Achterlijke Turken
Die Turken denken dat wij achterlijk zijn. In feite zijn we dat natuurlijk ook, maar wie kan tegen een goed opgezette chantage? Niemand toch? Ze verzuipen ons in vluchtelingen, staan erbij en lachen erom. Die doorvoer van vluchtelingen door hun land is in Turkije verheven tot een ware levende geldboom. Maar ook een politieke goudboom. Ze willen het lidmaatschap van de EU zodat er in de toekomst een constante stroom verse euro’s blijft instromen via de ontelbare subsidies van Brussel, jaar in en jaar uit. Turkije verdient een godsvermogen nu aan vluchtelingen, simpelweg door de ligging.
Wanneer Turkije de mogelijkheid zou krijgen zich bij de EU aan te sluiten zou dat betekenen dat ze alleen al een financiële injectie voor de landbouw krijgen die tussen 16 en 27 miljard ligt. Dan hebben we het nog niet over de bedenkelijke politiek en wetten die daar aangenomen zijn om de EU tegemoet te komen maar die simpelweg niet uitgevoerd worden. Het land is via de grootste partij APK niet vatbaar voor democratie zoals wij die kennen. Het schoffeert nog steeds en op grote schaal vrouwenrechten. De agenda van Erdogan is sinds 2003 al kristalhelder. Langzaam probeert hij van Turkije een islamitisch kalifaat te maken. En dat er geen gemengde studentenhuizen meer zijn is lullig, maar dat de persvrijheid ernstig aan banden wordt gelegd is een regelrechte aanval op de vrijheid van zich nog alle vrij voelende Turken die meer westers zijn dan ‘kalifaatislamitisch’.
En hier? Hier blijft de politiek glashard liegen over de verwachtte 90.000 vluchtelingen. Die 90.000 wordt door de Nederlandse overheid direct gebagatelliseerd.
Wat is dat toch, dat bagatelliseren? Duitsland doet het ook. Zelfs de verkrachtingen van zeer veel vrouwen worden zo snel als het kan onder een tapijtje van angst geveegd. Na miljoenen woorden van schrijvers die het allemaal een zorgelijke toestand vinden en de op twee handen te tellen daden van degenen die er echt iets aan kunnen doen, zijn we geen grens verder. Een grens te ver in de symbolische zin is het enige dat overblijft. Immers: we hadden een Schengen, we hadden duidelijke afspraken over de registratie van asielzoekers die een ‘eerste grens’ na hun vlucht passeren. Niets houdt stand binnen de EU. Je vraagt je terecht af waarom we deze dan nog hebben. De EU bewijst maar weer dat ze een veel te grote broek aan heeft voor deze wereld. De grootmachten kijken met lede ogen naar de intense en diepe verdeeldheid. Over de hulp aan Griekenland worden ze het steeds maar moeizaam eens, hoe groot begrotingstekorten ook mogen zijn. Terwijl de één er ruimschoots overheen gaat, speelt de ander het beste jongetje van de klas en houdt zich braaf aan alle regeltjes. Maar Nederland is al lang niet meer het braafste jongetje van de klas, maar het naïefste en alle landen om ons heen weten dat.