Het Zondagse Orakel - Wie is het grootste gevaar voor deze samenleving?

Petertjeprik - Stoute neger
Een geweldige column van Robin. Nu ben ik het sowieso eens met de in de column geschetste waanzin, maar de vorm was ook absoluut hilarisch, maar toch vlijmscherp van toon. Wat mij betreft een zeldzaam juweeltje.

Mauro! Ongelooflijk hoe controversieel een naam kan zijn. Hoe een naam kan verworden tot symbool voor de verdeeldheid binnen een samenleving. Bij de één roept de naam Mauro medemenselijke gevoelens op en bij de ander pure haat en afkeer. Er zit haast geen enkele andere emotie tussenin.

Als minderjarige asielzoeker ben je haast blij als je gewoon Zritaslava, Ibramovich, Bilzoka of Toboeké heet. De reguliere namen onder illegalen zeg maar. Bij de naam Mauro duikt nu meteen een heel leger aan ambtenaren op je dossier, om iedere letter, punt en komma te verifiëren. Ze pleuren je meteen op een vliegtuig om te voorkomen dat er een verdwaalde journalist op jouw zaak duikt! Zulke aandacht is politiek namelijk nogal lastig.

De gemiddelde Sharikra kan nog ongestoord zijn stage in de bouw afmaken. Die krijgt op de werkvloer hooguit “hé zwarte” te horen, maar dat is onder bouwvakkers eerder een geuzennaam voor een jonge, gekleurde collega die hard wil werken voor zijn diploma. Stiekem zijn ze altijd wel trots op zo’n jonge knul in de bouw.
In de schaftkeet gaat het dan echter toch weer over die huilie-huilie-Mauro, die zo snel mogelijk het land uit moet worden getrapt.

Maar de naam Mauro staat dus ook voor het misselijkmakende gezwets en gedraai van Gerd Leers. Die voor zijn superleuke baantje maar wat graag zijn ziel verkoopt aan alles en iedereen die zijn ministerschap blijvend kan garanderen. Hoe doorzichtig waren zijn smoesjes wel niet, toen hij zijn uitspraken in Angola probeerde te ontkrachten? Het was hetzelfde niveau als dat van een uitgeprocedeerde tiener die in het asielzoekerscentrum wordt betrapt op een leugentje. Zo doorzichtig als een kind dat een snoepje had gejat.

Sharikra moet trouwens wel oppassen. Henkie Kamp wil hem van dat stageadres trappen. Als Gekke Henkie nu even had geïnformeerd bij collega-onmens Bijsterveldt, had hij geweten dat een stage onlosmakelijk aan alle Nederlandse beroepsopleidingen is verbonden. Zonder stage, géén diploma.
Internationale wetgeving waarborgt een opleiding voor iedere minderjarige asielzoeker. Legaal of illegaal. Zonder stage ontzeg je dus dit recht.

CDA? VVD? Het lijken verdomme allemaal wel PVV’ers! Internationale verdragen zijn enkel en alleen bedoeld om je reet mee af te vegen!

Columns2011 - Wat verdient een ambulancebroeder?
Ook van Maarten een column waarin boodschap, werkelijkheid en stijl een geweldige mix hebben gevonden. Zoals iemand als commentaar schreef: “Beste column van de afgelopen 3 weken.”

Ik vergeef de betreffende lezer – Afgelopen! - dat hij mijn columns weer drie weken niet heeft gelezen!

De vraag in de titel van de column beantwoordt zichzelf. Iedere hulpverlener moet feitelijk een topsalaris verdienen. Juist omdat dit niet mogelijk is en juist omdat deze mensen toch dit werk willen doen, weerspiegelt dit een werkmentaliteit waar velen een puntje aan kunnen zuigen.
Want nee. Het is niet mogelijk om dikke salarissen te betalen. Ieder dienstverlenend beroep is geschoeid op niet-commerciële principes en zal derhalve nooit een dikbetaalde baan worden. De kwaliteit en de effectiviteit van het werk vraagt juist om de roeping en de gedrevenheid om anderen te helpen en van dienst te zijn.

Wat deze beroepen wel verdienen is respect. Juist ambulancebroeders, die met de meest vreselijke klanten te maken krijgen. Zatlappen en vechtersbazen. Snuivende idioten en hun maatjes die hier en nu acute hulp eisen! Helaas moeten we vaststellen dat ze dit respect niet krijgen van de idioten die hen daadwerkelijk bedreigen en hen zelfs aanvallen en mishandelen.

Dan is het toch eerder de vraag wat die idioten verdienen?

Even recapituleren. Dikke salarissen zijn niet reëel. Een hulpverlener zou zijn grootste motivatie uit zijn werk moeten halen. Van de meeste mensen krijgen ze toch wel het welverdiende respect. Maar wat zouden we dan denken van een leuke bonus van iedere staatsmongool, die ook maar een vinger uitsteekt naar een ambulancebroeder of verpleegkundige?

Cash overhandigen aan iedere verpleegkundige die een grote bek of erger heeft gekregen! Een laptop of pinautomaat in de ambulance waar meteen geld mee kan worden overgemaakt naar de getroffen broeder. Om de paar weken of maanden honderd of tweehonderd euro is een leuk extraatje voor iemand in de zorg. Het worden geen topsalarissen, maar het is een mooie genoegdoening.

Maarten stelt aan het einde van de column de volgende vraag:
“Hoe is het mogelijk dat er lieden zijn die willen verhinderen dat deze mensen hun schitterende en dankbare werk kunnen uitvoeren?”

Deze vraag is onmogelijk te beantwoorden. Waanzin heeft nooit een logisch antwoord. Tweehonderd euro voor alleen al een grote bek is dan wel weer een antwoord dat ook wel degelijk stevig aankomt.