Altijd weer die AK

Het is inmiddels zaterdag 10 januari. Net een kwartiertje over twaalven. Na een dag waarin de media niet weg te denken waren. Het gemeenschappelijke onderwerp ook niet. Mijn broer wordt vandaag 65 en eigenlijk zou ik best een column aan hem willen wijden, maar het echte nieuws is wereldnieuws en dat is toch heel wat pregnanter. Dus Hebdo.

Ze zijn dood, de daders. Hun ouders kwamen in de jaren '60 uit Algerije en gezien hun naam zullen het wel Berbers geweest zijn. Ze woonden in de grauwe banlieus van Parijs. Ze hadden een vrij uitzichtloos leven en waren bekend bij de politie. Ze gingen naar Syrië en kwamen weer terug. Ze zijn duidelijk onderworpen geweest aan indoctrinatie en vonden een vijand – Charlie Hebdo. Een blad dat veel cartoons maakte en publiceerde die de islam als mikpunt hadden. Dat het blad tegen vrijwel alles aanschopte was verder niet van belang, de islam mocht onder geen beding worden bespot. Ze namen een AK47 mee en sloegen aan het moorden. Ze ontsnapten met een auto, maar werden een dag later toch gespot en vastgezet in een drukkerij. De drukkerij werd door een enorme macht belegerd en omstreeks 5 uur gistermiddag volgde de bestorming. De daders verloren daarbij het leven, hun gijzelaar bleef ongedeerd.

Tegelijkertijd werden in een Joodse supermarkt elders in Parijs een aantal mensen gegijzeld door een sympathisant van de twee broers. Ook deze supermarkt werd ongeveer op dezelfde tijd bestormd, waarbij ook deze gijzelnemer de dood vond maar ook vier gegijzelden gedood bleken. Later bleek dat de dader een met de politie gevoerd telefoongesprek niet juist had beëindigd, zodat men minutenlang kon volgen wat er in de supermarkt gebeurde, en dat hij op een gegeven moment in gebed ging. Dat was het moment waarop de politie had gewacht om de aanval te openen.

De daders zijn dood. We kunnen nog gaan filosoferen over de vraag of een eventueel proces (als ze waren blijven leven) verpolitiseerd zou zijn, of dat ze gewoon als ordinaire misdadigers voor meervoudige moord zouden zijn veroordeeld. Wederom zijn er honderden deskundologen opgeroepen om hun wijsheden via radio en tv te spuien. En de verwarring zo mogelijk nog groter te maken. Je kunt het zo gek niet bedenken, maar iedereen heeft wel een beetje gelijk. Wat wij van de verhalen vinden hangt ook af van de wijze van presentatie en van de persoon die zijn wijsheden etaleert. Natuurlijk kon Wilders zijn klep weer niet dichthouden, dit ziejewel-moment was te mooi voor hem om voorbij te laten gaan. Ik denk dat het zwijgen ertoe doen voor hem veel beter zou hebben uitgewerkt. En verder hebben we een hele berg algemeenheden tot ons genomen, met name onder de noemer ''je suis Charlie''. Blijkbaar is men allang vergeten dat Charlie in de Vietnamoorlog de Amerikaanse aanduiding was voor de Vietcong.

Zo'n Kalasjnikov geweer is natuurlijk een uitkomst voor iedereen die iets te verrekenen heeft, illegaal bezig is en indruk wil maken. Het ding is spotgoedkoop; voor 200 dollar heb je overal ter wereld een splinternieuw wapen, terwijl je voor een Amerikaans of Europees wapen misschien wel tienmaal zo veel kwijt bent. Een AK47 doet het onder vrijwel alle omstandigheden, heeft een enorme vuurkracht en wordt door iedereen aan de vorm herkend.

Over een paar dagen, hooguit weken gaan we over tot het beleven van weer een nieuwe enormiteit. Want we worden overvoerd met indrukken uit de hele wereld. Gezegend als we zijn met een vrijwel ongelimiteerde hoeveelheid nieuws en non-nieuws die iedere minuut dat we wakker zijn tot ons komt. En behept als we zijn met een vrij beperkt vermogen om alles in ons op te nemen en te beleven. We maken na een korte tijd weer plek voor nieuwe ellende. We moeten wel, anders werden we allemaal heel snel stapelgek. Om een beetje boven te blijven drijven hebben we de sport met landelijke grootheden als Wust, Kramer, het voetbal en Max Verstappen. Maar stiekem zouden we soms wel eens een kluizenaarsbestaan willen leiden, zonder al die indrukken, al dat rotnieuws waar we toch als eenlingen weinig of niks aan kunnen veranderen.

Want, ondanks alle pregnante teksten van de deskundigen blijft het probleem. De oplossing, als die er al is, zal waarschijnlijk over decennia moeten worden uitgesmeerd, en daarvoor kunnen we het geduld niet opbrengen. We hebben hier te doen met een religie die bepaalde aanhangers tot extremiteiten lijkt uit te lokken. Die religie is er een die tot enkele tientallen jaren geleden een ver-van-mijn-bed-show was. Gewoon omdat het leeuwendeel van de aanhangers elders woonde. We zitten met een groot aantal problemen, en wie de oorzaak was is eigenlijk niet meer van belang. We kunnen jaren debatteren en bekvechten over het gebrek aan scholing, de werkloosheid, de uitzichtloosheid, het niet pakken van kansen, het gebrek aan initiatief, de positie van vrouwen en mensen van andere sexuele geaardheid. Maar voorlopig is dat de realiteit, in Frankrijk nog meer dan hier. Je kunt beter een Berber in Zielhorst, Amersfoort zijn dan in Parijs, zoveel is wel zeker. Dus het probleem van Hollande is ook groter dan dat van Rutte.

Het allergrootste probleem in zaken als deze is de pers. Met tientallen livestreams, honderden websites vol nieuws, duizenden camera's en journalisten die allemaal snakken naar een scoop, het is een paradijs voor de terrorist. Die krijgt waarop hij hoopte: wereldwijde aandacht en commentaar. We zullen nog dagenlang overvoerd worden met alle mogelijke details en verhalen. En dat zal dus anders moeten. Als de volgende keer weer de een of andere gek begint te schieten in een winkelcentrum, ''Allah akbar!” schreeuwend, dan moet daar een nieuwscordon omheen. Dit nieuws moet, om de terrorist zijn belangrijkste wapen uit handen te slaan, van dagenlang op de voorpagina verhuizen naar een enkel klein berichtje op pagina twaalf. Negeren moet het devies worden, hoe moeilijk dat ook is voor het journaille.

Maar voorlopig zitten we met een paar zaken die we niet kunnen negeren. Er zijn heel veel voornamelijk laag-opgeleide, jonge moslims die een compleet vals beeld hebben van onze samenleving. En als ze dat beeld niet hadden, dan zijn er altijd lieden die ze graag dat beeld bijbrengen. Dat blijft nog heel lang zo. We kunnen bepaalde imams het land uitgooien, websites saboteren, noem maar op. Het verschijnsel blijft voorlopig net zoals het nu is. Maar vooral zijn er miljoenen messen. En Kalasjnikovs AK47. Daarmee schieten en moorden is kinderlijk simpel. Eén gehersenspoelde gek met één AK47 is genoeg voor een ramp. Ook hier. Het enige dat we als verweer hebben is de mathematisch geringe kans dat het nou juist ons overkomt.

Laten we er maar aan wennen. Het is 2015. We hebben het met zijn allen zover laten komen. Ik verlang terug naar de houten knuppel.