Massastranding in Nieuw-Zeeland: ruim honderd gestorven grienden en dolfijnen

Een massale stranding op de verafgelegen Chathameilanden in de Stille Oceaan heeft geleid tot de dood van meer dan 120 walvissen.

Zevenennegentig grienden en drie dolfijnen zijn gestorven tijdens de stranding, daarnaast moesten 28 grienden en drie dolfijnen moesten worden geëuthanaseerd, aldus een medewerker van het Department of Conservation (DoC) van Nieuw-Zeeland. 

De Chatham-eilanden maken deel uit van Nieuw-Zeeland, maar liggen 800 km ten oosten daarvan, waardoor de reddingsactie voor de dieren vertraagd op gang kwam. De DoC vertelde dat de massastranding plaatsvond op een "afgelegen strand" in het weekend en dat de DoC  hiervan zondag op de hoogte werd gebracht.

Jemma Welch (DoC) legde uit dat het vanwege de afgelegen locatie en een stroomstoring moeilijk was om contact te leggen met de juiste mensen, zodat pas om drie uur zondagmiddag de rangers ter plaatse op Waitangi West Beach arriveerden.
Ze verklaarde dat de nog levende walvissen 'werden geëuthanaseerd vanwege de ruwe weersomstandigheden op zee en de nabijheid van een aantal witte haaien die afkomen op een massastranding als dit'.

Sam Wild is een duiker en fotograaf op de Chathams en hoorde pas van de stranding toen de autoriteiten alle lokale duikers waarschuwden om uit het water te komen, vanwege het verhoogde risico op aanwezigheid van witte haaien. Hij nam foto's van de dode walvissen (plaatste deze op zijn Instagram) en beschreef de situatie als "erg verdrietig" en "emotioneel".

Lokale Maori's hebben maandag het strand en de geesten van de omgekomen walvissen gezegend als eerbetoon aan de omgekomen dieren. 

De Chathameilanden - met een inwonersaantal van iets meer dan 600 mensen - staan bekend als een "hotspot" voor het stranden van walvissen, de grootste stranding ooit op de stranden van Nieuw Zeeland vond plaats in 1918. hierbij stierven toen circa 1000 dieren.

Concrete oorzaken waardoor walvissen stranden zijn er niet, maar volgens het DoC wordt aangenomen dat ziekte, navigatiefouten, geografische kenmerken , een snel dalend getij, achtervolging door een roofdier of extreem weer allemaal bijdragen aan de strandingen.

Volgens wetenschappers speelt de klimaatverandering ook een rol bij de stranding, de opwarming van de oceaan zorgt dat het voedsel van walvissen de kustlijn opzoekt zodat de dieren worden gedwongen hun voedsel in ondiepe wateren te zoeken.

Elk jaar stranden er gemiddeld meer dan 300 dolfijnen en walvissen op de vele stranden van Nieuw-Zeeland. Volgens lokale inheemse stammen worden de strandingen van walvissen steeds massaler en sterven er daardoor meer walvissen en dolfijnen.