Genaaid worden: een voorrecht

Caramba! Ik mag me laten naaien door Mijn Telecomprovider. Ja, u leest het goed, ik MAG dat. Het is een voorrecht. Een gunst die Mijn Telecomprovider mij verleent. Ik MAG vrijwillig veel te veel gaan betalen, ondanks filantropische investeerdersdie bezweerden dat de kostas voor het bellos omlaag zouden gaan.

Gisteren trof ik op mijn deurmat een envelop aan met daarop het logo van Mijn Telecomprovider gedrukt. Rekeningen ontvang ik al lang enkel nog digitaal, dus benieuwd naar het, ongetwijfeld zeer heuglijke, nieuws dat zij mij te melden hadden, rukte ik de envelop open.

"Geachte heer MPG, goed nieuws!", begon de brief. "U heeft een abonnement bij ons en u kunt verlengen. Als een van de eerste abonnees mag u voorinschrijven op een gloednieuw abonnement waarmee u onbeperkt kunt bellen en sms'en naar alle nummers in Nederland voor slechts 40 euro per maand! Met dit nieuwe abonnement wordt uw bel- en smsbundel dus losgekoppeld van uw databundel." Over de aanvullende kosten van die databundel rept de brief met geen woord, overigens.

Maar wacht eens even. Heb ik nu geen bundel waarmee ik meer kan bellen en sms'en dan ik ooit in een maand doe? Mét daarbovenop een vrijwel onbeperkte databundel, die mij slechts 'straft' met een lagere snelheid op het moment dat ik maandelijks absurde hoeveelheden data door de lucht pomp? En dat voor een bedrag dat ook nog eens een stuk lager ligt dan die 40 euro per maand? Dan moet er vast nog iets bij die deal in die brief komen, want ik ben immers een gerespecteerd, gewaardeerd en bevoorrecht klant van Mijn Telecomprovider.

Gretig lees ik verder in de brief. "Hoe u uw abonnement ook samenstelt, u belt en smst altijd gratis naar andere abonnees van ons. En u mag een nieuw toestel gaan leasen. Dat kan al vanaf 5 euro per maand!"

Dus, bij dat duurdere abonnement, waarmee ik al naar ALLE nummers in Nederland gratis kan bellen en sms'en, kan ik óók gratis bellen en sms'en naar nummers van andere abonnees van Mijn Telecomprovider? Wauw! Dat is nog eens een overheerlijke sigaar. Uit eigen doos, welteverstaan. En, niet te vergeten, ik mag nu een nieuw telefoontoestel leasen. Met andere woorden, in plaats van het maandelijks afbetalen van een toestel dat mijn eigendom is, mag ik nu tegen een fors bedrag een toestel huren, dat ik na twee jaar ook nog eens tegen de dagwaarde zou moeten overkopen van mijn provider. Wat die dagwaarde is? Joost mag het weten. En die vijf euro toestellease, laat me niet lachen, voor een toestel dat qua functionaliteit en hipheidsfactor ook maar enigszins in de buurt komt van mijn huidige, mag ik zeker het zevenvoudige aan leasepremie betalen.

Kort samengevat mag ik dus twee keer zo veel gaan betalen voor een veel mindere service. Nou, nu ik dit zo op een rijtje heb, voel ik mij werkelijk een gerespecteerd, gewaardeerd en bevoorrecht mens. Ik mag mij dus laten naaien door Mijn Telecomprovider. En ik moet er nog blij mee wezen ook!