Osama op Eagle Eye Live

De foto van Obama die met zijn staf naar de aanval op Osama keek gaf de doorslag. Het idee had ik al wel langer. Eagle Eye Live heeft de toekomst.

Waarom zouden we nog naar een stelletje domme Tokkies in de sneeuw kijken? Waarom een stel meisjes met een gezamenlijk IQ dat niet boven de tachtig komt de jungle insturen? Waarom nog naar onhandige klussers kijken, of naar pubers die een tijdje een andere moeder en vader het bloed onder de nagels vandaan mogen halen? Big Brother, de Gouden Kooi, de Bus, Expeditie Robinson, Temptation Island, allemaal reality soaps. Leuk voor de liefhebbers, maar er is één ding dat ze gemeen hebben en dat het minder echt maakt: de realiteit wordt gestuurd door de programmamakers. Er wordt namelijk gescreend voorafgaande aan het programma en er wordt in geknipt. We krijgen dus iets voorgeschoteld dat geselecteerd is.

Eagle Eye Live is anders.
Het idee van EEL kreeg ik toen ik de live beelden zag van de demonstratie in Egypte. Als je naar CNN of naar Al Jazeera keek, dan kwam de toestand daar live je huiskamer binnen. En er was ook nog eens commentaar bij. Net een voetbalwedstrijd.
Er was één minpuntje: er was soms urenlang niet veel meer te zien dan een plein met mensen. Zelfs toen de demonstranten slaags raakten met de aanhangers van Mubarak zag je niet veel meer dan een straat waar af en toe wat schimmen iets naar andere schimmen gooiden.
Daarom wordt er in Oh Oh Tirol natuurlijk geknipt. Niemand houdt het vol om urenlang naar het domme gelul van Barbie te luisteren. Maar in zo’n live-uitzending uit Egypte valt niet te knippen.

De livebeelden van Japan waren al veel afwisselender in het begin. Vooral die boot die werd meegenomen door de tsunami was leuk om naar te kijken. Lekker met het bord op schoot op de bank overstrominkje kijken.
Maar ook dat gaat vervelen na twintig keer een herhaling van die boot. Zelfs de leukste reclames gaan vervelen als je ze honderd keer ziet, dus het was nog niet de ideale live-uitzending.

Maar de foto van Obama en zijn staf bezorgde me het eurekamoment.
Je kon niet zien wat zij zagen, maar ik kon het me wel voorstellen.
Die woordvoerder van het Witte Huis kan dan wel zeggen dat ze alleen de beelden van de landing van de helikopter zagen en verder niet, maar ik weet wel zeker dat hij liegt.
Hillary Clinton doet haar hand voor haar mond van schrik omdat er een aantal militairen uit een helikopter stappen?
“Jeetje, gaan ze echt schieten met die wapens?” zegt ze angstig.
Lul toch niet, man.
De hele aanval is gewoon gefilmd. Misschien liep er iemand met een camera op zijn helm of zoiets. 

Je bekijkt het zoals degene met de camera het ziet. Schokkend beeld als ze de villa bestormen. Er klinken schoten uit automatische geweren en in een flits zie je hoe een man aan flarden wordt geschoten. De camera beweegt het huis in. Je ziet dat er niets heel wordt gelaten. Alles wordt kapot geschoten en als er toevallig iemand in de weg loopt, dan zit hij meteen vol gaatjes. Ze komen in de vertrekken, de keuken, de badkamer en alles gaat eraan. En dan, uiteindelijk, komen ze bij Bin Laden. Maar wat is dat? Een vrouw die aanwezig is in het vertrek springt ineens voor Bin Laden en wil de commando’s aanvallen. Je ziet haar met een mes in de hand op de camera af komen. Op dat moment gaat de hand voor de mond van Hillary, maar het is al te laat: de vrouw wordt neergeschoten. Gelukkig voor Hillary was het slechts in haar been.
Bij Pauw en Witteman vroegen mensen zich af, waarom Bin Laden in het hoofd is geschoten en niet in het hart en omstreken. Omdat die vrouw er voor liep natuurlijk. Er moest meteen worden gehandeld en dus volgden de acties elkaar snel op. Tegelijk met de vrouw werd er op Bin laden geschoten en om niet de vrouw dood te schieten, schoten ze dus zijn hoofd aan flarden.

Maar waarom mochten wij niet meekijken?
Dat is nu juist echte reality. Stel dat men in het oude Rome camera’s en televisie had gehad. Dan hadden de kijkers toch ook niet alleen beelden van de toeschouwers te zien gekregen? Die hadden echt wel die leeuwen en slaven in beeld gekregen. Toen wisten ze het wel: geef het volk wat het wil.

Natuurlijk snap ik de terughoudendheid van de Amerikanen wel. Als er moslims meekijken en zien wat er echt allemaal gebeurt, dan kunnen die wel eens heel erg kwaad worden op de Amerikanen. Maar die hoeven toch niet te kijken? Ik kijk ook niet naar al die kutprogramma’s van de commerciële omroepen. Je kunt gewoon zappen als je er niet tegen kan.

Dus ik pleit voor Eagle Eye Live televisie.
Er bevinden zich over de hele wereld zo langzamerhand miljoenen camera’s. We hebben Google Street View, we kunnen camera’s in Formule 1 wagens bevestigen, of aan de fiets van Contador zodat we live zijn demarrage vanaf de fiets kunnen bekijken. Hoog in de lucht zien de spionagesatellieten als de ogen van de adelaar alles wat zich op de grond afspeelt. Technisch gezien kunnen we alles tegenwoordig.
Er lopen nog talloze strijders van Al Qaida en de Taliban los. En als die op zijn, dan zijn er in Mexico nog wel wat drugsbazen en wat dacht je van de maffia? Ik denk dat we live-uitzendingen van dit soort acties kunnen plannen tot ver in de 21e eeuw.
John de Mol, waar blijf je?