Nederlandse estafetteploegen falen op WK, Canadese sprinters pakken goud

In het Amerikaanse Eugene is de voorlaatste dag van het wereldkampioenschap atletiek afgewerkt. Er kwamen veel Nederlanders in actie, maar dat ging eigenlijk allemaal bepaald niet best, op hordenloopster Nadine Visser na. Wel waren er mooie wedstrijden te zien, met mooie duels om goud.

100m horden vrouwen, series
Geen problemen voor Nadine Visser, die in een keurige 12,76 seconden naar de tweede plek in haar serie liep. Met 13,38 seconden bleef Zoë Sedney op de zesde plek steken, zij haalde de finale niet. Dat gold ook voor wereldkampioene Nia Ali, die voor eigen publiek en in prima positie onderuit ging over de laatste horde. De Belgische Anne Zagré werd daardoor gehinderd en mocht in de avondsessie in haar eentje een nieuwe poging wagen, wat goed leek te gaan...tot ze over de laatste horde struikelde en een meter voor de finish tegen de grond smakte.

4x400m vrouwen, series
Hanneke Oosterwegel begon prima voor Nederland, waarna Lieke Klaver ook uitstekend liep en een plekje in de top-3 verstevigde. Vervolgens was Cathelijn Peeters aan de beurt, maar die pakte het stokje niet goed aan en liet 'm vallen. Peeters raapte het wel snel op, liep door en zag daarna hoe Femke Bol Nederland met een fantastisch optreden in 3:28,58 minuten naar plek drie en dus een finaleplaats liep, maar de opluchting was van korte duur: Nederland werd gediskwalificeerd, omdat Peeters bij haar onfortuinlijke actie de Française Sounkamba Sylla had gehinderd.

4x400m mannen, series
Zonder Liemarvin Bonevacia en Tony van Diepen was het op voorhand al niet echt de verwachting dat Nederland zomaar de finale zou halen, na het olympisch zilver van vorig jaar. Isayah Boers, Terrence Agard, Nick Smidt en Ramsey Angela kwamen inderdaad tekort, maar veel scheelde het niet: met 3:03,14 minuten kwamen ze welgeteld één honderdste van een seconde tekort om als laatste tijdsnelste door te mogen naar de finale, Frankrijk was een fractie te snel.

800m mannen, finale
Marco Arop uit Kenia nam na 300 meter de leiding en die stond hij heel lang niet af. Pas in de laatste tientallen meters kwam olympisch kampioen Emmanuel Korir ernaast en het was de Keniaan die in 1:43,71 minuten de wereldtitel veroverde. Ook de geweldig finishende Algerijn Djamel Sedjati kwam nog over Arop heen: zilver in 1:44,14 minuten, voor de Canadees (1:44,28).

5000m vrouwen, finale
In de eerste kilometer was het vooral de Ethiopische Dawit Seyaum die het (lage) tempo bepaalde, daarna nam landgenote Gudaf Tsegay het over en na anderhalve kilometer wisselde hij het af met Letesenbet Gidey, de kampioene op de tien kilometer. Het Ethiopische tandem Tsegay/Gidey voerde het tempo beetje bij beetje op, terwijl Sifan Hassan constant achterin bleef zitten. In de slotfase kwam de Nederlandse naar voren en pakte ze even de leiding, maar al even snel werd ze weggesprint: zesde. Tsegay maakte het werk perfect af en sprintte in 14:46,29 minuten naar de wereldtitel, voor de Keniaanse Beatrice Chebet (14:46,75) en Seyaum (14:47,36).

4x100m vrouwen, finale
Op voorhand leek het al vooral tussen de Amerikaanse en de Jamaicaanse ploegen te gaan en niks was minder waar. De eerste Jamaicaanse wissel, van Kemba Nelson op Elaine Thompson-Herah, ging bepaald niet best, terwijl Melissa Jefferson en Abby Steiner de VS op plek één brachten. Shelly-Ann Fraser-Pryce bracht Jamaica iets dichterbij de Amerikaanse Jenna Prandini, waarna het aan de slotloopsters was. De Amerikaanse Twanisha Terry begon met een mooie voorsprong, maar Shericka Jackson snelde er in geweldig tempo naartoe. Het was nét niet genoeg: goud ging in 41,14 seconden naar de VS, voor de 41,18 van Jamaica. Het brons ging naar Tatjana Pinto, Alexandra Burghardt, Gina Lückenkemper en Rebekka Haase uit Duitsland (42,03), een toprace én ietwat geholpen door een blessure bij de Britse Dina Asher-Smith.

4x100m mannen, finale
Christian Coleman opende sterk voor de VS, de Canadees Aaron Brown volgde. Vervolgens maakte Jerome Blake het goed ten opzichte van Noah Lyles, waarna Elijah Hall de VS tegen Brandon Rodney weer op voorsprong bracht. Het kwam aan op de slotlopers en dat werd een heerlijke strijd, waarin Andre de Grasse namens Canada met een geweldige race te snel was voor Marvin Bracey: goud voor Canada in 37,48 seconden, voor de VS (37,55). Op niet al te grote afstand ging het brons in 37,83 naar het Britse kwartet Jona Efoloko, Zharnel Hughes, Nethaneel Mitchell-Blake en Reece Prescod.

Hinkstapspringen mannen, finale
Pedro Pablo Pichardo had er zin in, hoewel dat de spanning niet ten goede kwam: de olympisch kampioen, uitkomend voor Portugal, sprong in zijn eerste poging naar 17,95 meter en gooide de wedstrijd zo gelijk op slot. Hij zou zich niet meer verbeteren, maar het goud was binnen. Zilver ging met 17,55 meter - ook in de eerste ronde - naar Hugues Fabrice Zango uit Burkina Faso, voor de 17,31 meter van de Chinees Zhu Yaming.

Speerwerpen mannen, finale
Anderson Peters uit Grenada won in 2019 verrassend de wereldtitel, hoewel de afstand niet fantastisch was. In Tokyo plaatste hij zich vervolgens niet voor de olympische finale, maar dit jaar is hij in topvorm met een van de beste worpen van de laatste twee decennia. In Eugene haalde Peters gelijk uit: 90,21 meter in zijn eerste worp en 90,46 in de tweede. Het was te ver voor wie dan ook en met 90,54 meter deed hij er in de laatste poging nog een fraaie schep bovenop voor nieuw goud. Zilver was met 88,13 meter voor olympisch kampioen Neeraj Chopra uit India, voor de 88,09 meter van de Tsjech Jakub Vadlejch.

Tienkamp, dag één
Na de 100 meter, het verspringen, kogelstoten en hoogspringen was de strijd om goud volop bezig tussen olympisch kampioen Damian Warner uit Canada en de Franse wereldrecordhouder Kevin Mayer. Dat ging echter fout op de 400 meter, het afsluitende onderdeel van dag één: Warner raakte geblesseerd aan zijn hamstring en ging naar de grond. Ayden Owens-Delerme uit Puerto Rico won de 400 meter in 45,07 seconden, bijna de snelste tijd ooit gelopen in een tienkamp. Hij staat ermee op de eerste plek na vijf onderdelen, maar rekening houdend met de onderdelen die nog te gaan zijn is Mayer met afstand de absolute topfavoriet - de Fransman staat vooralsnog zesde. De strijd om zilver lijkt aangevoerd te worden door de Duitse wereldkampioen Niklas Kaul, die weliswaar zestiende staat, maar doorgaans vooral enorm uithaalt op de tweede dag.