Achmea besodemietert de patiënten

In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers, Luc van Lier en harry64 het Nederlandse politieke landschap onder de loep.

Ziektekostenmaatschappij Achmea beheert een groot aantal merken: Agis,  Avéro, Centraal Beheer, Interpolis, FBTO en  Zilveren Kruis. Al deze verzekeraars besodemieteren hun verzekerden. Iedereen had tot 1 januari de kans om al dan niet van ziektekostenverzekeraar te wisselen, en dus ook om te kiezen voor een verzekeraar die niet onder de Achmea-koepel valt. Pas in januari maakte Achmea bekend dat zijn verzekerden niet meer in het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis terechtkunnen. Dat is een regelrechte schande. Verzekerden dienen bij hun keuze te kunnen overwegen, indien zij een naturapolis hebben, in welke ziekenhuizen ze behandeld willen kunnen worden, en welke verzekeraar daar het beste bij past. Wat Achmea doet is dus heel onbeschoft. Je sluit een brandverzekering af, en nadat het contract is getekend en betaald, krijg je een briefje dat je verzekering voor branden die zijn uitgebroken op een dinsdag niet van toepassing is.

Er valt boekhoudkundig best wel wat af te dingen op dat Slotervaartziekenhuis. Het wordt geleid door een mevrouw die eerder door de rechter is veroordeeld wegens fraude. En er is niets mis met het spreekwoord eens een dief, altijd een dief. Maar aan de andere kant: de medische zorg is er goed. Het ziekenhuis is niet berucht wegens knoeiende hersendoktoren, falende hartspecialisten of mislukte narcotiseurs. De patiënt is dus beter af in het Slotervaartziekenhuis dan in het Ruwaard van Putten of het Medisch Spectrum Twente.

Maar de reden dat Achmea geen zaken meer wil doen met het Slotervaartziekenhuis heeft niets te maken met de medische kwaliteit van dat ziekenhuis. Nee. Het is een pure centenkwestie. Maar de uiterst pijnlijke conclusie moet dus wel zijn, dat Achmea het Slotervaartziekenhuis om economische redenen boycot, maar wél patiënten laat behandelen in slachthuizen als het Medisch Spectrum Twente en het Ruwaard Van Putten. En om even aan te tonen, hoe onbelangrijk die centenkwestie is: de totale winst van de zorgverzekeraars bedraagt per jaar ongeveer 1 miljard euro. Een miljard! Dat u dat even weet.

Zonet in Buitenhof minister Schippers aan het woord. Zij probeert een bezuiniging te verkopen als een verbetering van de zorg. Even heel simpel: een dokter die goed is in knieën opereert alleen nog maar knieën, een dokter die goed is in ellebogen, opereert alleen ellebogen. Gevolg: alle Randstedelijke kniepatiënten moeten naar Leiden, alle ellebooglijers naar Amsterdam. Ik vroeg mij af, of die Amsterdammer die niet meer om de hoek zijn kapotte knie kan laten repareren, dan ook zijn reiskosten naar Leiden vergoed krijgt. En of dat dan ook voor zijn bezoek geldt. Maar ik zit dit werkje te schrijven bij mijn goede vrienden Driek en Zonnetje (die mij immers ook dit columnistenbaantje hebben aangeboden), en Zonnetje kwam met het ei van Columbus. Laat die goede knieëndokter maar een dag in de week niet in Leiden, maar in Amsterdam opereren. En die Amsterdamse ellebogenchirurg een dag per week in Leiden. Op die manier blijft gewaarborgd dat patiënten en hun dierbaren geen enorme afstanden hoeven te reizen. Dat zou pas écht een verbetering betekenen voor de zorg aan mensen.

Natuurlijk. De zorgkosten stijgen enorm, en je moet je echt gaan afvragen of we als land het geld nog hebben (of het geld er nog voor over hebben) om bij iemand van 93 nog een dure operatie te verrichten zodat diegene nog een weekje langer meekan. Maar we moeten vooral terug naar de discussie over hoe zorg beter kan. Dat is een andere vraag dan die steeds opnieuw gevoerde discussie over centenkwesties, waarin we steeds blijven hangen.