Kunststof kozijn of niet kozijn, dat is de vraag

Mag je mensen bewust belazeren? Mijn mening is dat het niet mag. Maar zo af en toe zie ik op zondag wel eens David Maasbach of Harry Mens op tv langskomen bij het zappen en dan twijfel ik. Dan denk ik dat je mensen niet mag belazeren, tenzij ze er zelf om vragen. Vorige week gaat bij mij de telefoon. Of het even schikt. Dat ligt er altijd aan waar het over gaat, maar je kunt er vergif op innemen dat ze iets willen verkopen. De vraag is alleen wat ze willen verkopen, maar gelukkig zijn ze altijd bereid dit uit te leggen. Dit keer heb ik mazzel, ze zijn namelijk bij mij in de buurt bezig met het plaatsen van kunststof kozijnen en ze willen graag bij mij langskomen om uiteraard geheel kosteloos een offerte uit te brengen.

"De zaken gaan goed bij jullie hè?"
"Pardon?"
Geeft niet. Ik zei de zaken gaan goed bij jullie."
"Hoezo? Kent u ons bedrijf?"
"Niet direct, maar het is nu het begin van het jaar en jullie bellen mij op dat ze bij mij in de buurt bezig zijn met het installeren van kunststof kozijnen. Kozijnen. Meervoud. Dan gaat het dus goed. Dat en het feit dat jullie mij het afgelopen jaar minstens vier keer gebeld hebben met de mededeling dat er bij mij in de buurt kunststof kozijnen geplaatst worden en of ik interesse heb in een uiteraard geheel kosteloze offerte. Als jullie zo vaak bezig zijn bij mij in de buurt, dan gaan de zaken goed lijkt mij."

Het klopt, ze hebben mij het afgelopen jaar minstens vier keer gebeld voor een uiteraard kosteloze offerte voor kunststof kozijnen. Vier keer en al die vier keren heb ik ze verteld dat ik geen interesse heb. Al die vier keren twijfelde ik er zeer aan of ze ook werkelijk bij mij in de buurt bezig waren, want ik heb in de tijd dat ze belden nooit een auto met kozijnen zien staan. Minstens vier keer het afgelopen jaar en het jaar daarvoor belden ze ook regelmatig met hetzelfde verzoek voor een uiteraard geheel kosteloze offerte voor kunststof kozijnen. Je kunt zeggen dat ze volhardend zijn, je kunt ook zeggen dat ze een slechte administratie hebben. Al die keren had ik namelijk een goede reden om geen geheel kosteloze offerte te willen ontvangen. Mag je mensen bewust belazeren? Eigenlijk niet, maar als ze er zelf om vragen...

"Ik weet niet of de zaken goed gaan, maar ik denk het wel. Heeft u interesse voor een uiteraard geheel kostloze offerte voor kunststof kozijnen."
"Geheel kostloos?"
"Ja, ja. Geheel kosteloos. En u zit nergens aan vast."
"Behalve de hypotheek dan."
"Ha ha, ja dat is zo. Maar kan ik iemand bij u langssturen?"
Je hoort het enthousiasme in haar stem toenemen. De dobber beweegt, er wordt aan het aas geknabbeld, nog even wachten en dan een flinke ruk aan de hengel en de haak zit vast en dan is het een kwestie van langzaam binnenhalen. Zal ik nog even aan het aas knabbelen, of hap ik meteen. Ik hap.
"Ja. Mits het geheel kosteloos is en ik verder nergens aan vast zit mag u gerust iemand langs sturen."
Rang! Een flinke jens aan de hengel en de haak scheurt zich door mijn bovenlip. Beet! Je hoort de eurotekens in haar ogen rollen als in een tekenfilm. Een klant, dat is een offerte en dat betekent een bonus. Gaat 'ie akkoord met de offerte is het een extra bonus. De schoorsteen kan weer even roken.

"Mag ik uw adres noteren?"
"Ik ga er vanuit dat u dat heeft. Ze zijn tenslotte bij mij in de buurt bezig, dus moet u weten waar ik woon."
"Ha, scherp." Ja jammer hè? "Mag ik dan uw adres om te controleren of het mijne klopt?"
Natuurlijk mag je dat meid en zie, oh wonder, het klopt. Mijn adres komt overeen met het adres dat zij heeft. Ik had ook vol kunnen houden en haar als eerste het adres laten zeggen, maar dan komen ze niet bij me langs. Mag je mensen bewust belazeren? Als ze erom vragen wel.
"Wanneer schikt het om langs te komen? Morgen of overmorgen?"
"Ja. Prima."
"Welke? Morgen of overmorgen?"
"Inderdaad." Duurt wel lang voor ze doorheeft dat je nooit twee vragen ineen moet stellen.
"Morgen?"
"Nee dat komt niet echt uit. Dan werk ik."
"Overmorgen dan?"
"Overmorgen zou wel kunnen." Dan werk ik ook, maar dat maakt verder niet uit.

Inderdaad kwamen ze overmorgen langs. Dat bleek uit het briefje dat ik in de brievenbus vond. Er was waarschijnlijk sprake van een misverstand, zo las ik op het briefje, ze troffen namelijk niemand thuis aan. Nee, dat had ik ze twee dagen geleden ook al kunnen vertellen. Ik wist wel dat ik er niet zou zijn, ik moest werken. Dat lieve meisje aan de telefoon had gevraagd of het schikte of ze langskwamen, ze had niet gezegd dat ik er dan ook zou moeten zijn, al ging ik daar overigens wel van uit. Er was nog een reden waarom ze dachten dat het een misverstand was: ik heb namelijk al kunststof kozijnen.

Waarom laat je ze dan komen eikel? Waarom? Omdat ik ze de afgelopen twee jaar iedere keer verteld heb dat ik al kunststof kozijnen heb en ik daarom geen interesse heb in een geheel kosteloze offerte voor kunststof kozijnen. Ze zouden zo slim kunnen zijn en dat in hun database kunnen zetten. Ik zou ook gebruik kunnen maken van het Bel-me-niet Register natuurlijk en opgeven dat ik geen interesse heb in een uiteraard geheel kosteloze offerte voor kunststof kozijnen, maar dat doe ik niet. Waarom niet? Omdat ik niet van een opt-out methode houd. Ik wil een opt-in, een Bel-me-wel Register voor dergelijke dingen. Ze mogen me bellen als ik aangeef dat ze dat mogen. Niet andersom. En als ze dat toch doen, dan is het niet mijn schuld dat het wel eens misgaat. Misschien leren ze daar dan van en kiezen zij voor de opt-out. Tot die tijd ben ik benieuwd wat het volgende bedrijf is dat mij gaat bellen.