17 mei, de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie

Het is vandaag de Internationale Dag tegen Homofobie, Bifobie, Transfobie en Interseksefobie, dit is een dag waarop lgbti-organisaties internationaal aandacht vragen voor ondermeer het verschijnsel homohaat en de sociale onwenselijkheid daarvan. De dag is ook wel bekend onder de Engelse afkorting IDAHOT.

IDAHOT is voortgekomen uit een nationale dag tegen homofobie die de Canadese organisatie Fondation Émergence in 2003 organiseerde, toen nog op 1 juni. Sinds 2005 wordt de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie ook in andere landen gevierd op 17 mei.

De datum van 17 mei is gekozen omdat op die datum in 1990 de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) homoseksualiteit officieel schrapte van de International Classification of Diseases. Tot dan toe stond homoseksualiteit op die lijst als psychische aandoening te boek.

Karakter IDAHOT
Het verschil van de IDAHOT met evenementen als de Amsterdam Gay Pride en de The Belgian Pride is dat homo-organisaties en holebi's bij die gelegenheden willen uitstralen dat ze trots zijn op hun seksuele geaardheid en zich er niet voor willen schamen, terwijl het er bij IDAHOT juist om gaat aandacht te vragen voor het verschijnsel homo-, bi- en transgenderhaat en de sociale onwenselijkheid daarvan. De slogan van de internationale campagne in 2008, Homosexuality is NOT a sickness!, illustreert dit.

Enigszins vergelijkbaar is Paarse Vrijdag, die in Nederland op de tweede vrijdag van december plaatsvindt en waarop onder meer op scholen paarse kleding wordt gedragen als statement tegen homofobie.

Lhbti-rechten zijn mensenrechten
Iedereen, waar ook ter wereld, heeft altijd exact dezelfde mensenrechten. Of je nu wit, zwart, kort, lang, man, vrouw, homo, hetero, transgender of een intersekse persoon bent: discriminatie is nooit toegestaan. Dit is vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM). Nagenoeg alle landen ter wereld hebben beloofd de mensenrechten te respecteren.

Wat is dan het probleem?

  • In 70 landen is homoseksualiteit strafbaar
  • In 46 landen geldt dat ook voor vrouwen
  • In ten minste 11 landen kan men zelfs ter dood veroordeeld worden
  • In slechts 11 landen zijn lhbti-rechten opgenomen in de grondwet
  • In 26 landen is het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht erkend
  • In 2020 zijn er 350 transgenders en non-binaire mensen vermoord over de hele wereld, maar het werkelijke aantal is waarschijnlijk veel hoger

Alle cijfers zijn uit 2020. De 193 landen zijn lidstaten van de Verenigde Naties. Dat zijn nagenoeg alle landen ter wereld. Bron: International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association ILGA

Wat zijn de gevolgen hiervan?
In 70 landen is het een misdrijf als je een relatie hebt met iemand van hetzelfde geslacht. In 45 landen zijn de afgelopen drie jaar mensen opgepakt vanwege hun seksuele oriëntatie. Overal ter wereld zijn lhbti’ers het slachtoffer van mensenrechtenschendingen.

  • Lhbti’ers kunnen door de staat ter dood gebracht worden
  • Lhbti’ers krijgen of houden geregeld moeilijk toegang tot de arbeidsmarkt, een woning of zorg
  • Lhbti’ers kunnen de voogdij over hun kinderen kwijtraken
  • Soms wordt lhbti’ers asiel geweigerd
  • In gevangenschap zijn Lhbti’ers vaak het slachtoffer van verkrachting, agressie en andere vormen van vernedering
  • In tal van landen worden lhbti’ers bedreigd omdat ze actievoeren voor hun rechten.

Geweld tegen lhbti’ers leeft op
Wereldwijd worden er kleine stapjes gezet die discriminatie van seksuele minderheden tegengaat. In 11 landen is de bescherming van lhbti’ers in de grondwet vastgelegd, in 57 landen krijgen zij brede bescherming en in 81 landen nemen de autoriteiten maatregelen om hen te beschermen op de arbeidsmarkt, bijvoorbeeld door discriminatie bij het vinden van een baan tegen te gaan.