Als de bom valt

Dick (Bornfree)

Krijgen we een laatste oorlog waarbij de oorlog tussen Rusland en Oekraïne mimespel zal lijken? We lijken ons er nog niet zo heel erg druk om te maken dat China en Amerika van enige diplomatie een kluwen wol maken die straks niet meer uit elkaar te krijgen is. Gewone stervelingen, zoals ik, praten er wel over maar begrijpen er natuurlijk geen ene moer van. Wat we wel begrijpen en ook weten is dat ze allebei een arsenaal kernwapens hebben waar ze de wereld wellicht duizend keer in as kunnen leggen, inclusief zichzelf. Een gelijk aantal met een identieke afschrikking. Ik heb nooit begrepen: waarom ermee dreigen als je het niet kunt gebruiken?

Ik zie het als twee revolverhelden uit het wilde westen die een shootout hebben in zo’n oud westernstadje. Het zijn de grootste revolverhelden die beiden al heel wat mindere uitdagers naar de stille vlakten hadden geschoten. Ze schoten omdat ze wisten dat ze zouden winnen. Nu stonden ze als gelijkwaardige revolverhelden tegenover elkaar en trokken hun wapens, allebei even snel. Het was maar goed dat er GEEN patronen in zaten. Ze bleven hun wapens maar trekken maar er was geen wapengekletter hoorbaar, niemand stortte dodelijk getroffen naar de grond.

Waarom niet? Omdat deze revolverhelden wisten dat ze helden waren omdat ze wisten dat ze elkaar dodelijk zouden treffen. Voor alle kijkers was het een lachwekkend schouwspel. Maar voor de twee grootste ego’s in dit universum een zeer serieus spel. Syrië, Noord Korea, Rusland, Wit Rusland; allemaal landen met rare autocraten met dikke ego’s. Revolverhelden met een inmiddels dikke rode clownsneus die hun wapens maar blijven trekken zonder patronen. Soms denk ik wel eens dat de wereld bij elkaar wordt gehouden door diplomaten als het cement dat de echte harde stenen op hun plaats houdt. Het ene deel van de wereld lacht erom en het andere deel bouwt schuilkelders en leeft zijn angsten erin uit. Ik behoor bij de eerste groep.

Minister Sergej Lavrov van buitenlandse zaken in Rusland werd in India tijdens een bijeenkomst in een grote Indiase Universiteit hard uitgelachen toen hij serieus meldde hoe en waarom de oorlog in Oekraïne begonnen was. Dat de Oekraïners eigenlijk begonnen waren en dat ze binnengevallen waren om de Oekraïners te bevrijden. “Come on!” werd er geschreeuwd en werd hard gelachen. Rusland kan de wereld niets meer wijsmaken maar hun eigen ‘domme inwoners’ grotendeels wel.

Autocratische regeringen geloven oprecht in hun leugens. Hun leugens  worden als een keiharde waarheid naar hun inwoners gebracht. En ongeletterde zeer arme individuen geloven de retoriek. Ik vraag mij af: hebben ze geen keuze of geen verstand?

Er is geen oplossing of eigenlijk wel maar dan een individuele. Sluit je mediaramen, doe je oordoppen in en lees oude boeken. Kijk oude films via de oude CD en lees vooral geen kranten meer. Zeg je streamingdiensten op en probeer je leven verder te slijten in rust.