HZO - Ratten kunnen rekenen

Iedere zondagmorgen deel ik als Het Zondags Orakel mijn gedachtekronkels over een column of columns van de afgelopen week. Voor de goede orde: ik heb niet altijd gelijk. Ik heb wel altijd een mening.

Vandaag over de weg naar de directie van een ROC.

Rekenen op het ROC, een farce? – Gramps
In eerdere columns heb ik al vaker mijn uitermate lage dunk van het hedendaagse onderwijs laten horen. Deze uitermate verhelderende uiteenzetting van de zeer ervaringsdeskundige Laurens doet mijn beeld echter nog eens tot een nog lager dieptepunt dalen. Toen ik de column las, had ik moeite om het serieus te nemen, maar bleef ik in mijn achterhoofd houden dat Laurens nóóit grappen maakt over het onderwijs.

Leerkrachten in het beroepsonderwijs die nog geen simpele basisschool rekensommen kunnen maken? Nee, geen potentiële leerkrachten. Dit gaat over werkzame leraren en leraressen, die daadwerkelijk zakken voor een rekentest op het niveau van groep acht van de basisschool!

Feitelijk zou je als volwassen man of vrouw sowieso al de ogen uit je kop moeten schamen, als je de tafels van één tot tien niet met goed fatsoen uit je hoofd kent. Toen ik nog op de middelbare school zat – die toen nog zo degelijke LTS – hoorde je amper tot de middenmoot, als dat geen parate kennis was. Daar kan ik bovendien nog aan toevoegen dat leerlingen in die tijd met zestien jaar van school kwamen en voor dezelfde banen in aanmerking kwamen als leerlingen die nu met niveau twee of drie van een ROC komen. Alleen zijn die laatsten dus alweer twee jaar ouder.

Kort samengevat waren de leerkrachten indertijd niet enkel vele malen slimmer en kundiger dan hun leerlingen, maar zeker dan de huidige generatie leraren. Bovendien had de arbeidsmarkt twee jaar sneller de beschikking over starters, die nog eens meer in hun mars hadden ook. Tegen de tijd dat tegenwoordig leerlingen een ROC verlaten, bouwde ik op een scheepswerf al secties van 120 ton en maakte ik berekeningen met een krijtje op een staalplaat.

Wat ik soms niet begrijp is hoe een complete beroepsgroep dit heeft laten gebeuren. De 'ouderwetse' leraren – en die benaming gebruik ik met het grootste respect –  zullen zich zeker dood hebben geërgerd aan al die veranderingen in het onderwijs en dan snap ik dat het lastig is om als een Don Quichot tegen het systeem te knokken. Maar er is verder ook helemaal niemand in staat geweest om die hele serie aan topambtenaren en ministers bij het Ministerie van Onderwijs eens over hun bureau te trekken en ze duidelijk te maken hoe idioot al die waanzin wel niet was! Een beetje schooldirectie moet zich toch kapot zijn geschrokken van ieder nieuw gestoord idee dat weer eens op de deurmat viel?

Ik vrees echter dat bij deze directies de beroepstrots al heel lang geleden is vervangen door het 'nieuwe managen'. Scoren op cijfertjes en omzet. Zoveel mogelijk leerlingen naar binnen trekken, om steeds meer klaslokalen te vullen. Als opleidingen te lastig worden, krijg je minder leerlingen en dus minder poen. Dus maak je de opleidingen maar wat simpeler of vervang je ze door leukere studies, waar iedere leerling graag aan begint. Potentiële bouwvakkers kunnen, zonder ook maar een fractie aan talent, grafisch ontwerper worden en potentiële kassameisjes, beginnen met een te dikke reet aan een dansopleiding. De schooldirectie zorgt er wel voor dat je nog een diploma haalt ook!

Wat wel duidelijk moge zijn is dat die directies nog wel kunnen rekenen. Het is dan wel vooral om hun eigen salaris te kunnen verhogen, maar ze zijn er inmiddels wel in geslaagd om een veelvoud van het salaris van een schooldirecteur van dertig jaar terug binnen te harken.

Wat leert dit? Volgens mij komt het erop neer dat het verschil tussen rekenniveau 2F en 3F gewoon bepaalt of je wel of geen directeur van een ROC kunt worden!