Zwaargewichten Fury en Wilder voltooien fenomenale trilogie

In Las Vegas hebben boksers Tyson Fury en Deontay Wilder elkaar in de vroege uren van de (Nederlandse) zondag voor de derde keer ontmoet. In december 2018 daagde Fury WBC-wereldkampioen Wilder uit voor een gevecht dat eindigde in een controversieel gelijkspel, in februari 2020 nam een fenomenale Fury revanche door de partij dan maar vroegtijdig te winnen.

Over het volgende gevecht van de twee zwaargewichten werd volop gespeculeerd, waarbij uiteraard ook Anthony Joshua, Andy Ruiz en de huidig meervoudig wereldkampioen Oleksandr Usyk genoemd werden. Dat was uiteindelijk echter allemaal bijzaak, want de twee beste zwaargewichtboksers op aarde zouden elkaar voor een derde keer ontmoeten en zaterdag was het zover.

Tyson The Gypsy King Fury (30-0, 21 KO's) verdedigde zijn WBC- en The Ring-wereldtitels in de lineaire wereldtitel voor het eerst, Deontay The Bronze Bomber Wilder (42-1, 41 KO's) probeerde die terug te pakken. Hij ging goed van start en was in de eerste ronde gelijk een stuk actiever dan in het vorige gevecht, hoewel Fury zich in ronde twee ook op gang wist te brengen.

De strijd barst los
In de derde ronde begon het serieus op stoom te komen: Wilder deelde een paar rake klappen uit, maar Fury antwoordde met een harde rechts-rechts-links-combinatie, waardoor de uitdager naar de grond ging. Hij kwam maar nét de ronde door, maar in ronde vier draaide Wilder het al prachtig om: met een rake linker sloeg hij Fury neer, een harde rechter op de slaap zorgde kort daarna zelfs voor nóg een bezoekje aan het canvas voor de kampioen.

Met zijn 126kg - tegen 108kg van Wilder - stond Fury echter gewoon weer op en in de vijfde ronde deelden ze allebei rake klappen uit. Fury bleef stoïcijns doorgaan en oogde ontspannen, terwijl Wilder juist flink vermoeid begon te raken. In de zevende ronde, nadat hij al continu grote druk had gezet, plaatste Fury een rake uppercut, waarna The Bronze Bomber nog maar net overeind bleef.

Fury zet door
Het gevecht ging steeds meer Fury's kant op: de Brit bleef zijn grote lijf perfect gebruiken om gigantische druk te zetten, terwijl Wilder volledig uitgeput oogde en mogelijk zelfs een handblessure had. In ronde tien ging Wilder nog eens neer na een harde rechter, maar hij stond op en wist de ronde zelfs te eindigen met een uit het niks komende edoch indrukwekkende combinatie van harde klappen, waar Fury het even lastig mee had.

Ook in ronde elf zat er ineens weer wat leven in Wilder, het teken voor Fury om toch maar weer bij te schakelen: na een minuut plaatste hij een snoeiharde rechter en dit keer ging Wilder definitief neer. De scheidsrechter maakte er een einde aan en Fury behield zijn titels op een wijze waarmee hij liet zien zonder enige twijfel 's werelds beste zwaargewichtbokser te zijn.

Rondom Fury is de grote vraag uiteraard wie hij nu tegenover zich krijgt: nog een keer Wilder, of een nieuwe uitdager? Joshua verloor recentelijk van Usyk, maar de vraag is of één van beide heren überhaupt bij Fury's niveau in de buurt kan komen.

Overigens stonden er nog wat zwaargewichtgevechten op het programma, maar die bleken uiteindelijk een stuk minder spectaculair. De Cubaan Frank Sanchez (18-0) rekende over tien ronden af met de Nigeriaan Efe Ajagba (15-0) en behield de continentale WBC-titel, terwijl de Pool Adam Kownacki (20-1) in zijn rematch met Robert Helenius (30-3) uit Finland halverwege het gevecht gediskwalificeerd werd na meerdere lage stoten.

Groot-Brittannië
Ook in Fury's thuisland werd gebokst en wel op meerdere locaties, met als inzet onder meer een paar Britse titels. In Liverpool verdedigde Ted Cheeseman (17-2) zijn Britse titel in het superweltergewicht (-69,9kg) tegen Troy Williamson (16-0), maar dat ging niet zoals hij had gehoopt: in de tiende ronde vond Williamson na een paar moeilijke ronden de kracht om aan te vallen en sloeg hij Cheeseman met een indrukwekkende combinatie naar de vlakte, einde gevecht.

In Birmingham verdedigde Ekow Essuman (15-0) zijn Commonwealth- en Britse titels in het weltergewicht (-66,7kg) tegen de eveneens ongeslagen Danny Ball (10-0). Essuman was echter een maat te groot en in de zesde ronde gooide The Engine er een enorme barrage van klappen op het lichaam en hoofd van Ball uit, waarmee het gevecht voorbij was.