De voetschimmel van de slager van de ballenjongen

Even is een spiertje van iemand die voor zijn beroep tuinieren met amateurtoneel combineert belangrijker dan de grote problemen in de wereld. Even zijn de voetbalplaatjes op een basisschooltje ergens in een dorpje in Italië belangrijker dan de enorme afvalbergen die Napels steeds verder boven NAP laten rijzen. Deze week is de band tussen de achteroom van de melkboer van de leesmapbezorger van de schoenmaker van de slippers van de derde keeper van Roemenië en de oogarts van de blinde vinkenspecialist van de slager waar de buurman van Pieter Vink knikkers ruilt met een gehandicapt jongetje die toevallig ook nog fan van de bondscoach van de niet geplaatste maar zeker niet vergeten Rode Duivels is, belangrijker dan de zelfmoord van Rita.

De zelfmoord van Rita? Ja. Rita schreeuwt moord en brand nu haar beveiliging is gereduceerd. Ze is haar leven niet zeker en heeft haar voorstellingen in lokale zaaltjes afgezegd. Lieve Rita, dat moet je nou juist niet doen. Als je beveiliging wordt gehalveerd, dan ga je dat niet over de daken schreeuwen. Ik stuur toch ook geen persbericht als het slot van mijn huis kapot is. Als er bedorven filet American geserveerd wordt in de bedrijfskantine van Schiphol, gaan ze toch ook niet omroepen ‘Door een personeelstekort wordt u vandaag minder streng gecontroleerd.’ Dit is een uitnodiging voor niet-voetbalminnende antiTONisten, Rietje.

De hotelervaringen van de monteur van de spelersbus, maar dan tijdens zijn vakantie op Ibiza, zijn belangrijker dan de voorverkiezingen in de Verenigde Staten. Ik hoor je denken. Die voorverkiezingen komen me ook de keel uit. Dat is nog erger dan die oranjekoorts. Besef wel even dat we nu samen met Hillary officiëel afscheid hebben genomen van de grootste pretmaker die het Witte Huis ooit gehad: Bill. Helaas geen sigarenbandjesverzamelaar als First Lady in het Ovulating Office. Dat is niet zomaar een woordgrapje. Met Bush aan de leiding stroomt er bloed uit het Witte Huis.

Op dit moment is de voorraad rode Wulpies (of hoe die Wuppie rip-off ook heet) die blauwe huizen uitstromen belangrijker dan de voorraad melk, de voorraad olie of de voorraad openbaar busvervoer. Overigens, in Eindhoven reed afgelopen week welgeteld één bus. De spelersbus van Ajax. Het zoontje, of de orthodontist van de klassenvertegenwoordiger van de parallelknutselclub van het zoontje van de voormalige trainer van Ajax had een galafeest en vond het wel humor om met de spelersbus naar de feestzaal te komen. En die bus werd bekogeld, door PSV-aanhangers en zielige zielen die zien dat voor twee toastjes krabsalade, glaasje rosé en een handtekening van de broer van de ballenjongen van de…(zucht) deze buschauf wel wil rijden. Zou Heitinga trouwens een strippenkaart hebben? Of hebben de spelers een abonnement? En geldt dat pasje dan ook in de spelersbus van Oranje? Heeft Robben een permanente reservering op de invalidezitplaats? Zouden ze familie en vrienden met korting mee mogen nemen? En hoe was de vakantie van de monteur op Ibiza verlopen? Heeft-ie nog last van voetschimmel? Zout water schijnt te helpen.

Voetbal is oorlog. Het is oorlog tussen landen. Oorlog tussen supermarkten. Oorlog tussen voetbalminnende mannen en voetbalhatende vrouwen (of vice versa) over wat er op de televisie komt. Oorlog tussen voetbalminnende mannen en voetbalminnende vrouwen. Liever had hij, dat zij naar GTST zou kijken, zodat hij stiekem Veronica kan opzetten voor een ander soort buitenspel. Of vice versa. 

Nog heel even, en dan is de wereld weer de normale puinhoop die het tijdens oneven jaren is. Nog maar even en we moeten weer geld storten naar Birma. Paar weekjes nog en…
… de Olympische Spelen beginnen!