Komkommer - De groene dood

Ik ken vele redenen om hysterisch te worden van een komkommer. Zo is een komkommer al gauw 25 centimeter lang, langwerpig en hard. Het is mogelijk om de komkommer te strelen, zonder dat het ineens een vochtfontein creëert op of in het lichaam. In de supermarkt hoef ik niet langer op zoek naar iemand met eenpansmaaltijden, want de komkommer ligt altijd voor me klaar. Het is zelfs mogelijk om twee komkommers tegelijk in het mandje te leggen, want ze zijn nooit jaloers op elkaar en twijfelen op dat moment ook niet aan hun eigen geaardheid. En van het zaad van de komkommer word ik niet zwanger. Hysterisch, vind je niet?

Vooruit, de seksgrappen zijn eruit, door naar het serieuzere werk. De komkommer heeft inmiddels al vele slachtoffers gemaakt in Duitsland, Scandinavië en meer landen waar ze deze groente gewoon gebruiken zoals hij is bedoeld: om op te eten. In Duitsland is massahysterie uitgebroken, zodat de Spaanse Inquisitie daar een groene doorstart heeft gemaakt. Nu laten de Duitsers alle komkommers links liggen, straks worden ze natuurlijk massaal vernietigd. De angst voor De Groene Dood is te groot geworden, omdat de gezondheid door de EHEC-bacterie te veel risico loopt. En terecht, want de dood door darmbloedingen en nierproblemen klinkt nu eenmaal niet zo prettig.

In Nederland lijkt de angst voor komkommers vooralsnog wel mee te vallen. Ondanks de media-aandacht blijkt er nog geen Nederlandse komkommerteler te zijn gevonden die besmette groente heeft geleverd. Of toch wel, want er zijn inmiddels drie slachtoffers bekend. Maar we zijn natuurlijk op onze hoede, want van een beetje massahysterie zijn wij ook niet vies. We duiken de geschiedenis in met een lekkere dioxinekip. Of wil je liever een verpest varken? Doe eens gek, neem een BSE-koe? Een medium gebakken kippetje met salmonella? En zijn er nog jonge FOK!-kertjes die in begin jaren '90 van die lekkere potjes Olvarit hebben gegeten met anti-ontsmettingsmiddelen en metaalscherven? Ik sla even over, als je het goed vindt. En geef me die zak Smiths even aan, wil je? Oh, shit.... Heim... lich... flip...po...

Nederlanders die op vakantie gaan in het buitenland, hebben gelukkig minder te vrezen. Zolang de sleurhut maar goed is volgestouwd met houdbaar voedsel tijdens die drie weken hitte onder de Franse zon, is er immers niets aan de hand. “Het zit in blik, dus het bederft niet!” Dat zei mijn oma ook altijd, maar die Javaanse pindasoep die vijf jaar over de houdbaarheidsdatum gistend uit het blik kwam, heb ik weggespoeld. Had die Franse jongen dat laatst ook maar gedaan met die hamburger, dan was hij nu niet dood geweest. Daar zou de fastfoodketen Quick ook veel blijer mee zijn geweest, want dan hadden zij nu niet zo'n omzetverlies omdat de klanten niet meer durven te komen. De oorzaak van de dodelijke hamburger lag in de gebrekkige hygiënische omstandigheden van de keten. Als de jongen een beetje gezond verstand had gehad, had dit incident dus voorkomen kunnen worden. Dat wisten ze bij ons al in de jaren '70: “Snoep verstandig, eet een appel.”

Voedselhysterie is zo 1997. In de oertijd en in de Tweede Wereldoorlog was het de vraag of er nog wel voedsel was, maar tegenwoordig wordt er alleen nog gezeurd om de kwaliteit van het overschot aan voedsel. Er gaan steeds weinig mensen dood aan een beetje voedselvergiftiging, omdat meestal de bejaarden en baby's worden getroffen. Neem nou die babymelkpoeder in China, waar ze wat melamime in hebben gestopt om goedkoper babyvoedsel te produceren. Het gevolg daarvan waren een paar dode baby's in China, waar ze toch al zo'n kinderoverschot hebben, dat ze er echt wel een paar kunnen missen. De slachtoffers vielen dus alleen onder heel jonge kinderen, maar toch moest dat weer het wereldnieuws halen. Waar hebben we het dan over? Een paar baby's op een bevolking van miljoenen Chinezen, die toch allemaal op elkaar lijken? Daar hoef je echt niet hysterisch om te doen. En toch doen we het, omdat er genoeg voedsel is om streng op de kwaliteit te kunnen letten. Het zou jouw kind maar zijn.

Vroeger wist men wel raad met hysterie. Het was vooral iets wat bij vrouwen voorkwam, dus de artsen stonden klaar om de vrouwen te bevredigen als medicijn. Het is mij onduidelijk of dit ook voor mannen geldt, maar we kunnen elkaar preventief ook gewoon wat vaker bevredigen, zodat voedselhysterie uitblijft. Voorlopig doen we dat maar niet met ongewassen en ongeschilde komkommers. Seks en komkommers. Waarom denk ik direct weer aan Patty Brard? Heeft iemand haar onlangs nog gespot in Spanje of in Noord-Duitsland? Misschien weet zij meer over de herkomst van de darmbacterie die zich in de schil bevindt.