Es-salam alaykoem
Boos worden om dingen waar je geen mening over hebt, maar toch een mening over moet hebben omdat iedereen er een mening over heeft.
Angst voedt de haat
Ik loop over de stoep
Het is onveilig in deze straat
Verderop loopt weer een groep
Vier man breed
Een gewelddadige rij
Hun gesis is hun oorlogskreet
Ze gaan nooit opzij
Ik heb geen last van ganzen. Je mag het de laatste tijd eigenlijk niet meer zeggen. Met het uitspreken van de zin sluit je jezelf buiten in de discussie. Dan ben je een politiek correcte lul, een ontkenner, een mooiprater, een linkse landverrader, een winterslaper, een vogelknuffelaar, een lafaard en je woont sowieso op het platteland. Of je komt gewoon nooit buiten.
Ik stap van de stoep
Loop verder over de straat
Ik ontwijk de groep
Ik ontwijk de haat
In de zomer vliegen ze naar ver
Hun land van herkomst wordt bezocht
Wat mij betreft blijven ze er
De grens mag dicht, het tocht
Ganzen doen het goed als onderwerp in columns op FOK!. Problemen benoemen, heet het. Prima, benoem de problemen gerust. Moet dat benoemen elk moment? Ik lees al die berichten en columns niet meer, het interesseert me niet. Misschien komt dat omdat ik nog nooit last heb gehad van ganzen, ik kan mijn interesse niet verkrijgen uit herkenbaarheid. Ik kan niet genieten van het incestueuze gekanker, omdat ik niet zwelg in de overtuiging dat de mislukte ganzenintergratie Neerlands grootste probleem is. Het kan best zijn dat er elke week weer een gans is die een bejaarde lastig valt, meisjes achterna rent of zijn kroost verwaarloost, maar wat mij betreft rechtvaardigt dat niet de continue stroom aandacht. Je moet problemen niet negeren, natuurlijk, maar er niet continu over schrijven is niet hetzelfde als negeren.
Bloed waait door de straten
De vijand broedt hier om de hoek
Ik voel me opgelaten
Ik heb slechts 1 verzoek:
Witte vogels fladder heen!
Uiteindelijk zijn het een paar wijken in Nederland waar er grote problemen met ganzen zijn. De gemeenten daar moeten zo snel mogelijk een goede oplossing voor die problemen vinden. De oorzaken aanpakken, de gevolgen veroordelen. Het blijft voor mij vooral regionale problematiek. Natuurlijk, het landelijke beleid, de nationale politiek, heeft ook significante invloed op de ganzentrek, maar uiteindelijk moeten de oplossingen voornamelijk lokaal worden gevonden. Lijkt mij, want uiteindelijk weet ik er ook geen hol vanaf. Alle informatie die ik krijg komt uit tijdschriften, kranten, internet en tv, allemaal externe bronnen. Ik weet niet hoe het is om in een plaats als Duckstad te wonen, waar de ganzen actief in oorlog zijn met hun buurt.
In mijn wijk zitten ook ganzen. Ik zie dagelijks scooters en capouchons. Ik heb er geen last van, er zijn nooit problemen. Persoonlijk heb ik meer last van de duiven die mijn balkon volschijten. Toch zijn er hier buurtbewoners die actief tegen de ganzen strijden. Iedereen weet dat ganzen een hekel aan varkens hebben, daarom is onlangs in mijn wijk een moskee besmeurd met varkensbloed en een varkenskop. Het heeft niet geholpen, de ganzen zijn niet weg, ze hebben ook geen vergeldingsactie uitgevoerd. Blijkbaar denken de ganzen toch minder in hokjes, dan mijn buurtbewoners.
En wat moet ik nu met al die informatie uit de columns over ganzen? Moet ik me nu onveilig gaan voelen op straat, net als iedereen? Moet ik nu tegen de stadswacht, die aan de deur komt, zeggen dat de dader van de inbraak in mijn straat waarschijnlijk onder de ganzen gezocht moet worden? Moet ik nu zeggen: politiek, het is een schande dat er nog geen oplossing is voor de problemen? En waarom voederen we de ganzen bij in de winter als we nog niet eens genoeg eten hebben voor onze eigen mensen? Moet ik nu met een knokploeg naar een plaats als Duckstad gaan om daar in het stadspark eieren kapot te trappen? Moet ik nu een kutcolumn schrijven met een metafoor die zo krom als een hoepel is? Het heeft allemaal betrekkelijk weinig zin. Een politiek correcte lul blijf ik sowieso.