Gered of ontvoerd?

'Take-down', een woord dat voorkomt in mijn thriller Ziek van angst.
Het betekent letterlijk iemand neerhalen, ten gronde richten. In het boek zijn het Zwarte Wolken, in werkelijkheid zijn het meestal mensen. Ze parasiteren op het gevoelsleven, de band tussen ouders en kinderen.
Ook moet ik denken aan de Dementors uit de Harry Potter-reeks, die mensen in één keer hun levenskracht kunnen ontnemen.

De hulpverlening lijkt ook gebaseerd op het ontkrachten van mensen.
Weliswaar heb ik ook mensen meegemaakt die meedenken, echt naar de situatie kijken en samen met de cliënt aan de slag gaan om positieve veranderingen te creëren.
Er was een spelbegeleidster met wie ik alles kon bespreken. Haar leerde ik kennen, nadat de enige volwassene op school die ik vertrouwde, wegviel door psychische problemen.

De zaak waarbij twee van oorsprong Russisch-Letse kinderen uit huis werden gehaald, bereikte de Russische media. De Russen vrezen Sovjet-Unie praktijken. Tijdens een live uitgezonden topconferentie over ouderschap en opvoeding werd met vrees gesproken over jeugdzorgsystemen in Europa die Rusland dreigen te bereiken.
Maandenlang mochten de kinderen hun broer niet zien, omdat hij jeugdzorg tegenwerkte en medewerkers confronteerde met hun daden en leugens.
De inval in het huis is al bijna weer een jaar geleden. Al die tijd hadden de kinderen te lijden in een instelling.
Toen de 'jeugdbeschermers', versterkt door politie, de kinderen uit huis kwam halen, schreeuwden en huilden ze.
“Nee! Ik hoor bij mijn mama! Mama!” riep het meisje.
Niet mis te verstane woorden.
Jeugdzorg, die zegt in het belang het kind te handelen, trekt zich niets aan van de noodkreten en het tegenstribbelen.
Ik zou er niet kunnen werken. Met kippenvel en tranen in de ogen heb ik het drama bekeken.
Aan het eind probeert Ilja (de grote broer) nog eens uit te leggen wat er is gebeurd. Zijn stem trilt, toch probeert hij rustig te blijven. Hij verwijt de politie niets te hebben gedaan met de aangifte tegen de ex-man die de kinderen mishandeld geeft. Jeugdzorg doet er alles aan om de kinderen bij hun vader te krijgen, tegen hun wil.

Diverse telefoongesprekken zijn opgenomen. De kinderen hebben te lijden, dat is hoorbaar.
Er is geprobeerd de kinderen op te hitsen tegen hun oudere broer, door hen te vertellen dat zij niet naar huis mogen, zolang hij niet netjes is tegen jeugdzorg.
Iedere keer dringen de kinderen erop aan dat zij naar huis willen. Dan krijgen ze te horen dat dit pas mag als de rechter toestemming geeft. Dezelfde mensen proberen de rechter over te halen om de tweeling vast te mogen houden.
Wanneer gaan zij naar de kinderen luisteren? Wat zij zelf willen en nodig hebben?

Vaak haalt men Rowena of Savanna erbij, kinderen die aan bizarre mishandeling en afstraffing zijn bezweken. Dat is natuurlijk een drama en Savanna stond al onder toezicht van jeugdzorg.
De meeste gezinnen kunnen bij elkaar blijven, soms met opvoedhulp. Macht betekent ook verantwoordelijkheid. Organisaties dienen aan waarheidsvinding te doen en feiten aan te dragen in plaats van hun eigen verzinsels. Rechters horen beide kanten van het verhaal te lezen en horen.
Veel kinderen worden pas mishandeld, misbruikt of verwaarloosd als ze eenmaal in handen van jeugdzorg zijn. Ouders worden uitgeput, tot wanhoop gedreven, vaak totdat ze daadwerkelijk niet meer toegerust zijn om voor de kinderen te zorgen.
Deze instanties hebben hun langste tijd gehad, vermoed ik.

Zeven maanden na deze ontvoering mochten de kinderen eindelijk naar huis. Bewijzen aanvoeren, rechtszaken en de media benaderen, het leek niets te helpen.
De enige 'oplossing' was de bureaucratie zelf: de beschikking was verlopen.
(Niemand zou überhaupt over een ander mens mogen beschikken.)
Het personeel werkte niet tegen toen de moeder haar kinderen op kwam halen.
De kinderen waren weer bij hun moeder en broer, waar ze thuishoorden, na zeven maanden van slechte behandeling, persoonlijk leed en treiterijen.
Na een paar uur werd er aangebeld. Twee medewerkers van jeugdzorg met politie, om de kinderen wederom mee te nemen. Ze hadden een nieuwe beschikking, zónder dat er een rechtszaak over is geweest en zonder dat de moeder en kinderen ooit gehoord zijn.
Ilja probeert het op video vast te leggen en wordt gearresteerd, vanwege 'laster' en 'bedreiging', omdat hij streed om zijn broertje en zusje vrij te krijgen.
Na een paar minuten zijn de kinderen weer ontvoerd.
Kunnen de jeugdbeschermers echt nog verkopen, dat dit goed is voor de kinderen? Durven ze hen in de ogen te kijken?

Jeugdzorg en het Meldpunt Kindermishandeling, welke twee onafhankelijke instanties lijken, maar die de handen ineengeslagen hebben, vertonen alle kenmerken van criminele organisaties: bedreigen, intimideren, mensen het zwijgen opleggen en slachtoffers (in dit geval kinderen) als chantagemiddel gebruiken.
Het is een totalitair systeem, dat zich bedient met nietszeggende begrippen als 'het belang van het kind'. De newspeak of nieuwspraak uit het boek 1984 van George Orwell is allang in de praktijk gebracht.
Waarom valt de politie nooit binnen bij jeugdzorginstellingen? Kijken ze überhaupt om naar de kinderen, die ze meehelpen uit huis te sleuren, of voeren ze klakkeloos opdrachten uit?
Ze verkopen hun ziel, zoals prostituees hun lichaam verkopen.

Ik ken een verhaal over een jongen van negen jaar die bang was voor zijn vader. Hij kende hem nauwelijks. De moeder is mishandeld door haar ex-vriend en naar zijn zoontje keek hij amper om, totdat hij een omgangsregeling probeerde af te dwingen.
Twee agenten kwamen langs om de situatie te bekijken en de moeder wat vragen te stellen. Ze trokken de jongen niet uit huis, naar eigen zeggen wilden ze hem en zichzelf dat trauma niet aandoen.
Hoe zou de wereld eruitzien als veel meer mensen hun geweten laten spreken?

Ook al ontbreekt het thuis aan van alles, de meeste kinderen zijn gehecht aan hun familie en hun gezin. Veel ouders hebben hulp nodig in de opvoeding. Omdat we van de natuur zijn afgedreven, zijn velen ook niet meer in contact met hun intuïtie.
Er zijn genoeg mensen die graag voor kinderen willen zorgen en ze liefde, geluk en plezier willen geven. Eigen Kracht Netwerken bestaan al. Familie, vrienden en buren die elkaar helpen, steunen en elkaars kinderen opvangen. Als een grote familie. Dan is er ook geen dure kinderopvang meer nodig.
Vanuit vertrouwen zijn de meeste ouders bereid te kijken naar hun eigen functioneren.
Zelfvoorzienend worden en voor elkaar klaarstaan, in plaats van gebonden zijn aan dwingende systemen. We kunnen weer in harmonie met onszelf, onze medemens en de natuur worden. Autonome hulpgroepen oprichten in plaats van met handen en voeten gebonden zijn.
De meeste mensen beseffen nauwelijks hoe kwetsbaar ze zijn.
Dat er ouders zijn die hun kinderen slecht behandelen, heb ik zelf meegemaakt, maar deze opgroeiende mensen overlaten aan een mensenhandel, is de verantwoordelijkheid afschuiven.
In een zelfvoorzienende gemeenschap zijn er oma's en opa's, tantes en vrienden bij wie het kind terecht kan. Het is een open cultuur, waarmee ook de thuissituatie zichtbaar is.
Kinderen hebben iemand nodig die ze in vertrouwen kunnen nemen. Wat ze meemaken willen ze kunnen delen.

Sommige ouders zijn zo verknipt, meestal door hun verleden, dat ze hun kinderen werkelijk geen zorg en liefde kunnen geven. Schrijnende gevallen zijn er altijd. Hiervoor is een soort van kinderbescherming nodig. Een organisatie die naar de situatie kijkt zonder er zakelijk belang bij te hebben. Het best kunnen deze kinderen dan opgevangen worden door liefdevolle familieleden of andere vertrouwde mensen. Vaak kunnen kinderen zelf goed aangeven wat ze willen. Zij willen een stem hebben waar naar geluisterd wordt.

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/03/hartverscheurend-politie-en-jeugdzorg.html

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/russen-vrezen-sovjetpraktijken.html

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/06/razzia-update-jeugdzorg-gelderland-bang.html

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2012/11/godverdomme_jeugdzorg_doe_eens.html

Interview met Ilja en de moeder: www.trampolineplezier.nl/blog/onze-rol-in-het-jeugdzorgdossier-van-geenstijl/

Define Better, aangrijpend nummer over wat de psychiatrie met kinderen doet: www.youtube.com