Ruimte-pionier Michael Collins (90) overleden

Ruimtevaart legende Michael Collins (90), die samen met Aldrin en Armstrong Apollo 11 vloog, is gisteren overleden.

Tijdens de Apollo 11-missie van 1969 bleef Collins in een baan om de maan terwijl de medebemanningsleden Neil Armstrong en Buzz Aldrin afdaalden naar het maanoppervlak in de maanmodule. Op 20 juli waren ze de eerste mannen die op het oppervlak van een ander planetair lichaam stapten. Collins, die 65 mijl boven hen cirkelde, werd even bijna vergeten toen de aandacht van de wereld zich richtte op zijn twee bemanningsleden beneden. Maar na de veilige terugkeer van de bemanning, hun 16 dagen in quarantaine en de rondleidingen daarna die miljoenen mensen opleverden om hen thuis te verwelkomen, werd het zelfs de meest onverschillige waarnemer duidelijk dat dit in feite een bemanning van drie man was.

De plaquette op de maan waarop stond: "We kwamen in vrede voor de hele mensheid", was ondertekend door Armstrong, Aldrin, Collins en president Richard M. Nixon.

Michael Collins werd geboren op 31 oktober 1930 in Rome, Italië. Hij studeerde af aan de Saint Albans School in Washington, DC, en studeerde in 1952 af aan de Amerikaanse Militaire Academie in West Point. Hij koos voor een carrière bij de luchtmacht. Hij was jachtpiloot en diende van 1959 tot 1963 als testpiloot op Edwards Air Force Base in Californië. Hij registreerde meer dan 4.200 vlieguren. Collins was lid van de derde groep NASA-astronauten, geselecteerd in oktober 1963.

Zijn eerste vlucht was als piloot van Gemini 10, een driedaagse missie die op 18 juli 1966 werd gelanceerd. De vlucht, onder bevel van John Young, vestigde een hoogterecord. De raket van een Agena-doeldokvoertuig waarmee ze waren aangemeerd, bracht hen naar een hoogte van 476 mijl. Met inbegrip van de Apollo 11-missie bracht Collins 266 uur in de ruimte door. 

Nasa beheerder Steve Jurczyk verklaarde gisteren het volgende over de 'vergeten' astronaut.
“Vandaag heeft de natie een echte pionier en levenslange pleitbezorger voor verkenning verloren in astronaut Michael Collins. Als piloot van de Apollo 11-commandomodule - sommigen noemden hem 'de eenzaamste man in de geschiedenis' - terwijl zijn collega's voor het eerst op de maan liepen, hielp hij ons land om een bepalende mijlpaal te bereiken. Hij onderscheidde zich ook in het Gemini-programma en als luchtmachtpiloot."

“Michael bleef een onvermoeibare promotor van de ruimte. 'Exploratie is eigenlijk geen keuze, het is een noodzaak,' zei hij. Intens nadenkend over zijn ervaring in de ruimte, voegde hij eraan toe: 'Wat de moeite waard zou zijn om te herinneren, is wat voor soort beschaving wij aardbewoners hebben gecreëerd en of we ons al dan niet naar andere delen van de melkweg waagden.'"

“Zijn eigen kenmerkende prestaties, zijn geschriften over zijn ervaringen en zijn leiderschap van het National Air and Space Museum hebben bijgedragen aan het verkrijgen van brede bekendheid voor het werk van alle mannen en vrouwen die ons land hebben geholpen om zichzelf tot grootsheid te brengen in de luchtvaart en de ruimte. Het lijdt geen twijfel dat hij een nieuwe generatie wetenschappers, ingenieurs, testpiloten en astronauten heeft geïnspireerd."

“NASA betreurt het verlies van deze volleerde piloot en astronaut, een vriend van allen die de grenzen van het menselijk potentieel willen verleggen. Of zijn werk nu achter de schermen was of in het volle zicht, zijn nalatenschap zal altijd zijn als een van de leiders die de eerste stappen van Amerika in de kosmos zette. En zijn geest zal met ons meegaan als we ons wagen aan verdere horizonten."

De familie Collins liet gisteren het volgende weten:
“Het spijt ons te moeten delen dat onze geliefde vader en grootvader vandaag is overleden, na een dappere strijd tegen kanker. Hij bracht zijn laatste dagen vredig door, met zijn gezin aan zijn zijde. Mike ging altijd met gratie en nederigheid de uitdagingen van het leven aan, en hij ging deze, zijn laatste uitdaging, op dezelfde manier aan. We zullen hem vreselijk missen. Maar we weten ook hoe gelukkig Mike was met het leven dat hij leidde. We zullen zijn wens eren dat we dat leven vieren, niet rouwen. Sluit je alsjeblieft bij ons aan in een liefdevolle en vreugdevolle herinnering aan zijn scherpe humor, zijn rustige gevoel voor doelgerichtheid en zijn wijze perspectief, zowel verkregen door vanuit de ruimte naar de aarde te kijken als door vanaf het dek van zijn vissersboot over kalm water te staren."