Nederland trapt WK hockey af met zorgeloze zege op Ierland 

De Nederlandse hockeyvrouwen zijn hun WK overtuigend begonnen. In een uitverkocht Wagener Stadion waren 9500 toeschouwers getuige van een 5-1 zege op Ierland.

Maandenlang stond-ie roodomrand in de agenda’s. 2 juli. De dag waarop voor Oranje het eerste grote toernooi na de gewonnen Olympische Spelen in Tokio begon. Het moment waarop het eindelijk weer over hockey ging. Niet over de vele randzaken die afgelopen najaar naar buiten kwamen. Over de prestatiecultuur, waar van alles mis mee bleek te zijn. Over het onvermijdelijke vertrek van Alyson Annan als bondscoach. Over de hoe-nou-verder vraag. De puzzelstukjes moesten weer ineen vallen. Tijd? Dat was er bijna niet.

Minder dan een half jaar kreeg Jamilon Mülders om van de groep weer een eenheid te maken. Hij was assistent onder Annan en schoof door als kortetermijnoplossing, die toch niet zo kort bleek. Want interimmer Mülders beviel en bleef. Onder zijn leiding ploegde Oranje zich door de Pro League, waar Oranje tweede werd. Het was de eerste keer sinds de Spelen van Rio in 2016 dat Nederland een toernooi niet won. Pijn deed dat niet, het was wel prima zo.

Tranen bij De Goede
Belangrijker, veel belangrijker is dit WK. Het podium bij uitstek om te laten zien dat Nederland, ondanks de roerige maanden, nog altijd de benchmark is in het vrouwenhockey. Het maakte was los, dit openingsduel op de blauwe mat in het Wagener. Dat bleek al tijdens het volkslied, waar Eva de Goede het niet droog hield. De middenvelder spotte met alle medische wetten door binnen negen maanden te herstellen van een zware kruisbandblessure.

Zij zal ook hebben gezien dat Nederland energiek begon en vaak en veel in de cirkel bij Ierland belandde. Pas na zeventien minuten plukte Oranje de vruchten van deze overtuigende en frisse start. Maria Verschoor was onderweg naar de openingsgoal, maar werd onderuitgehaald door de Ierse goalie Ayeisha McFerran. Strafbal. Frédérique Matla hoefde niet hard te pushen om de keeper van Ierland en Kampong te kloppen: 1-0.

Wachten op meer doelpunten
Nederland kreeg kansen genoeg om de score voor rust te uit te breiden, maar met name de strafcorner liep nogal stroef. In de eerste dertig minuten leverden zeven pogingen van de kop niets op, ook omdat McFerran prima stond te keepen. Haar collega – en levenspartner – Anne Veenendaal had aan de andere kant van het veld heel weinig te doen. Behalve een schotje van Sarah Torrens, uit een extreem lastige hoek, baarde de verliezend WK-finalist van 2016 weinig opzien.

Het was dus vooral wachten op meer doelpunten van Nederland. En die kwamen er ook. De eerste corner na rust ging namelijk wél raak, via Yibbi Jansen die een goede wedstrijd bekroonde met een rake sleep. Vlak daarna benutte ook Ierland z’n eerste corner, via Roisin Upton: 2-1. Dolle vreugde bij de Ieren en terecht, want het was de eerste keer dat Ierland op een groot toernooi tegen Nederland scoorde.

Strafbal nummer twee
Nog in hetzelfde kwart nam Nederland nog wat meer afstand. Sabine Plönissen, net als Jansen debuterend op een WK, flatste corner nummer negen kiezelhard raak voor de 3-1. Kort daarop belandde de bal weer op de stip. Ditmaal schoffelde McFerran – die overigens geen kaart kreeg – Felice Albers onderuit. Weer was het Matla, die koelbloedig raakpushte: 4-1.

Ierland was moegestreden en incasseerde in het slotkwartier ook de 5-1. Een fraaie backhand van Maria Verschoor gaf de zege van Oranje nog meer glans. Een overwinning die markeert dat Nederland een goede weg is ingeslagen. De jacht naar titelprolongatie is begonnen.

Nederland – Ierland 5-1 (1-0)
17. 1-0 Matla (sb)
35. 2-0 Jansen (sc)
37. 2-1 Upton (sc)
41. 3-1 Plönissen (sc)
44. 4-1 Matla (sb)
46. 5-1 Verschoor