Een kutlied en kutkrant voor kutvolk
Vorige week schreef ik al over de risico's van 'naming and shaming' op internet. Het nadeel van het schrijven van zo'n column is dat je vervolgens steeds meer voorbeelden tegen gaat komen. Het is als met het kopen van die unieke, roze Fiat Panda. Als je hem eenmaal hebt, ga je ze constant op de snelweg tegenkomen.
Summier zal ik de toestand rond het Kongingslied nog één keer aanstippen. Nee. Ik ga het niet hebben over de feitelijkheid van de beroerde kwaliteit van dat walgelijke gedrocht zelf. Wat mij vooral opviel is dat de eerste commentaren ook meteen een vrijbrief werden om er gigantisch op los te gaan. Alle kranten en nieuwssites gaven hun columnisten de vrijheid om het compleet uit te melken en streefden allemaal naar de meest unieke invalshoeken. In de reacties deden lezers vervolgens hun uiterste best om columnisten en elkaar te overtreffen in inventiviteit en humor. Wat vervolgens weer resulteerde in doodsbedreigingen aan het adres van zowel Ewbank als zijn criticasters.
Nederland op z'n best! Als er maar genoeg mensen commentaar gaan leveren, zitten er vanzelf wel een paar doodsbedreigingen tussen. Verwerk dat maar eens in een liedje over 'Onze Trotse Nederlandse Natie'!
Nu was dit een makkie. Betrokkenen kwamen allemaal met hun kop op televisie. Zo lastig was het niet om ze met naam en toenaam te benoemen, af te zeiken en voor lul te zetten. Ze daarna nog even doodwensen is dan een fluitje van een cent. Dat hussel je gewoon even tussen die tsunami aan reacties door.
Een iets ander effect had de dreiging van een 'schoolshooting' op een niet benoemde school in Leiden. Hoewel de ophef en de effecten niet minder waren. Logisch dat de politie bij zo veel onzekerheid alle scholen sluit. Tussen een geintje en een daadwerkelijke aanslag zit een enorm verschil, maar niemand wil het op zijn geweten hebben de zaak te hebben onderschat. Vrij snel is een verdachte opgepakt en het onderzoek is nog in volle gang. We mogen hopen dat ze er verrekte snel uit zijn en ook daadwerkelijk kunnen melden dat het gevaar is geweken.
Maar wat doet die klote Telegraaf weer? Eerst wordt foutief vermeld dat er wapens zijn gevonden in een school in Leiderdorp. Dan verschijnt dit bericht. De politie en bronnen binnen The British School bevestigen dat de opgepakte verdachte een oud-leerling van de school is en De Telegraaf roept de lezers meteen op alle informatie over die ene jongen door te geven. Een jongen die uiteindelijk niet eens dé echte verdachte bleek te zijn. Niemand kon nog zeggen wat de motivaties waren of hoe concreet de werkelijke bedreiging was. Maar de dames en heren van De Telegraaf zochten meteen vanuit hun luie bureaustoel naar de sappigste verhalen en verwachtten van hun lezers dat ze die wel even in gingen vullen.
Komt nu iedere leerling die in 2011 van school is gestuurd een keer aan de beurt? Nog voor er ook maar een greintje informatie vanuit het officiële onderzoek bekend is? Hebben we dadelijk al een compleet beeld van dit 'gruwelijke monster', zonder dat we ook maar een greintje achtergrondinformatie hebben? Zo vraag je er toch gewoon om dat die achtergrond al heel snel wordt ingevuld door die o zo brave burgerij?
We weten het gewoon nog niet. Was het een reële dreiging met echte wapens? Was het een dom geintje van een domme jongeman? Was hij het eigenlijk wel? Toch wil De Telegraaf hem al maar wat graag opknopen. Terwijl een hele horde bedreigers van Ewbank, zijn collega's en hun criticasters gewoon weer achter hun schermpje op een volgend slachtoffer zitten te schelden.
De conclusie is eigenlijk zo simpel. Een kutlied en een kutkrant voor een kutvolk.