Structuurtype

Gisteren heb ik een interessant gesprek gehad over gedrag. Het fascineerde mij enorm. Mensen fascineren mij. Wetenschappers, onderzoekers, filosofen, psychologen, iedereen heeft wel een theorie bedacht, waarmee je type mensen kan onderscheiden. Waar we altijd zo hard roepen dat we mensen niet in hokjes moeten stoppen, doen we dat vooral wel. Zo ook mijzelf. Een herkenbaar en confronterend hokje in dit geval.

De verschillende types zijn onder te verdelen in dominant, invloedrijk, stabiel en consciëntieus. Het zogenoemde DISC-model. Een korte toelichting op deze types en mijn conflicten volgt:

Dominant:
Opvallend weinig uitleg nodig. Aanwezig, op de voorgrond tredend, zaken over willen nemen en altijd een uitdaging nodig hebben. Not my kind of person, zullen we maar zeggen. Bij voorkeur vermijden.

Invloedrijk:
Het spontane typetje dat alles leuk vindt, extravert is, graag mensen om zich heen heeft en ook anderen motiveert. Klinkt als leuk en gezellig en als misschien wat minder diepgaand en de tijd vergetend. Oftewel: Vergeet in al zijn enthousiasme de tijd en komt grandioos te laat. Ik kom nooit te laat!

Stabiel:
Klinkt stabiel. Met een wat alternatieve interpretatie. Ze kijken graag de aap uit de boom - spreekwoorden zijn niet echt mijn ding -, treden niet graag op de voorgrond en zijn introvert. Niet verkeerd, maar in grote groepen wellicht wat onhandig. Stabiel in hun neutraliteit, dat wel.

Consciëntieus:
Gestructureerd, wil graag details hebben en een doel om naar toe te werken. That's me! Heerlijk om mijn week gepland te hebben, to-do-lijstjes te maken en alles tot in detail voor te bereiden. Maar wat kan dat vervelend zijn voor mensen van het invloedrijke type. Lijstjes, hoezo lijstjes? We zien wel wat er gebeurt! Bij dezen, sorry.

Het grote conflict waar ik tegenaan loop is de invloed van de andere beetjes type in mij. Er ontstaan veel tegenstrijdigheden. Met mijn spontane karakter zet iedereen mij in als troef om eveneens spontaan een mooi verhaal te vertellen. Ik heb er toch echt een hekel aan om voor een grote groep te staan en houd me liever op de achtergrond. Invloedrijk versus stabiel. Om het nog erger te maken: Ik heb me ook niet voor kunnen bereiden, wat nu?! Hoe los ik dit op? Angsten overwinnen, een beetje type invloedrijk oefenen, of gewoon mezelf blijven en accepteren?

Grensverleggend ben ik al bezig door lessen bewegen op muziek te geven. De groep heeft weinig verwachtingen - ze willen bewegen- en is niet te groot. Een mooie stap richting mijn invloedrijke type. Maar toch ben ik van mening dat grenzen ergens stoppen en je vooral jezelf moet blijven en uiteraard een beetje kan bijschaven in de loop der jaren. Ik accepteer wie ik ben en probeer met deze opgedane kennis het beste uit mezelf te halen, anderen te begrijpen en tegemoet te komen. Behalve als je te laat komt!