Column: Grand Prix van Duitsland

Dubbeldrank 26-07-2004 21:49

Ik schaam mezelf. Ik heb het ook een jaar of drie voor mezelf ontkend, maar er is geen ontkomen meer aan. In het begin vond ik de nieuwe Hockenheimring nog een gecastreerde versie van het karakteristieke circuit door de bossen, met de lange rechte stukken waar de rijders snelheden in de buurt van de 360 kilometer per uur haalden. En dan lagen daar, ergens in de schaduw van de bomen, opeens een paar prachtige chicanes waar inhalen mogelijk had moeten zijn - maar het nooit was. Het was ieder jaar weer een feest om te zien wat voor metamorfose de Ostkurve dat jaar weer had ondergaan.

Maar toen moest de baan opeens veranderd worden. Blijkbaar vond iemand, ergens, dat er nog te veel restjes karakter op de Formule 1 kalender stonden. En dus werd er weer een circuit verTilkeriseerd. De eindeloze rechte stukken door het bos werden opgegraven en beplant met bomen, en naast het Stadion werd een asfaltvlakte neergelegd waar met wat witte verf en kerbstones een circuit op werd getekend. Een verschrikking en een schande, vond ik het.

Maar na drie jaar op het nieuwe circuit moet ik toch toegeven dat de baan er beter van is geworden. Hoewel de oude baan nog wel eens een onvoorspelbaar resultaat op wilde leveren, veel te beleven viel er de laatste jaren niet. De herinneringen die er nu nog boven komen van de oude baan zijn dat de race soms zo saai was dat je minutenlang zat te kijken naar de superslomo's van auto's die tergend langzaam over de kerbstones van de Ostkurve reden. Dat een coureur bij 350 kilometer per uur een schroefje in z'n cockpit vastdraaide. Dat ondanks de lange rechte stukken en gevolgd door langzame chicanes niemand ooit inhaalde.

Dan de nieuwe baan. Die ziet er uit alsof de architect, Tilke, op een regenachtige zondagmiddag wat lijnen op een A4tje heeft geklad. Schijnbaar volledig inspiratieloos is het Tilke gelukt om zo veel mogelijk asfalt op een zo klein mogelijke oppervlakte te krijgen. Maar of het geluk is of talent - de man heeft wel een circuit ontworpen waar veel gevochten wordt (en kan worden) op de baan. De gevechten tussen Raikkonen en Montoya (2002) en Schumacher en Trulli (2003) waren al memorabel, en ook dit jaar zijn er weer prachtige momenten bijgekomen. De gevechten tussen Sato en Trulli en tussen Button en Alonso zijn het herinneren waard. Dat geeft deze baan in tegenstelling tot andere circuits toch een stukje karakter. Natuurlijk was het uiteindelijke resultaat weinig verrassend, maar welke race behalve Monaco heeft wel een verrassend resultaat gehad? En welke race zal dat nog hebben?

Zowel McLaren als BAR waren na de race zelfverzekerd dat Ferrari te verslaan zou zijn geweest. Maar ik betwijfel 't. Dat McLaren een fantastische prestatie heeft neergezet met de MP4/19B valt niet te betwisten. Maar zolang de prioriteiten nog liggen bij een grappige slogan op de zool van je schoen en niet bij een elementaire kwaliteitscontrole om te zorgen dat een vleugel het ook een race lang volhoudt, wordt het nooit wat. En ja, Button kwam nog dichtbij Schumacher aan het eind van de race. Maar dat Schumacher toen al driekwart race naar zijn fans aan het zwaaien was, en dat Schumacher's snelste ronde meer dan drie tiende sneller was dan die van Button wordt voor het gemak even vergeten.

Michael zegt dat hij zelf niet denkt dat hij alle overgebleven races dit jaar kan winnen, maar ik zie het hem wel doen. En het zou op een bepaalde manier ook wel kloppen: al jaren klagen fans en rijders dat alle banen steeds meer op elkaar beginnen te lijken. Is het dan ook zo gek dat iedere race dezelfde uitslag heeft?

Ared