IndyCar-kampioenschap nadert ontknoping na fraaie ovalzege Newgarden

Voor de liefhebber keren we nog even terug naar de zaterdagnacht, want op de World Wide Technology Raceway werd de laatste ovalrace van het seizoen in de IndyCar Series verreden. Het was spannend op de korte oval, met daarna in september nog de races in Portland en Laguna Seca te gaan.

De poleposition was voor Will Power, die Marcus Ericsson naast zich had op rij één, gevolgd door Josef Newgarden, Scott McLaughlin, Alex Palou en Scott Dixon - Rinus van Kalmthout moest het doen vanaf een 23e startplek. McLaughlin schoof bij de start langs Newgarden, Pato O'Ward reed naar de vijfde plek.

Na een ronde of vijftig begonnen de eerste pitstops, tien ronden later gevolgd door de toppers. Power hield de leiding, McLaughlin en O'Ward gingen voorbij Ericsson en Van Kalmthout bleef met problemen binnen staan - zijn kansen op een leuk resultaat waren voorbij.

Met Power en McLaughlin voorop kwamen de toppers na 125 ronden binnen, waarbij Alexander Rossi stil kwam te staan. Newgarden volgde een ronde later, O'Ward en Ericsson kwamen nog iets later binnen en bij dat alles behield Power de leiding, voor McLaughlin, O'Ward, Romain Grosjean, Ericsson en Newgarden - Takuma Sato reed op één, maar moest nog stoppen.

Al snel deed O'Ward een poging bij McLaughlin, met succes: McLaughlin moest de buitenste lijn kiezen en verloor daar veel tijd door de troep op de baan. Na 144 ronden was de eerste gele vlag een feit: Jack Harvey raakte in het middenveld de muur, nadat hij een iets te hoge lijn gekozen had.

Tijdens de caution kwamen er twee toppers binnen: McLaughlin en Newgarden gingen voor een andere strategie dan de rest - Sato kwam uiteraard ook zijn stop maken. We konden even later weer door met Power, O'Ward, Ericsson, Dixon, Palou, McLaughlin en Newgarden voorop en de dreiging van regen in de buurt.

O'Ward ging bij de herstart langs Power, die zo voor het eerst niet op kop reed, en McLaughlin schoof op naar plek vier. Ook Newgarden ging rap langs Ericsson en voor men met de ogen kon knipperen knalde hij langs Power én O'Ward naar de leiding op zijn toch wat nieuwere banden.

McLaughlin kwam langzaam weer op gang en pakte O'Ward terug, maar Newgarden was inmiddels aan de horizon verdwenen. Toch had hij het tempo lekker te pakken en Newgarden een stuk minder, waardoor het gat met zestig ronden te gaan van een seconde of acht gekrompen was tot zo'n drie seconden.

Met dik vijftig ronden te gaan kwamen de twee heren voorop nieuwe banden en brandstof halen en daarbij nam McLaughlin de virtuele leiding in handen. Met de nadruk op virtueel, want inmiddels lieten meerdere coureurs weten dat het begon te regenen. Iedereen kwam binnen vóór de neutralisatie, dus werd het geel gezwaaid met McLaughlin, Newgarden, O'Ward en Power op kop.

De rode vlag werd snel gezwaaid en iedereen parkeerde in de pitstraat, wachtend op een eventuele herstart. Na ruim twee uur kon men eindelijk weer achter de safety car de baan op, waarbij een paar coureurs de aanval kozen door een extra pitstop te maken, met name Ericsson en Dixon.

Met McLaughlin, Newgarden, O'Ward, Power en de van de caution profiterende David Malukas en Sato voorop werd het groen weer gezwaaid. Newgarden nam gelijk de leiding over, terwijl Power volle bak met Malukas en Sato knokte om de vierde plek en die strijd leek te verliezen. Malukas ging lekker door en nam O'Ward simpel te grazen, terwijl McLaughlin achter Newgarden bleef hangen.

Malukas had op zijn nieuwere banden overduidelijk het voordeel en tien ronden voor het einde was hij zelfs aangesloten bij de twee leiders. Bij het ingaan van de slotronde reed de rookie om McLaughlin heen naar een geweldige tweede plek, Newgarden pakte zijn vijfde overwinning van het jaar en komt er dicht bij kampioenschapsleider Power, die als zesde finishte.