Prostitutiemuseum moet toeristen 'opvoeden'

Het prostitutiemuseum in Amsterdam opent donderdag zijn deuren. Het museum toont het leven van prostituees achter de ramen op de Wallen, maar ook het leven van courtisanes in bordelen. "De toerist wordt zelfs een beetje opgevoed ", zegt Ilonka Stakelborough van stichting Geisha, die opkomt voor de belangen van prostituees.

Toeristen op de Wallen zijn niet allemaal even zorgvuldig in hun omgang met de vrouwen. "Het is een heel groot probleem", vertelt Stakelborough, die zelf ook jarenlang sekswerker was. "Vaak maken toeristen foto's van dames achter het raam. Wij vragen altijd met klem om dat niet te doen. Het zijn mensen met families." Het museum moet de houding van toeristen veranderen.

Naast twee peeskamers kunnen bezoekers in een video-installatie plaatsnemen achter een virtueel raam op de Wallen en ervaren hoe het is om negatief te worden benaderd als raamprostituee. "Dat een vrouw ervoor kiest schaars gekleed achter een raam te gaan zitten, is geen uitnodiging haar respectloos te behandelen", aldus Stakelborough.

Het museum aan de Oudezijds Achterburgwal kwam tot stand op initiatief van onder anderen Melcher de Wind. Stakelborough adviseerde hem onder meer over de inrichting. Het trotst is hij op de 'Confessions Wall', waar museumbezoekers anoniem hun seksgeheimen kunnen spuien. Daar staat alles op wat je kunt bedenken. "Zo is er een man of vrouw die zegt ervan te houden tijdens de seks gewurgd te worden", vertelt De Wind.

Een van de peeskamers die bezoekers te zien krijgen was van een vrouw die jarenlang onvrijwillig in de prostitutie zat. "Voor veel mensen is het best wel choquerend wat je hier ziet", gaat De Wind verder. "In wat voor omstandigheden vrouwen moeten werken."

Het museum, dat tot stand kwam met hulp van de gemeente Amsterdam, wil bezoekers niet beïnvloeden in hun mening over prostitutie. "Dat moeten mensen echt zelf weten. Het gaat er mij om dat ze respect hebben voor prostituees", zegt De Wind.

De twee bekendste lichtekooien van Amsterdam, de zogenoemde Ouwe Hoeren, hebben het museum al kunnen bekijken. "Het is goed dat eens in de openbaarheid wordt gebracht hoe het werkelijk in elkaar zit", zegt Louise Fokkens, die net als haar tweelingzus Martine vijftig jaar in het vak zat. Over de twee dames werd een documentaire gemaakt.

In een van de peeskamers staat een eenpersoonsbed. Niet de ideale situatie, zeggen de Fokkens, maar overal valt mee te werken. "Tuurlijk stootte je wel eens", vertelt Louise. "Maar dat was ook wel handig, lag je meteen op bed."