Verzetsheldin Nancy Wake (98) overleden
De Australische spionne en Franse verzetsheldin Nancy Wake is zondag in een verpleeghuis in Londen overleden. Dat maakte de Australische premier Julia Gillard maandag bekend. Wake was 98 jaar.
"Nancy Wake was een vrouw met een buitengewone moed en vindingrijkheid, wier gedurfde wapenfeiten honderden geallieerde medewerkers het leven redden en bijdroegen aan het einde van het nazitijdperk in Frankrijk", aldus Gillard.
Wake werd op 30 augustus 1912 geboren in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, maar verhuisde op haar 2e met haar familie naar Australië. Later vertrok ze via New York naar Europa. Na een studie journalistiek in Londen werd ze correspondent in Parijs voor de Amerikaanse krant The Chicago Tribune. Vanuit de Franse hoofdstad deed ze verslag van de opkomst van de nazipartij in Duitsland.
Het besluit om zich tegen de nazi's te verzetten kreeg ze in 1933, toen ze in Wenen was voor een interview met Adolf Hitler. "Ik zag de onaangename dingen die hij mensen aandeed, vooral de joden", zei ze in 1985 in een interview met de Australische publieke omroep. "Ik vond het bijzonder weerzinwekkend."
Toen de Tweede Wereldoorlog in 1939 uitbrak, woonde Wake met haar eerste echtgenoot, de Franse industrieel Henri Fiocca, in Marseille. Ze hielp Britse militairen en joden te ontsnappen aan de Duitse bezettingsmacht. Fiocca werd uiteindelijk door de Gestapo opgepakt, gemarteld en vermoord, maar Wake wist in 1943 via Spanje naar Londen te ontsnappen. Daar kreeg ze onderricht in spionagewerk, waarna ze in 1944 per parachute terugkeerde in Frankrijk om als tussenpersoon te dienen tussen Londen en het Franse verzet.
Wake bewapende zevenduizend verzetsstrijders, met wie ze aanvallen pleegde op de Duitse verdedigingsinstallaties, ter voorbereiding op de geallieerde invasie in Normandië. Ondanks tal van leveranties van wapens, geld en codeboeken, wist Wake keer op keer aan arrestatie door de Gestapo te ontkomen. Het leverde haar de bijnaam 'de Witte Muis' op.
Na de oorlog werd Wake door de Franse regering geëerd met de hoogste militaire onderscheiding, de Légion d'Honneur. Ook ontving ze driemaal het Croix de Guerre en de Medaille de la Résistance. De Verenigde Staten kenden haar de Medal of Freedom toe, terwijl Groot-Brittannië de George Medal aan haar uitreikte. Australië benoemde Wake in 2004 tot Companion of the Order of Australia.
Na de oorlog bleef Wake nog tot 1957 in dienst van de Britse inlichtingendienst. Daarna trouwde ze met de Britse gevechtspiloot John Forward en repatrieerde ze naar Australië. In 2001, vier jaar na de dood van Forward, keerde ze terug naar Groot-Brittannië. Wake wordt gecremeerd en haar as wordt volgend voorjaar uitgestrooid in Montlucon, in Centraal-Frankrijk, waar zij in 1944 deelnam aan een heroïsche aanval op het plaatselijke hoofdkwartier van de Gestapo.
Nancy 'de Witte Muis' Wake op 98-jarige leeftijd overleden
