Keniaanse skiester: "Ik ben geen typische exotische wintersporter"
Enkele dagen geleden berichtten we over de Keniaanse alpineskiester Sabrina Wanjiku Simader, die deze week in actie komt op de Jeugd Olympische Winterspelen in Lillehammer. De Keniaanse chef de mission en olympische langlaufcultheld Philip Boit vertelde dat Simader wat hem betreft binnen afzienbare tijd om de medailles mee kan strijden. Onder het bericht stelden FOK!kers de nodige vragen over de in Oostenrijk woonachtige Simader en wie kan die beter beantwoorden dan de betreffende skiester zelf? We trokken de stoute schoenen eens aan en legde de skiester de nodige vragen voor.
Simader is in Kenia geboren, maar verhuisde op haar derde naar Oostenrijk, nadat haar moeder een Oostenrijker had leren kennen. Haar stiefvader runt een skilift in Hansberg en zo kwam de jonge Sabrina in aanraking met het skiën. Al snel zat ze op een skischool, waar ze samen met de Oostenrijkse jeugd de weg omhoog - en op de piste omlaag - insloeg. "De eerste keer dat ik ging skiën bevroren mijn vingers, omdat ik mijn handschoenen verloren had", zegt Simader. "Tegenwoordig heb ik er vooral plezier in en gaat het steeds beter."
Dat ze ging skiën viel in eerste instantie niet heel goed bij haar familie, thuis in Kenia. "Mijn opa was heel bang, omdat hij dacht dat het gevaarlijk was, maar nu is hij vooral trots op me. Ik hoop dat ik de rest van Kenia ook trots kan maken", zegt de 17-jarige skiester. "Mijn doel is om de Olympische Spelen te halen. In Pyeongchang in 2018 zal ik erbij zijn", klinkt het zelfverzekerd.
Simader in actie tijdens de super-G op de Jeugdspelen in Lillehammer (Foto: YIS/Arnt Folvik)
Ze woont dus al sinds haar derde in Oostenrijk, maar komt toch uit voor Kenia. "Waarom?", vroegen enkele lezers zich af. "Ik heb voor Kenia gekozen, omdat dat het land is waar mijn roots liggen en omdat mijn hart klopt voor Kenia. Als je naar mij kijkt zie je nou niet een typisch Oostenrijks meisje, maar ik hou wel van mijn tweede thuisland. Ik heb het geluk dat ik twee geweldige thuislanden heb", aldus Simader, die op de Jeugdspelen een verdienstelijke twintigste plek pakte op de alpinecombinatie.
Een keuze maken tussen Kenia en Oostenrijk was volgens haar niet heel moeilijk. "Ik ben er enorm trots op dat ik de kans heb om voor Kenia uit te komen en een Afrikaans land te vertegenwoordigen in de wintersportwereld. Een klein team om mij heen steunt me daarbij". Een band met Nederland is er ook, want Simader heeft dezelfde trainer als de Nederlandse ex-topskiër Alwin de Quartel. Overigens is het niet zo dat ze nooit meer in haar thuisland komt. "Mijn moeder en ik proberen Kenia om het jaar te bezoeken, want een groot deel van onze familie woont daar nog."
Simader heeft het uitstekend naar haar zin op de Jeugdspelen (Foto: YIS/Jed Leicester)
Dat ze, zoals Boit zegt, binnen twee jaar een medaille gaat winnen lijkt Simader zelf overigens een tikkeltje te ambitieus. "Twee jaar is niet realistisch, maar ik doe mijn best om in de toekomst medailles te winnen. Het is vooral belangrijk om gezond te blijven, stap voor stap te werken en zo alsmaar beter en sterker te worden. Ik ben niet de typische 'exotische' atlete die alleen voor de lol start. Natuurlijk is het heel belangrijk om plezier te hebben, maar skiën is meer dan dat...het is mijn leven. Ik train elke dag keihard om mijn doelen te behalen en die zijn groot, maar grote doelen hebben tijd nodig", klinkt het wijs.
Of er meer Kenianen zijn die we binnenkort in de wintersportwereld kunnen verwelkomen weet Simader niet. "Het zou geweldig zijn als er meer jonge atleten zijn die Kenia kunnen vertegenwoordigen in de wintersporten", besluit ze.
