijk op de voetbalwereld.
Deze week is het woord weer aan Da_Sandman die, in het vierde deel van een serie columns, op verzoek van Bjoro zijn visie geeft over de nieuwe shirts van het Nederlands elftal.

Het is de dag na Tsjechië – Nederland als Henk Kesler tevreden uit het raam van zijn kantoor kijkt. De bossen liggen er prachtig bij, denkt de bondsvoorzitter, terwijl hij een stevige slok koffie neemt. Ongewild verschuift zijn blik van het groene bos naar de bronzen beelden in de tuin van het hoofdkantoor van de KNVB. Zijn ogen komen tot stilstand bij het beeld van Marco van Basten. Heeft-ie het toch maar geflikt, denkt Henk. Zijn gedachten dwalen af naar aankomende zomer. We zouden wel eens wereldkampioen kunnen worden, schiet plots door zijn hoofd. Van schrik verslikt de Tukker zich in een te grote slok koffie. We zouden wel eens wereldkampioen kunnen worden…

Eenmaal van de schrik bekomen, spoedt Henk zich naar beneden. Bij de receptie deelt hij mee dat hij vandaag afwezig is. De receptioniste wil nog vragen wat ze met de voor vandaag geplande afspraken moet doen, maar de voorzitter heeft het pand al verlaten. Pas in zijn auto komt Henk weer iets tot rust. Hij had zich deze dag wat anders voorgesteld. Het Nederlands elftal heeft zich gisteren weten te plaatsen voor het WK in Duitsland, door met 2-0 van Tsjechië te winnen. Dat moet natuurlijk gevierd worden, en dat staat eigenlijk voor vandaag op de planning. Dat moet dan maar even wachten, denkt Henk, terwijl hij zijn auto de snelweg richting Rotterdam opdraait. Hij had er nog niet eens bij stilgestaan, nog niet aan durven denken wellicht, zeker niet na de deceptie van 2002. We zouden wel eens wereldkampioen kunnen worden…

Als Rotterdam nadert, bekruipt Henk weer het gevoel van schrik dat hij in Zeist had. Zijn gedachten dwalen af naar 1988. Henk heeft dan nog niets met de Nederlandse voetbalbond te maken, als deze zijn mooiste moment beleeft. Het Nederlands elftal wordt Europees kampioen in Duitsland, dat kan geen toeval zijn, weet Henk. Hij speelt de finale nog eens in zijn hoofd af, ziet Ruud Gullit de 1-0 binnenkoppen, ziet Marco van Basten naar eigen zeggen een ‘wereldtor machen’, weer weet Henk dat het geen toeval kan zijn. Hij ziet de uitreiking van de beker weer voor zich, hoort in gedachten Theo Reitsma ‘dit is een goed stel’ roepen en ziet de Oranje shirts weer voor ogen. Hij rilt bij de gedachte aan die shirts. De voorzitter trapt zijn gaspedaal nog eens wat harder in. We zouden wel eens wereldkampioen kunnen worden…

In Spangen aangekomen stuurt Henk zijn auto behendig de straten door. Het is zondagmiddag, een ideaal moment voor kinderen om te voetballen op straat. Hoewel Henk opmerkt dat dat amper gebeurt, interesseert hem dat niet zo veel. Er zijn even belangrijkere zaken aan de orde. Hij is op de plaats van bestemming aangekomen. De Tukker stapt zijn auto uit en belt aan. Als Hugo Borst even later open doet is deze zichtbaar verrast. De columnist vraagt wat Kesler helemaal in Spangen brengt, en haast zich de voorzitter nog te feliciteren met de plaatsing van Oranje. Nog voordat Hugo is uitgesproken, valt Henk al in. De spanning wordt hem te veel. ‘We zouden wel eens wereldkampioen kunnen worden, Hugo’, begint hij. ‘En dan moeten we er goed uitzien!’

Een paar maanden later geniet Henk weer eens van zijn uitzicht. De bossen zijn wat minder groen, maar dat is voor februari natuurlijk niet zo gek. Het is inmiddels zondagavond, de bondsvoorzitter heeft er een lange dag opzitten. Henk neemt een slok koffie en zapt zijn televisie naar Nederland 2. Studio Voetbal is bezig, en Hugo kondigt aan dat hij de shirts van het Nederlands elftal gaat presenteren. Henk leunt achterover in zijn luie stoel en weet dat het goed is. Als Hugo de shirts presenteert aan het Nederlandse publiek, kan Henk zijn koffie rustig opdrinken. Het Nederlands elftal gaat zich op het WK in Duitsland hullen in prachtige retro shirts. Zelfs het shirt is mooi, denkt de bondsvoorzitter. Mooier dan dat van iedereen. Henk Westbroek had het niet beter kunnen verwoorden. We zouden wel eens wereldkampioen kunnen worden!

Henk keek deze week trouwens met veel belangstelling naar de Champions League wedstrijden, voornamelijk naar de elektronische experimenten met oortjes en dergelijke. Ben jij daar voorstander van Bjoro?