Zeden. Licht of anderszins

Met zeden is iets vreemds aan de hand. Er schijnt namelijk maar een heel beperkt soort zeden te zijn en dat is raar. Ik ben namelijk van mening dat als iets waar is, dat dan het tegenovergestelde ook waar moet zijn. Lebbis, bekend van zichzelf en Jansen, noemt dit het eerste omkeerbaarheidsprincipe van Lebbis. Hij heeft, in al zijn wijsheid, dit verfijnd door te stellen: als iets wetenschappelijk niet aantoonbaar is, moet het omkeerbaar zijn om waar te zijn. Min of meer hetzelfde dus. Ik was hier al eerder van bewust, maar heb dit nooit van de daken geschreeuwd en kan nu dus niet claimen dat dit principe van mij afkomstig is. Lebbis heeft in de theaters en op tv dit als zijn omkeerbaarheidsprincipe geclaimd dus iedereen denkt dat het ook werkelijk van hem is. Bovendien is hij nu eenmaal veel bekender dan ik. Niet bij de groep mensen die mij wel en hem niet kent, maar die groep is vele malen kleiner dan de andere groep. Zie, daar heb je het weer, het omgekeerde. Het is dus waar wat ik beweer.

Maar goed, de zeden, want daar had ik het over. Bij zeden is het tegenovergestelde niet waar. Eenieder kent wel dames van lichte zeden. Misschien niet persoonlijk, maar in elk geval de uitdrukking. Deze uitdrukking rammelt aan alle kanten. Ten eerste de lichte zeden. Lichte zeden doet vermoeden dat er ook zware zeden zijn. Niets is minder waar. Er zijn zware jongens, zwaar water en zwaar weer, maar geen zware zeden. Dat is volgens het omkeerbaarheidsprincipe niet mogelijk, maar toch schijnt het zo te zijn. Daarnaast is het gebruik van het woord dame in die zin behoorlijk tegenstrijdig. Lichte zeden worden als negatief opgevat, terwijl een dame een positieve typering is. Dames van lichte zeden zijn dus vreemd genoeg slechte vrouwen. Er zijn meerdere termen met licht, zoals lichtekooi en lichte vrouw. Licht is dus vies, vunzig. Het verklaart wel meteen waarom Eindhoven en Parijs de lichtstad worden genoemd.

Niet alleen zijn er geen dames van zware zeden, en zijn ook geen mannen van lichte zeden. Althans, zo worden ze niet genoemd. Die heten dan opeens gigolo of schandknaap. En om het nog moeilijker te maken is een schandpaal weer niet de erectie van een schandknaap. Waarom noemen ze het niet net als boer en boerin, gewoon hoer en hoerin? Waarbij ik overigens geen link tussen beide beroepen wil leggen, noch een van beide beroepen wil diskwalificeren. Van mij mag iedereen doen wat hij of zij wil, ik verbaas me er alleen taalkundig over.

Er zijn dus wel lichte zeden, maar geen zware en bovendien zijn die alleen nog voor vrouwen bedoeld. Daarnaast zijn er wel goede zeden, maar hoor je nooit iemand over slechte zeden. Ze zijn er wel, maar dan heet het onzedelijk. Dat is toch vreemd? Net zoiets als anti-biotica. Iedereen gebruikt het, zowel in woord als medicijn. Als dat zo is dan heeft niemand het erover dat hij last heeft van zijn biotica. "Wat heb jij nou?" "Pillen." "Pillen? Ben je ziek?" "Ja, ik heb last van mijn biotica." Dat is toch niet logisch! Het tegenovergestelde van onlogisch is toch niet goed logisch? Dat is onlogisch. Zie, een logische tegenstelling. Je hoort toch nooit over iemand die rare hersenkronkels heeft dat het een persoon is van lichte logica? Nee, omdat dat waanzin is. Kijk naar deze dag, de 21e van de 12e. Dat is het omgekeerde. Het is dus waar wat ik zeg.