Eeuwige tweede

“Daarmee doe je me toch tekort. Het is zeker nog niet gestreden.” Zo reageerde Jan Blokhuijsen vanmiddag na afloop van de 1500 meter op NOS-interviewer Bert Maalderink. Die stelde dat het toernooi wel beslist leek, omdat Sven Kramer al een kleine voorsprong had op Blokhuijsen en nog nooit een 10 kilometer van hem had verloren. Daar kwam zojuist ook geen verandering in, want Kramer won de rechtstreekse strijd op de 10 kilometer en Blokhuijsen werd tweede in het klassement. Dat zal vast niet de laatste keer zijn geweest.

Het waren dappere woorden van Blokhuijsen, die aankondigde er op de 10 kilometer een echte strijd van te maken. Dappere woorden, maar het bleef bij een poging tot echte strijd: vanaf de eerste meter pakte Kramer een klein voorsprongetje, die hij geen moment uit handen gaf en tegen het einde zelfs nog uitbreidde. Iedere kleine versnelling van Blokhuijsen werd gepareerd. Daarmee wil ik Blokhuijsen niet wegzetten als een schaatser met grote woorden zonder daden. Zeker niet. Want daarmee zou ik hem tekort doen. Zonder een uitdager als Blokhuijsen hadden we ook niet deze fenomenale Kramer gehad.

Zo is het in meer sporten en dat levert fantastische wedstrijden en duels op. Zonder een Andy Schleck geen dansende Contador. Zonder een Djokovic geen nóg betere Federer. En gisteravond zagen we het ook in het darts: zonder uitdager Van Gerwen geen topniveau van Lewis. Vanavond komt daar dan nog de partij tussen Taylor en Van Barneveld bij, wat alles in zich heeft om een legendarische wedstrijd te worden. Kijken dus. Maar dat terzijde.

Blokhuijsen is een sporter die absoluut niet te benijden is. Hij is uitzonderlijk goed, maar heeft simpelweg de pech dat Kramer nóg beter is. Gisteren op de 5 kilometer dook Blokhuijsen onder het baanrecord van Kramer, maar in diezelfde race was Kramer nog net weer iets sneller. Net als Fabris, Skobrev en Bokko heeft hij de pech dat er iemand als Kramer rondrijdt. Dan kun je trainen wat je wil en jezelf constant verbeteren, maar blijkbaar is dat gewoon niet genoeg.

Maalderink deed Blokhuijsen met zijn opmerking dan ook niet tekort, maar Blokhuijsen komt simpelweg nog altijd tekort. Dat is geen schande, want Kramer blijft maar beter zijn. Het is te hopen voor Blokhuijsen dat hij van die eeuwige tweede plaats eens een eerste plaats kan maken, maar ik vrees dat het niet gaat lukken.