Ton, New York (Amerika) - 08/04
 | In samenwerking met Netwerk publiceert FOK! iedere dag delen van dagboeken over de oorlog met Irak. Deelnemers uit verschillende landen vertellen vrijwel dagelijks hoe zij en hun omgeving de Irak-crisis beleven. |
Alsof het om een sportverslag gaat
Dinsdagochtend, 7 uur, de oorlog stormt de slaapkamer binnen. De Californische vriendin van onze zoon vraagt in paniek wat ze moet doen: Thomas wil zich alsnog opgeven als vrijwilliger voor het front. Ik krijg hem een uur later in Okinawa, Japan, aan de telefoon. Veertien uur tijdsverschil. ,,What's up, Tom'' ik probeer zo gewoon mogelijk te klinken. ,,Nothing much, dad just chilling.'' ,,Thomas, het is OK, wat je ook besluit te doen. Maar luister even naar me...''
Reservebankje
Niet makkelijk om op het reservebankje te zitten. Hij heeft zo hard getraind voor de afrekening met de vijand die zijn wereld verstoorde op 11 september. Woensdag werk ik bij de VN voor de Egyptische televisie. Het lijkt meer op ouderwets Oost-Europese televisie, met weinig beeld en lange onbegrijpelijke teksten. Maar diezelfde middag schetst mijn tandarts, een uit Caïro geïmmigreerde jood, de toestand in het Midden-Oosten met brede armzwaaien. Irak hervormen, dit is de laatste kans om orde te brengen in het Midden-Oosten en de haat en de jihad tegen Amerika, van Jakarta tot Marokko, te keren. Benjamin brengt een aanstekelijke analyse, maar het kost me een verkeerde kroon. En weten de Amerikanen dit ook?
De rest van het dagboek kun je hier lezen (website Netwerk).