Militair loopt 600 kilometer lange Dodenherdenking - Antwoorden op je vragen

Landmacht-sergeant Emiel Garstenveld heeft een mars van 600 kilometer gelopen van de invasiestranden van Normandië naar de John Frostbrug in Arnhem, waar hij op 4 mei aankwam. Hiermee heeft hij het succesvol het offer dat velen brachten voor onze vrijheid onder de aandacht weten te brengen. Ook zamelde Garstenveld geld in voor stichting Hulphond.

FOK! was afgelopen zaterdag bij de aankomst op de John Frostbrug. Uiteraard hebben we foto's van Emiel gemaakt en even met hem gesproken. Ondanks de wandeling en het gure weer van die dag, zag hij er uitgerust uit. En waar het publiek en de media dikke jassen aan hadden, liep Emiel gewoon in een shirt. Helaas was er die dag geen gelegenheid om jullie vragen aan hem voor te leggen, maar we hebben ze via e-mail aan hem gestuurd en hij heeft ze gisteravond beantwoord.

Chipszak.: Heeft hij het idee dat de aandacht voor dit onderwerp is weggezakt? En speelt dit (gebrek(?)) ook onder de jongste generatie lucht- en landmacht? Of denkt hij dat deze hier meer dan de gemiddelde persoon bewust/mee bezig zijn? Is de jongste generatie lucht/landmacht eigenlijk wel 'idealistisch' ingesteld om het zo te zeggen? Ervaren zij wel echt het brengen van offers voor het grotere goed (Nederland bijv.) of is dat voor hen niet echt een realistisch (herkenbaar) beeld?

En

Afotisch: Heb je het idee dat dit nodig is, vooral ook richting je jongere collega's? Er is veel ruimte voor traditie binnen de krijgsmacht, maar ik kan me voorstellen dat deze oorlog bij jongere collega's steeds verder wegebt (net als bij overige jeugd).

Emiel Garstenveld: Ik denk dat het in het algemeen verder is weggezakt, dit komt door de tand des tijds en doordat er minder op onderwezen wordt.  Tevens denk ik dat de gemiddelde militair wel idealistisch is maar dat dit wel erg per persoon verschilt. Het herdenken en de gedachte bij 4 mei is bij militairen over het algemeen wel groot en defensie doet er zelf ook veel aan dus dat vergroot de bewustwording van de jonge militairen ook.

Postbus100: Wat vond je het indrukwekkendste?

Emiel Garstenveld: Ieper vond ik het meest indrukwekkend omdat het de schaal van de eerste wereldoorlog goed weergeeft en tevens is de dagelijkse ceremonie erg indrukwekkend.

Lunatiek: Je loopt van Normandië via Ieper naar Arnhem. Dat zijn bekende plaatsen uit de geschiedenis, zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Heb je als wandelaar nog bijzondere oorlogsmonumenten of plaatsen die getuige zijn van de Tweede Wereldoorlog "ontdekt" die veel minder bekend zijn en waar je eerder nog niet van had gehoord? Hoe reageerde de plaatselijke bevolking op je onderneming als je hun dorp aandeed?

Emiel Garstenveld: We zijn vele kleine monumenten tegen gekomen en de mensen die we daar bij spraken waren vol lof en respect voor het doel waarvoor wij liepen, zowel in Frankrijk, België als Nederland

LomeMalvo: heb je onderweg met mensen gesproken die zelf iets hebben meegekregen van de oorlog? Zo ja: welk verhaal is je het meeste bijgebleven?

Emiel Garstenveld: Onderweg niet veel met andere veteranen gesproken behalve degenen die mee gingen.

DerLudolf: Was er onderweg veel aandacht voor je actie / heb je veel aanspraak gehad van mensen? Heb je onderweg in hotels gegeten en geslapen of in een tent?

Emiel Garstenveld: Er was zeker veel aandacht voor de actie, vooral via social media en de kranten. We sliepen in hutten en reden elke dag naar het beginpunt van die dag.

Crabapple: Mooi iniatief wat je neemt Emiel  ! Ik vind Normandie met zijn invasiestranden erg indrukwekkend. Veel aandacht overal voor DDay. Zelf vond ik de diverse musea erg deprimerend, omdat ik vaak de sfeer van iets 'overneem', ik voelde zoveel angst daar. Het moet echt een verschrikkelijke tijd geweest zijn. Wordt jijzelf niet overmand door emoties bij het bezoeken van al deze plaatsen?

Emiel Garstenveld: De persoonlijke emotie bij deze plekken viel mee maar het respect voor de mensen is wel gegroeid.

Karr-1: Ik ben vooral benieuwd hoe je het volhoudt om dag in dag uit die afstand te lopen. En kom je 's nachts wel aan voldoende rust toe?

Emiel Garstenveld: een goede training en voorbereiding, tevens een gezonde portie doorzettingsvermogen en een hoge pijngrens hebben mij er doorheen gesleept. De nachtrust was geen probleem.

Deedeetee: wandel je ook een beetje voor jezelf ? Om nare zaken die je zélf hebt meegemaakt beter te verwerken/ relativeren ?

Emiel Garstenveld: Nee ik wandel niet voor mijzelf alleen als ik ergens voor aan het trainen ben of werkgerelateerd.

BasEnAad: Kom je ook langs de Canadese begraafplaats in Groesbeek?

Emiel Garstenveld: Nee.

Nanuk: Heeft je werkgever je hier vrij voor gegeven of heb je vakantiedagen moeten opnemen? Heb je verdere ondersteuning gehad van je werkgever in de zin van een ondersteuningsploeg?

Emiel Garstenveld: tijd van de werkgever, financieel van mijzelf. Logistieke ondersteuning ook van mijn werkgever.

Sp3c: loop je de route die de Prinses Irene Brigade heeft afgelegd en/of kom je er langs (Pont Audemer bv) en zo nee waarom niet?

Emiel Garstenveld: Nee, de reden is omdat we andere historische plekken wilden aandoen en daardoor een andere route hebben gelopen.

Proliges: Hoe is hij op het idee gekomen om dit te gaan doen?

Emiel Garstenveld: Het idee was dat ik op een bijzondere manier aandacht wilde vragen en ik denk dat dat op deze manier goed gelukt is.

Emiel Garstenveld wordt toegejuigd door familie en vrienden (Foto: FOK!)
Emiel Garstenveld wordt toegejuigd door familie en vrienden (Foto: FOK!)

Emiel Garstenveld komt aanlopen over de John Frostbrug in Arnhem (Foto: FOK!)
Emiel Garstenveld komt aanlopen over de John Frostbrug in Arnhem (Foto: FOK!)

Emiel Garstenveld na zijn wandeltocht van 600 kilometer (Foto: FOK!)
Emiel Garstenveld na zijn wandeltocht van 600 kilometer (Foto: FOK!)

Emiel Garstenveld en zijn broer (Foto: FOK!)
Emiel Garstenveld en zijn broer (Foto: FOK!)

Emiel Garstenveld met zijn ouders (Foto: FOK!)
Emiel Garstenveld met zijn ouders (Foto: FOK!)