De rekentoets of blokfluitles?
De verplichte rekentoets voor het eindexamen lijkt niet door te gaan. Althans: de Tweede Kamer is er voor gaan liggen. Minister Jet Bussemaker en staatssecretaris Sander Dekker schreven dinsdag in een brief aan de Tweede Kamer echter nog wel door te willen gaan met de rekentoets. Even afwachten dus.
Ook wel een beetje laat van die Kamerleden trouwens. Dinsdag kwam er een protestbrief namens een hele rij belangengroepen uit het onderwijs en daarna gingen onze parlementariërs pas protesteren. Hadden ze dit niet beter een paar debatten terug kunnen doen? Het liefst een jaar of twintig terug? Letterlijk iedere serieuze leerkracht zag deze ellende aankomen, heeft dat gemeld en heeft dit systeem vervolgens door de strot geduwd gekregen. En toch heb ik lange tijd amper een politicus zich druk zien maken over iets elementairs als rekenen in het onderwijs.
Even terug naar 'vroeger' (als vijftiger mag ik die term met enig gezag gebruiken). Tot ongeveer ons twaalfde jaar leerden wij optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, staartdelingen, hoofdrekenen. procenten en breuken. Deze vaardigheden zaten ook in de Cito-toets en bepaalden mede de schoolkeuze. Voor het niveau waar we op de middelbare school instroomden hadden we feitelijk voldoende rekenvaardigheid om ons dáár in ieder geval niet meer druk over te maken.
De één was hier beter in dan de ander. Niveauverschillen houd je nu eenmaal altijd. Niet iedereen is even slim. Daarom ging de één ook naar het vwo en de ander niet. Er was echter nóóit een algehele en landelijke achterstand in cruciale vaardigheden als rekenen. Nu dus wel.
Wat is nu het bezwaar tegen deze verplichte rekentoets? Een gruwelijk groot deel van de leerlingen – van vmbo tot vwo – zakt gewoon voor een toets die vroeger door zowat alle leerlingen van groep acht, in de vorm van de Cito-toets werd gehaald. Zijn die leerlingen dommer? Nou nee. Maar het onderwijs moet dan toch wel gruwelijk hard achteruit zijn gegaan.
En dat is dus ook zo. Een tweede taal moest en zou er op de basisschool doorheen worden geduwd. Nu heeft men het zelfs al over een tweede taal bij vierjarigen. Die kleuters moesten ook acuut aan de laptop. Maar aan taal en rekenen werd op de basisschool juist steeds minder aandacht besteed. De Cito-toets werd vervolgens versimpeld om toch maar vooral geen kinderen op hun bek te laten gaan.
Diezelfde kinderen stroomden door naar het middelbaar en hoger onderwijs en men komt erachter dat hun rekenvaardigheden niet al te best zijn. Van de lerarenopleidingen kwamen leerkrachten die zelf amper konden rekenen, laat staan er les in konden geven. Het bedrijfsleven gaf aan dat schoolverlaters een aantal elementaire en cruciale competenties misten. En wat deed het Ministerie van Onderwijs vervolgens? Een toets invoeren, waarvan je op je klompen aan kon voelen dat de leerlingen de toets amper zouden halen, omdat ze zelf hadden verzaakt om het hen te leren.
Wat wordt de volgende briljante actie van Jet Bussemaker en Sander Dekker? De relativiteitstheorie invoeren in groep zeven en met een totaal afwezigheid van muziekonderwijs toch een blokfluittoets invoeren voor het vwo?