[Tour] Oorlog in de Alpen

Het is alweer groot feest vandaag
In heel het Franse land
Want weer won er een landgenoot
En dat was Pierre Rolland

Men zegt dat een kat negen levens heeft, maar Chris Anker Sørensen kan negen doden sterven en dan nog leven. Jammer dat hij vandaag niet won. Wat een man en wat een etappe.

Gesink had zijn zinnen op de etappe gezet. Hij had een half uur warm gereden voor de start en inderdaad; hij viel aan. Hij kwam, hij zag en moest eraf. Ook jammer. Maar verder heb ik genoten van deze etappe. Ik weet op het moment dat ik dit schrijf nog niet hoe het slagveld eruit zal zien, maar ik denk dat er aardig wat renners naar huis zullen moeten. Helaas waren al voor de helft van de etappe drie landgenoten naar huis. Maar er was ook een lichtpuntje. Laurens ten Dam. Aanvankelijk waren er wel vier lichtpuntjes. Kruijswijk, Hoogerland en Weening waren ook mee in de kopgroep op de Madeleine. Maar uiteindelijk bleef alleen ten Dam alleen over en hield heel lang stand. Dat vond ik wel fijn, want dan zat er ook nog wat spanning in de etappe voor ons Nederlanders. Maar helaas. Rolland was de sterkste van de kopgroep en ook de enige die de klassementsrenners kon voorblijven. Ik zeg klassementsrenners, maar eigenlijk waren dat er maar zeer weinig. Wiggins, Froome, Nibali en Van den Broeck.

Er viel me nog iets op. De knechten waren sterker dan de klassementsrenners. Als Froome had gewild dan had Rolland niet gewonnen. Het leek even of hij een inzinking had, maar even later reed hij zijn kopman eraf. Ik begin Wiggins als eventuele Tourwinnaar toch een beetje een slappe lul te vinden. Ik heb het idee dat we net zo’n voorstelling krijgen als destijds met Hinault en Lemond. Lemond de sterkste, maar Hinault moest de Tour winnen. Als Froome echt wil, dan wint hij de Tour en ik ben benieuwd hoe lang hij zich nog ondergeschikt gaat maken. De eerste barstjes in de samenwerking zag je nu al.
Evans moest eraf op de laatste klim. Dijkstra zei nog dat ze die kampioen aanklamper er niet meer af zouden rijden, maar de Belgen zeiden al voor de klim dat Evans er waarschijnlijk af zou gaan. Wanneer wordt Herbert eens vervangen? Hij gaat een samenvatting geven op het moment dat Rolland aanvalt op de laatste col. Gelukkig zitten Ducrot en Boogerd er nog bij, want anders kwam er helemaal niets zinnigs meer uit.
Het peloton renners werd aan flarden gescheurd in deze helse bergetappe. De helikopter liet beelden zien van flarden sneeuw op de toppen. Dat was symbolisch voor de etappe. Flarden en niets anders dan flarden bleven er over van het grote peloton. Ik denk dat je de bus pas het peloton kon noemen. De bus bestond uit zo’n veertig renners. Voor de bus reden vast geen groepen van veertig renners meer bij elkaar.
Heerlijk. Van mij mag het elke dag zo gaan.

De Nederlanders in de Tour.

Vroeger hadden we Laurens Janszoon Coster als grootheid, maar nu hebben we Laurens ten Dam. Ook al een knecht die beter is dan zijn kopmannen. Eentje daarvan is al afgestapt en het zou me niets verbazen als de andere ook afstapt. Van Mollema begrijp ik het, van Gesink niet. Gesink is lang niet zo erg gevallen als Mollema. Bij hem zit het in zijn hoofd. En als het niet goed in je hoofd is, dan gaat het ook niet goed met je benen. Het siert hem dat hij wilde aanvallen, maar hij gooit wel erg snel de handdoek in de ring. Gek, want hij kan best diep gaan. Je wint niet voor niets de Ronde van Californië en wordt vijfde in de Tour. Maar blijkbaar kan hij alleen diep gaan als het goed gaat. Op Weening, Kruijswijk en Hoogerland heb ik niets aan te merken. En natuurlijk ook niet op ten Dam. Over hem kon pas na de Croix de Fer een croix over zijn kansen op de etappewinst.

Om over na te denken: Kerntaak

De etappe van morgen lijkt er eentje voor de aanvallers. Twee bergen van de eerste categorie maar wel in het begin van de rit. Het lijkt me een zeer moeilijke rit, want op het einde is er dan nog een col van de derde categorie en de laatste kilometer loopt ook aardig omhoog. Het is geen etappe voor de sprinters, maar als Liquigas na de twee bergen van de eerste categorie erin slaagt om Sagan terug te brengen naar de koplopers, dan rijden ze hem er op het laatst niet meer vanaf. Het is ook een aankomst voor de Gilbert van vorig jaar. Of voor Valverde.

Het plaatsje Annonay Davézieux ligt in de Ardèche. De Ardèche is voor Nederlanders een bekend vakantiegebied. Er is veel natuurschoon zoals de Gorges de l’Ardèches, een kloof langs de rivier de Ardèche. Die rivier is geliefd bij kano- en kajakvaarders. Het is een prachtig natuurgebied met veel grotten. Er is ook een door de natuur gevormde boogbrug over de rivier, de Pont d’Arc. In de omgeving van het plaatsje zelf vind je de grote vleermuis. Maar daar hoeven de renners niet bang voor te zijn. Ten eerste slapen die beesten overdag en ten tweede zijn het vegetariërs. Ik ben dat niet en ik kan in Frankrijk altijd heerlijk smullen van de regionale gerechten. Niet voor niets hoort de Franse keuken tot de drie beste van de wereld. De Franse keuken, de Thaise keuken en de Turkse keuken. Gehaktballetjes uit de Ardèche is een bekend streekgerecht. Je hebt er drie snijbieten voor nodig en 750 gram varkensgehakt, 500 gram keelsteke (dat is vet van de nek van het varken dat grof is gemalen), twee teentjes knoflook, peper en zout en varkensnetjes. Die netjes week je in gezouten water. De snijbieten wassen, het kontje eraf, in grote stukken snijden en gaarkoken in gezouten water. Afgieten en in koud water laten schrikken. Stevig droogwrijven met een handdoek en in snippers snijden. Doe dan het vlees in een kom met gehaktkruid, peper, zout, fijngewreven knoflook en de versnipperde biet en meng alles goed door elkaar. Draai er grote ballen van. Wring de netjes uit en leg ze open. Leg de ballen erop en vouw de netjes dicht. Leg ze in een ovenschaal en zet die in een voorverwarmde oven van 180 graden. Laat ze dertig minuten in de oven en grill ze op het einde. Smullen maar.