Pappie's kleine meid sliep op straat
Nog maar vijf jaar geleden kwam de nu 23 jarige Stephanie-Joy Eerhart op straat terecht. Maar nu blijkt dat ze een verborgen talent heeft: schrijven. "Ik kwam in contact met mensen die op straat leefden en kwam in aanraking met drugs. Daardoor werd ik ook mijn woongroep uitgezet", vertelde ze deze week in FOK!radio. Maar in Nederland is alles zo goed geregeld, dat je niet op straat hoeft te leven. Althans, dat denken veel mensen. Maar uit het boek 'Pappie’s kleine meid slaapt op straat' dat Stephanie-Joy heeft geschreven, komt een heel ander verhaal naar voren.
"Ik wilde heel graag de situatie op de straat voor het voetlicht brengen. En dan niet alleen aan de mensen om mij heen, maar aan een breder publiek. Want het komt nog heel vaak voor dat jonge mensen op straat terecht komen en dat de hulpverlening vaak gebrekkig is", licht Eerhart de reden toe dat ze het boek geschreven heeft.
"Ik kwam eerst terecht bij een daklozenpension. Maar deze instelling deed helemaal niks aan het behandelen van probleemjongeren. Dus werd het van kwaad tot erger. En omdat je maar zes maanden kunt blijven, stroom je daarna weer door naar een instellingen waar ze je ook weer niet helpen. Maar hulp heb je hard nodig als je psychische problemen hebt. Want je komt natuurlijk niet zomaar terecht op straat." Het kostte het meisje met de rode haren en de wijde skate-broek een vijf jaar durende zwerftocht voordat zij de kracht vond om zich aan haar dakloze bestaan te ontworstelen. Ze kickte grotendeels op eigen kracht af en leerde leven met borderline, anorexia en de gevolgen van een zwaar auto-ongeluk.
"Het geloof zorgde ervoor dat ik eruit gekomen ben. Ik kwam in een Christelijke therapeutische instelling terecht. Door de kracht van het geloof ben ik er echt uitgekomen." Toch kreeg ze wel weer een terugval. "En toen ben ik eruit gekomen omdat hulpverleners zich heel hard hebben gemaakt om mij op een kamer te krijgen in een begeleid wonen instelling. Maar die terugval kostte me bijna m'n leven."
Het schrijftalent van Stephanie-Joy Eerhart werd ontdekt bij de dicht- en schrijfclub van de Haarlemse dak- en thuislozen, die wordt begeleid door voormalig Nieuwe Revu-journalist Bert Voskuil. Voskuil coachte haar ook bij het verwezenlijken van haar grootste droom: het schrijven van haar aangrijpende levensverhaal. Dat ze talent had kwam voor Eerhart niet als een verrassing. "Ik heb vanaf m'n elfde al dagboeken bij gehouden en ben dat ook blijven doen toen ik dakloos was."
Ze is niet bang voor nog een terugval. "Ik ben benieuwd naar wat het leven mij verder te bieden heeft. Dus ik acht de kans op een terugval heel klein in." Of er nog meer boeken komen weet ze nog niet. "Ik twijfel erover, maar er is toch wel een grote kans dat ik nog een boek ga schrijven. De verhalen liggen letterlijk op straat."
Het hele interview met Stephanie-Joy Eerhart is hier te beluisteren.
Wil je het boek winnen? Kijk dan snel hier .
