De Libelle Games Awards
 Onlangs moest ik naar de zestigste verjaardag van een familielid. Je kent dat wel, zaal vol (bijna-)bejaarden, hapje, drankje, saaie gesprekjes over onderwerpen die je geen moer interesseren, niemand te vinden van jouw leeftijd, kortom je verveelt je dood. Ik kwam te zitten bij een vroegere buurvrouw en haar man, beiden ergens in de zestig. De man was net met de VUT en vertelde over zijn nieuwe hobby: hij zat tegenwoordig regelmatig achter de computer. Zijn vrouw beklaagde zich daar luidkeels over, zij vond "d'r helemaal niks an", aan computers, en begreep niet wat 'ie er in zag. Met de hand een brief schrijven was volgens haar minstens even snel als een e-mail en wat je er verder nog mee kon was toch maar flauwekul. Het liefst zette ze het ding nog dezelfde dag bij het grof vuil. Vervolgens mocht ik vertellen wat ik zoal doe; dat ik niet alleen voor mijn werk de hele dag achter de computer zit, maar dat ik ook mijn avonden en weekenden voornamelijk doorbreng met internetten en gamen. Het was even stil. Wat een ontzettende tijdsverspilling! De hele dag achter dat apparaat! Deed ik dan nog wel eens haken en breien enzo? En al dat gemoord en geschiet, dat was toch zeker niks voor hun vroegere buurmeisje? Mijn protesten werden weggewuifd. Gelukkig kwam de serveerster de bestelling opnemen. Van de week bij de friettent snapte ik ineens waarom zij niet snapte dat gamen veel meer is dan schieten op alles dat beweegt. TIjdens het wachten op mijn bestelling bladerde ik door de damesbladen in de leesmap. Naast de modereportages en interviews met vrouwen en vriendinnen van bekende politici, sporters en acteurs kwam ik aankoopadviezen tegen voor make-up en badkameraccessoires; schoonmaaktips en stijkadviezen maar ook besprekingen van boeken, cd's en films. Er ontbrak echter duidelijk één (voor mij zeer belangrijke) entertainmentcategorie. Ik sloeg na de Libelle, de Margriet en de Flair ook maar eens de Tina open. Wat meer de nadruk op jongensbandjes, liefdesproblemen, puistjes en seks, maar ook hier geen games. De hoogste tijd dus voor de Libelle Games Awards. De groep lezers van deze bladen vormt een grote potentiële kopersmarkt. Niet alleen omdat zij grotendeels de games voor hun kinderen kopen, maar ook omdat ze zelf veel games zouden kunnen gaan spelen, als ze er maar meer over zouden weten. Er zou een reeks artikelen gepubliceerd moeten worden over gamesgerelateerde onderwerpen, aan het eind van het jaar afgesloten met de Games Awards. Na een aantal artikelen over bijvoorbeeld de verschillende soorten consoles en genres en de betekenis van de icoontjes voor de leeftijdsaanduidingen kan de focus verschuiven naar games die de dames zelf zouden kunnen spelen. Games dus waarin de vrouwelijke hoofdspelers nu eens geen stereotype rol spelen of waarin de nadruk niet ligt op geweld maar op creëren, opbouwen en oplossingen zoeken. Games over het gezinsleven van virtuele mensjes. Games waarin je hondjes moet africhten en uitlaten. Games op basis van TV-series. Interviews met de bedenkers van Kate Walker, Nicole Collard en Grace Nakamura. Reportages over moeders die samen met hun kinderen de Sims en andere games spelen. Aankoopadviezen voor gamesaccessoires en tips voor het stofvrij bewaren van de verzameling games. Mogelijkheden genoeg. De Libelle Games Awards worden dit jaar voor het eerst georganiseerd. Daarom mogen de genomineerde games uit elk willekeurig jaar komen. Mijn shortlist: Welk spel nomineer jij? Of vind je dat deze groep juist beter niet kan gaan gamen? |