Saudisch elitefeest: drank en geheimen

Terwijl de dj de dansvloer opzweepte, mixte de barman speciale wodkadrankjes. De gastheer, een prins, had zijn hele entourage meegenomen. Was het een vipfeest in Los Angeles, modeweek in Parijs? Wat dacht je van Jiddah, in Saudi-Arabië, waar de islamitische zedenpolitie een stevige vinger in de pap heeft en de strengste wetgeving in het Midden-Oosten met harde hand handhaaft.

Het verslag is afkomstig van een Amerikaanse diplomaat, die de opdracht had gekregen de 'sociale interactie' tussen rijke Saudische jongeren waar te nemen, die hierover rapporteerde in een memo dat door WikiLeaks is gepubliceerd.

"Het ondergrondse nachtleven van elitejongeren in Jiddah is uitbundig en zinderend", aldus de memo. "Alle wereldse verleidingen en zondes zijn volop verkrijgbaar -alcohol, drugs, seks- maar alles achter gesloten deuren."

Is dit hetzelfde land waar vrouwen niet mogen rijden en achter slot en grendel kunnen verdwijnen als ze contact hebben met mannen buiten hun eigen familie? Het land waar de nationale tak van de islam -het wahhabisme- in het Westen het meest bekend is om zijn onthoofdingen en zijn rol als sobere bewaker van de heilige pelgrimssteden Mekka en Medina?

Voor diegenen die niet bekend zijn met de onderstromen van het Midden-Oosten is het allemaal misschien wat moeilijk te bevatten. Maar het Amerikaanse telegram raakt aan een basisles voor het begrijpen van de regio: openbare zeden en privépassies kunnen ver uit elkaar liggen. Het is een soort lokale variatie op het Amerikaanse 'don't ask, don't tell'-beleid.

Ook achter de gesloten deuren in Teheran worden wilde feesten gehouden, zelfs in een tijd dat conservatieve hardliners steeds meer grip op het land krijgen. Conservatieve oliesjeiks in de Golf zorgen ervoor dat hun wijnkelders goed gevuld zijn.

Het is niet ongebruikelijk om buiten Saudi-Arabië reizigers uit het koninkrijk laveloos te zien zitten aan een bar op een vliegveld of te zien losgaan in Bahrein -een favoriete feestplek voor Saudiërs, die hier eenvoudig via de snelweg heen kunnen rijden en, soms, terug kunnen slingeren.

De Amerikaanse diplomaat beschreef in januari 2009 zijn belevenissen op het Halloween-feest in Jaddah, waar hij een uitnodiging voor had ontvangen. Allereerst moest hij voorbij de beveiliging van de prins. In de volgende ruimte konden vrouwen hun lichaamverhullende sluiers afdoen. Binnen schonken barmannen uit de Filipijnen illegaal gestookte wodka.

Een Amerikaanse 'fabrikant van energiedranken' -wiens naam in de WikiLeaks-publicatie was gecensureerd- droeg bij aan de uitbundige sfeer op het feest, waar zich, volgens de diplomaat, ook prostituées in de menigte bewogen. "Niet ongebruikelijk op dergelijke feesten", aldus de memo. "De plek deed denken aan een willekeurige nachtclub, waar dan ook buiten het koninkrijk: meer dan genoeg alcohol, jonge dansende stelletjes, een dj achter de draaitafel en iedereen in pak."

Achter de bar stonden flessen drank, maar ogenschijnlijk alleen als decorstukken. Een fles Smirnoff kost op de zwarte markt al gauw vierhonderd dollar, terwijl illegaal gestookte wodka voor 26 dollar per fles verkocht wordt. Dit prijsverschil leek zelfs voor de gastheer te verleidelijk, een prins wiens familie zes generaties geleden verbonden was aan de tak van de Saudische koning Abdullah.

De naam van de prins was uit het bericht verwijderd. "Hoewel (...) niet in de lijn van de troonsopvolging (staat, red.), geniet hij nog altijd de voordelen van een landhuis, een luxe auto, een levenslange toelage en eigen beveiliging."

Daarnaast geniet hij waarschijnlijk ook voldoende politieke invloed om de strenge zedenpolitie buiten de deur te houden. De religieuze politie was 'nergens te bekennen', aldus de diplomaat. "Saudische jongeren genieten relatieve sociale vrijheid en kunnen vleselijke verleidingen najagen, maar alleen achter gesloten deuren -en alleen de rijken."