AEL Nederland zonder voorzitter

Rob (R@b)
AELDe voorzitter van de Nederlandse afdeling van de Arabisch Europese Liga (AEL-NL), Nabil Marmouch, is opgestapt. Een half jaar voor er een nieuwe voorzitter zou worden gekozen, heeft Marmouch 'om privéredenen' het bijltje er bij neergegooid. Ook de vice-voorzitter van de AEL, Naima El Maslouhi, is verdwenen; zij bivakkeert in Marokko.

Tegen het Algemeen Dagblad liet Marmouch weten dat hij is opgestapt omdat het voorzitterschap hem geen geld oplevert: ''En ik moet toch ook eens gaan werken.'' Waarom dat een half jaar voor het verstrijken van zijn voorzitterschap moet gebeuren blijft onduidelijk. In juli van dit jaar werd al gemeld dat de AEL stuurloos zou zijn vanwege een AIVD-infiltratie. Marmouch liet toen echter in een reactie weten dat hij nog steeds voorzitter was en dat de AEL in Nederland sterker dan ooit was.

Abou Jahjah
De oprichter van de Belgische AEL, Dyab Abou Jahjah, heeft nu formeel de leiding over de Nederlandse tak, net als twee jaar geleden toen de AEL in ons land met veel tam tam van start ging. In februari 2004 werd Marmouch voorzitter en stelde hij dat hij met de AEL een politieke partij en een volksbeweging van de grond wilde tillen. De politieke Moslim Democratische Partij (MDP) is er gekomen maar de vraag is of de doelstelling, de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar, gehaald wordt. Het ledental van de Nederlandse AEL kent een neergaande beweging; waren er twee jaar geleden nog 1.000 leden, zes afdelingen en twee afdelingen in ontwikkeling, op dit moment heeft AEL Nederland naar eigen zeggen 700 leden en nog maar vier regiokantoren.

Volgens de nieuwe woordvoerster van de Nederlandse AEL, de 23-jarige studente Ilham Moudnib, is er echter geen vuiltje aan de lucht: ''We hebben een gezonde doorstroming van nieuwe bestuursleden zoals dat normaal is binnen een organisatie. In februari mogen de leden weer een nieuw bestuur kiezen. Zo was het ook afgesproken'', aldus Moudnib, die ook actief is als secretaris voor de AEL.


Nabil Marmouch: ik moet toch ook eens gaan werken