Rondje Indianapolis met Villeneuve

Komend weekend wordt de Grand Prix van Amerika op het circuit Indianapolis verreden. BAR coureur Jacques Villeneuve neemt ons alvast een rondje mee.

"Het Formule 1 circuit in Indianapolis is een leuke baan om op te rijden, maar niet bijzonder opwindend. Dat gezegd hebbende, is er nog steeds een goede race vanwege het lange rechte stuk en het harde remmen aan het eind daarvan, wat goede inhaalkansen biedt.

Het is leuk om een van de gekantte bochten van de ovaal als onderdeel van het F1 parcours te kunnen gebruiken. Het is leuk om naar Indianapolis te komen na Europa. Hier racen is vermakelijk - voornamelijk vanwege alle Amerikaanse fans. De sfeer buiten de paddock is geweldig.

Je begint met een heel lang recht stuk waar je 340 km/u bereikt, met hard remmen en je zit naast de muur, dus is het anders vergeleken met andere circuits, ook is het bobbelig en moeilijk. Je kunt de volgende bocht niet zien omdat je alleen de doorgaande ovaal ziet en de binnenste kerbs op het asfalt zijn, het rechte stuk erg breed is en er geen gras is, dat maakt het moeilijk als je gaat inhalen omdat er geen referentiepunten zijn.

Er is niets speciaals aan bochten één en twee, het is gewoon een rechts-links stuk. Bocht één is langzamer dan je denkt en je remt tot heel ver in de bocht en dan voor bocht twee is het gewoon een kwestie van gasgeven. Het is niet echt een probleem.

Drie is geen bocht, vier erg moeilijk, visueel heb je geen referentiepunten, je stuurt en moet op hetzelfde moment remmen en ervoor zorgen dat je niet naast de baan komt, maar op hetzelfde moment moet je kijken waar de bocht is en op de rem gaan staan. Het is ook een bocht waar je makkelijk veel tijd kunt verliezen en je denkt constant dat je sneller kunt.

Bocht vijf is niet echt een bocht meer; met de traction control is het makkelijk maar balans is belangrijk. Je wilt niet te wijd uit de bocht komen want dan moet je remmen in bocht zes wat lastiger is. Bocht zes is een vreemde, heel lange bocht en je raakt de apex twee keer; je remt af bij het insturen, de bocht wordt ruimer en dan ga je terug naar de apex omdat je niet wijd uit de bocht kunt komen, je moet de bocht scherp uitkomen omdat bocht zeven meteen erna volgt. Hier is het altijd glibberig, niet veel downforce, vrij langzaam maar zonder veel te versnellen uit bocht zes en je tikt kort de rem aan bij het insturen. Het is een korte rechte lijn uit de bocht maar het is heel makkelijk een fout te maken en als dat gebeurt zul je inhaalacties aan het eind van het rechte stuk zien.

Bocht acht is gewoon een bocht waar het belangrijk is veel snelheid mee te nemen en vast te houden omdat er niet veel versnelling is; je moet proberen niet te wijd uit de bocht te komen want vervolgens krijg je een sectie met haarspeldbochten en als je wijd uitkomt wordt de haarspeldbocht 9 erg lastig.

Bocht negen en 10 zijn niet leuk. Het is gewoon vervelend en extreem langzaam. Het heeft geen doel en niemand weet waarom ze er zijn, het is gewoon compleet niet leuk. Dan versnel je. Bocht elf is moeilijk en heel belangrijk. Je beweegt nog steeds van rechts naar links over de baan dus je gaat nog niet in een rechte lijn, en je moet opletten. Er is geen referentiepunt waar de baan is, er is een kerb midden op het asfalt zodat je niet kunt zien waar de bocht is. Het is erg makkelijk daar een fout te maken, maar het is erg belangrijk omdat het de bocht is die je de snelheid voor het hele rechte stuk met start-finish geeft, en een fout hier betekent waarschijnlijk dat je aan het eind ervan wordt ingehaald. Dan gaat het naar start-finish, hoewel het wel draait. Het is alleen een bocht in de regen, in droog weer is het geen bocht. We gaan 60 km/u langzamer dan de Indy Car. Het is geen bocht, het lijkt visueel alleen indrukwekkend door de kanting.