De EU is niet geil
Dat de Europese Unie al een tijdje geen onderwerp meer is waar we massaal voor in de rij gaan staan, is al een tijdje bekend. Het is ook geen lustopwekkende organisatie, eerder irritant en verschrikkelijk geldverslindend. Nee, ik ga de diepte niet in met cijfers en statistieken want daar heb ik de kennis niet voor. Ik kijk er tegenaan zoals 52 procent van de Engelsen er tegenaan heeft gekeken toen ze voor ‘leave’ kozen: onnozel en van elke kennis gespeend. Je kent het wel, en zeker van mij, dat onderbuikgevoel. Nu wilden die Engelsen op 1 januari 2002 al geen afstand doen van hun geliefde Pond, en nu wilden zij een half jaartje geleden ook al een speciale behandeling binnen de EU als het ging om de verdeling van de vele honderdduizenden vluchtelingen/gelukszoekers. Maar laten we eerlijk zijn, er was al nooit een liefdevolle relatie tussen de EU en die altijd dronken, luidruchtige en bijzonder slecht geklede Engelsen. Alleen de upperclass en de meeste conservatieven willen graag in de EU blijven, maar het verdienmodel moet natuurlijk wel in stand blijven.
Londen jankt en wil het referendum nog een keer overdoen. Alleen in Londen wel te verstaan, het centrale geldmachtsblok van Engeland. En daarmee zetten de Londenaren ‘het volk’ buiten spel en beschermen ze hun geldmachines zoals de banken, beurzen en investeringsmaatschappijen. Steeds meer gedragen de rijken der aarde zich als walgelijke, aanstellerige bloedhonden die als de dood zijn dat ze hun scherpe neus voor geld zullen verliezen. Maar ook Ierland en Schotland janken want die willen er overwegend in blijven.
Nu heeft de gewone man zijn stem laten horen. Het waren de laagopgeleiden die massaal voor een Brexit stemden, het gepeupel. Je weet wel: de man en vrouw die tegenwoordig vele malen ‘arbeidscontracten’ en verlengingen krijgen aangeboden. En ook de man en vrouw die ontslagen worden omdat er ‘gespecialiseerde’ organisaties met monddood gemaakte werknemers binnengehaald worden tegen de helft van het oude uurloon. Maar deze organisaties doen het helemaal niet beter dan de oude vaste krachten, alleen veel goedkoper.
De gewone man ziet de vele documentaires die gemaakt worden over de landen in bijvoorbeeld de Balkan, waar de invloed van de EU een regelrechte ‘winstpakker’ is. Er worden massaal wegen en fietspaden aangelegd die vaak nergens naartoe leiden of totaal inefficiënt zijn. Om dan nog maar te zwijgen over de landbouwsubsidies en de corruptie eromheen, zoals duidelijk aangetoond werd in 2014, nadat Frankrijk gemaand werd door de Europese commissies om de oneerlijk verkregen subsidies terug te betalen.
En dan? Is een Nexit realistisch? Ik denk het niet, hoe graag Wilders en ultrarechts het ook willen. De realiteit is dat de EU ook heel veel goede kanten heeft, die wij nu gewoon hard nodig hebben. Waar de EU in doorgeslagen is, is de nietszeggende inmenging in de nu nog 27 aangesloten lidstaten via allerlei nieuwe EU-regels. Zelfs onze Rutte irriteert het, terwijl ze niet bij machte zijn gecompliceerde dossiers zoals het vluchtelingenprobleem op te lossen.
Ik denk dat wij beter terug kunnen gaan naar de EEG waarin alleen de handelsafspraken binnen Europa afgesproken waren.
Mijn conclusie is dat Europa nog lang niet toe is aan een centrale regering, die nationale regeringen grotendeels buitenspel lijkt te willen en moeten zetten. Die macht is door onze nationale regeringen jammer genoeg gegeven terwijl de gevers het mandaat leken te hebben van hun kiezers. Die kiezers hadden, zoals gewoonlijk, geen benul waarop ze stemden. Maar het grootste gedeelte van het volk begrijpt absoluut niet waarom de betuttelende regeltjes uit Brussel hier geïmplementeerd moeten worden, gevolg: dikke middelvingers en bulshit en Brexit, Nexit, Bexit…… Nee, geen Fraxit en Duixit. Buiten het feit dat het niet klinkt, zijn dat de enige hoofdrolspelers binnen het bijennest van Brussel. De twee koninginnen, zeg maar.