IndyCar-coureur Palou slaat dubbelslag met winst in Portland, Van Kalmthout 17e

Op de Portland International Raceway is zondagavond de Grand Prix of Portland verreden, de op twee na laatste race van het seizoen in de IndyCar Series. De titelstrijd is nog lang niet beslist en werd in Portland alleen maar spannender.

We begonnen aan 110 ronden in Portland met Alex Palou op poleposition, Alexander Rossi naast hem en Scott Dixon en Felix Rosenqvist op de tweede rij - Rinus van Kalmthout vertrok helemaal achterin het veld. In de eerste bocht ging het weer eens niet goed: Rosenqvist tikte Dixon aan en ging rechtdoor, achter hem raakten Oliver Askew, Helio Castroneves, Romain Grosjean en Will Power elkaar, met hier en daar teveel schade om door te kunnen.

Veel van de voorste mannen maakten gelijk een pitstop tijdens de caution, na elf ronden kon er eindelijk geracet worden. Pato O'Ward had door de stops de leiding, voor Graham Rahal, Ed Jones, Marcus Ericsson en Sebastien Bourdais - Van Kalmthout reed op plek negen, Palou voerde op de zeventiende plek het rijtje met gestopte coureurs op verse banden aan.

Van Kalmthout maakte een ronde of tien later zijn eerste stop als een soort undercut, net als Simon Pagenaud een ronde later. Leider O'Ward kwam na dertig ronden binnen, een paar ronden later was het de beurt aan de nieuwe leider, Rahal, die vóór O'Ward bleef. Amper tien ronden later kwamen Dixon en Rossi vanaf inmiddels de tweede en derde plek binnen, Van Kalmthout zat er verder achter en maakte ook zijn tweede stop.

Palou stopte een ronde later vanaf de leiding, zo reden Rahal en O'Ward weer voorop, voor Scott McLaughlin. Richting de helft van de race kwam Callum Ilott stil te staan en in afwachting van de caution kwamen veel mannen gelijk naar binnen: onder meer O'Ward en McLaughlin wél, maar Rahal en Jones níet. Met die twee op kop en Harvey, Palou, Josef Newgarden en Dixon en Rossi achter hen werd het groen weer gezwaaid, net over de helft van de race.

In principe moest iedereen nog één stop maken, Rahal en Jones kwamen met 35 ronden te gaan nieuwe banden en brandstof halen. Jack Harvey kwam twee ronden later vanaf de leiding binnen en kwam vóór Rahal de baan op. Dat was weliswaar op koude banden, maar Rahal kende een paar matige bochten en leek er niet voorbij te kunnen komen, zijn kans werd met de bocht kleiner.

Rossi stopte nog iets later en kwam voor de deur van Harvey de baan op, maar de nog een ronde later gestopte Palou kwam dáár weer voor. Dixon en Rosenqvist waren in principe de laatste twee van de voorste mannen die stopten: Dixon kwam achter Palou en Rossi terecht, Rosenqvist zat achter Rahal, die inmiddels ook Newgarden langszij had zien komen.

Een spin van Pagenaud zorgde met ruim twintig ronden te gaan voor een caution, wat voor Ericsson de pitstopschade beperkte tot plek zeven. De groene vlag werd snel weer gezwaaid met inmiddels een duidelijke volgorde: Palou, Rossi, Dixon, Harvey, Newgarden, Rosenqvist en Ericsson, met daarachter de naar voren komende Herta. Askew spinde opnieuw in de eerste bocht en liet zijn motor afslaan, de volgende caution was gelijk een feit.

De overwinning van Palou kwam niet meer in gevaar en doordat O'Ward slechts als veertiende finishte pakte hij ook de leiding over in het kampioenschap, met nog twee races te gaan. Rossi werd tweede, Dixon derde en Van Kalmthout finishte als zeventiende. Op 19 september gaat het seizoen verder in Laguna Seca, een week later wordt het in de straten van Long Beach afgesloten.