De 360? Welke 360?

Een tijd terug was er een heel lieve trend aan de gang op FOK!games. Werkelijk ieder berichtje waarin nieuwe screenshots werden getoond, werd vergezeld met zure smoeltjes van mensen die ‘het er helemaal niet zo next-gen uit vonden zien’.
Screens waarbij je iedere porie op het gezicht kon tellen? “Bwoah, de xbox kan dat ook. Makkelijk!” Beelden waarbij zelfs de ventieldopjes voorzien waren van real-time texture shader effects? “Mja, valt nogal tegen he.”
Was het niet meer dan een gezond stukje oer-Hollandsche nuchterheid, die opeens de kop opstak? Of speelde er toch iets anders?

Dat laatste lijkt eigenlijk niet eens zo vergezocht. We worden al jarenlang murw gebeukt met pre-rendered, gephotoshopte screenshots, genomen vanuit de meest onmogelijke camerastandpunten. Niet zo verwonderlijk dat enkelen dan een kleine slag om de arm houden, als het over-cynische volkje wat we nu eenmaal zijn.
Het klinkt aannemelijk, maar toch. Toch ligt de oorzaak mijns inziens ook bij de grafische spierballen die de last-gen consoles ten toon spreiden. Zowel de Gamecube als de Xbox hebben in hun laatste fase van hun levensloop meerdere malen laten zien wat ze eigenlijk in huis hebben. En zelfs de stokoude Playstation 2 bewees meerdere malen nog altijd mee te kunnen komen, als een afgeschreven voetbalvedette die in zijn afscheidswedstrijd er nog even een omhaal uitgooit.

Juist daarom denk ik dat de bitterheid bij enkele mensen overheerste. Want zeg nou zelf: verschilde het gamesaanbod bij de 360-launch nou zo wezenlijk van wat we daarvoor zagen? Slechts bij Project Gotham Racing 3 schemerde enigszins door waartoe de gloednieuwe console in staat was. Het gros van het aanbod bestond echter uit oude concepten, maar dan met een flinke dosis grafische peper in de reet gestouwd. De eerste generatie was er slechts één van beloftes voor de toekomst. Een periode waarin developers werden gelokt door mooie praatjes over torenhoge specificaties, maar ze eigenlijk geen idee hadden wat ze met al die kracht aanmoesten. Ik weet vrij zeker dat we nog lang niet het maximale uit die arme oude Xbox en Gamecube hebben gehaald. Goed, de laadtijden zijn wat langer, maar als je zag dat de Xbox bij menig port niet voor andere consoles onder deed, geeft dat toch te denken.

Maar maakt mij dat persoonlijk wat uit dan? Neuh, niet echt eigenlijk.
Sterker nog, ik zie de release van de nieuwe consoles als een kleine zege!
Doordat menig gamer als een ware crackverslaafde al zijn bezittingen verkoopt, om maar een nieuw stukje technologie in huis te kunnen halen, staat Marktplaats vol met complete gamescollectie's. De complete backlog van de Gamecube (alle zes de games, ja!)? Vijftig euro, en ze liggen bij je thuis. Een lijst xbox-games dat het assortiment van menig Bart Smit overschrijdt? Voor een paar tientjes zijn ze allemaal voor jou!
En dus zit ik hier als de moderne versie van Dagobert Duck in een gigantische stapel topgames. Manisch lachend gooi ik ze in de lucht om ze op mijn hoofd te laten kletteren, waarna ik me erin begraaf en verzucht hoe mooi het leven soms kan zijn. Goed, als iemand begint over de 360 begin ik spontaan te zweten en hyperventileren, maar jaloers? Echt niet!

Nee echt, ik vermaak me nog wel een jaartje. Of twee. Ik spreek jullie wel weer zodra ook ik ben gezwicht, en er ook hier een wit kastje staat te zoemen, tussen de gigantische stapels last-gen games.
Tot dan!