Woest aantrekkelijke player
Sigarenbandjes, postzegels of suikerzakjes verzamelen. Ooit was dit dolle pret. Niet in het minst omdat velen dit ook deden. In iedere straat had je wel een andere verzamelaar zitten. Iedere maand was er wel ergens in de buurt een clubje of beurs te bezoeken. Dolenthousiaste hobbyisten konden altijd wel ergens hun liefde voor zo'n stukje papier delen. Liefhebbers zat!
Tegenwoordig is dit toch al snel een stukje lastiger. Je staat al rap te boek als redelijk debiel en contactgestoord als je met zo veel passie een paar tientjes of meer neerlegt voor een stukje gekarteld papier. Of voor suiker van de HEMA uit 1948! Geen saaie bezigheden meer voor de gemiddelde burger. Je moet onderhand regelmatig vrijwillig aan een elastiek van een brug springen om nog een beetje indruk te maken met je hobby. Met daarbij de ergerlijke eigenschap dat iedereen je die extravagante hobby's nog op wil dringen ook!
Nou ja. Met sporten is dit dan vaak net wat minder. Pleur een tennisracket een beetje zichtbaar in je auto en je hoeft het al niet meer te vertellen. Tennissers houden dan ook meestal hun klep. Tot je hen vraagt of ze nog hobby's hebben. Ik vraag dat nooit. Geen gezever van amateursporters voor mij. En nee: het kan mij ook niet boeien als iemand aan een stuk zeil en aluminiumbuizen van een berg pleegt te pleuren. Ik vind het vooral gestoord. Ik doe het niet. Het interesseert me niet.
Meestal lijkt dit wel te scoren. Je moet ofwel een geinige baan, ofwel een verdomd interessante bezigheid hebben. Of beide. Op een verjaardag ga je niet vertellen over wie je bent. Nee. Je kunt beter vertellen over wat je doet.
Blijkbaar wil men dat ook liever niet weten. Men vraagt tenslotte vaker wat iemand doet dan wie iemand is. Je zou maar eens te horen krijgen dat iemand momenteel in een stevige depressie zit vanwege zijn vorig jaar overleden moeder.
Maar goed. Dan zit ik echt toch met een vet serieus probleem! Als ze me zouden vragen wie ik ben, kan ik eindeloos vertellen! Maar dat doen ze dus nu net nooit! Die lui weten niet wat voor een fantastische verhalen ik over mezelf begin te vertellen. Terwijl ik daar menig verjaardag best wel een beetje mee op kan leuken hoor. Het enige wat ze nog hoeven te doen is luisteren. Dan kunnen ze hun eigen gezever gewoon lekker thuislaten!
Maar nee. Dat willen ze dus niet horen. Ze willen horen wat ik 'doe'! Qua werk ben ik dan snel uitgeluld. En als ik over mijn gruwelijk uit de hand gelopen hobby begin, staan ze me een beetje verdwaasd aan te kijken! Mijn hobby laat ik dan ook liever zien en horen. Dat scheelt weer een hoop gezever van mijn kant.
O ja. Voor de liefhebbers van mannelijk schoon. Ik sta uiterst rechts. Mijn hobby is dan wel alles behalve interessant. Mijn woest aantrekkelijke verschijning heb ik dan weer absoluut mee!
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns