It's Britney Bitch!

Redactie
Column door Ceriel

Het is al tijdenlang helemaal in: Britney-Bashen. De gevallen Princess Of Pop wordt ze ook wel genoemd, deze dagen. Het is ronduit triest om te zien hoe haar nieuwe single zo tragisch aan het falen is. Als ze zich al die tijd had gedragen als voorbeeldige moeder stonden we allang met z'n allen 'Gimme More' te yellen in de kroeg op de zaterdagnacht. Compleet met danspasjes.

Het gaat niet om de muziek, maar om het imago. Als huidig gewaardeerd artieste Nelly Furtado met deze zelfde single op de proppen kwam werd het een hit. Dat komt ook omdat Furtado op het ogenblik gewoon geen flaters kán slaan tijdens live-optredens. Britney deed dit ook niet, maar omdat we er allemaal zo op gefocust waren zette ze het danspasje bij voorbaat al verkeerd in en was ze gewoon een oridinaire uitgedijde tippelhoer die snakte naar een shot heroïne.

Misschien wordt de single toch nog een megasucces. Het zal dan enkel gebeuren door Britney-huilies die het allemaal zo zielig vinden en per stuk besluiten de single vier keer legaal te gaan downloaden en het zes keer fysiek op single te kopen. Om haar te steunen. Toch ziet dit er op het moment niet naar uit. In de gloriedagen van Britney zou de track allang zijn uitgeroepen tot Alarmschijf, Megahit en Grand Slam! en stond de plaat reeds in de hoogste regionen van de Top 40. Het heeft niets te maken met de track opzich. 'Gimme More' is in mijn oren geen muzikaal hoogstandje, maar dat was 'Oops! I Did It Again' door deze zelfde oren ook niet echt.

Was 'Vrienden Voor Het Leven' een hit geworden als Jan Smit niet ineens zo gehyped werd een paar jaar terug? Men vond het vóór deze rage nog leuk om lekker te schelden op het jongetje dat bekend stond als de Heintje van de jaren '90. Dat hoorde zo. Jantje Smit was een zielig mannetje dat gepest werd omdat ie ooit zo'n vreselijk irritante smartlap had die goed scoorde onder ouderen. Echt! Ik heb meerdere malen gedacht: "Wat zielig eigenlijk. Je zou Jantje Smit maar zijn. Dan kan je toch nergens rustig meer vertoeven?" Dat was het beeld dat je van hem had tussen 1997 en 2004. Tot hij ineens tot Jan Smit werd gebombardeerd en het met zijn puber-look zo leuk deed tijdens zijn comeback. De kledinglijn en de real-life soap zijn niet ontstaan door zijn muziek. Hoe cliché ook, het was de media die de gedachten van menig luisteraartjes deed veranderen. Ik betrapte me er een keer op dat ik 'Als De Morgen Is Gekomen' in het openbaar opgewekt aan het meezingen was. En niemand die me raar aankeek. Dat had ik eens moeten doen met zijn debuutsingle indertijd.

Is ook eigenlijk helemaal niets mis mee. Zo gaat dat. Een nummer wordt nu enkel alleen populair als het gehyped wordt. Ik weet nog wel dat ik 'Jij Bent Zo' van Jeroen van der Boom voor het eerst hoorde op Radio 538. Ik vond het vreselijk. Wat een veredelde smartlap was dat! Tot ik onbewust geïndoctrineerd werd door deze zelfde zender, omdat men de plaat meerdere malen per dag voorbij liet komen. Ineens kon ik de track waarderen. Dat had ik nóóit gehad als dit niet gebeurd was.
Of wat dacht je van de succestory Mika. 'Relax (Take It Easy)' was al tijden bekend maar wilde maar niet populair worden. Totdat Mika kwaad werd en zijn woede van zich af componeerde vanwege afwijzende platenmaatschappijen. 'Grace Kelly' werd een grote hit. Je weet misschien wel wat er daarna met dat andere plaatje gebeurde.

Het ligt allemaal genuanceerder. Smaken verschillen nu eenmaal. Maar in grove lijnen zit hier volgens mij zeker wel een kern van waarheid in. Met deze kennis weet je ook dat er zoveel meer moois is op muziekgebied. Als 'The Musical Someones' met 'Unknown Track' veel gedraaid zou worden zou ik het ook ineens mooi gaan vinden. Omdat ik het veel hoor. Per toeval stuitte ik een paar maanden geleden op 'Going To A Town', de nieuwe single van Rufus Wainwright. Het is gewoon stuitend dat deze plaat niet eens een plaats in de tipparade heeft gekregen terwijl de achtennegentigste cover op "Voyage Voyage" een grote hit werd. Ik weet het. Het is een mening en natuurlijk kan je dan wel weer gaan lopen tieren: "Zo gaat dat nu eenmaal in die commerciële wereld!" Klopt. Maar toch, er zijn heel wat mensen die zich vasthouden aan zo'n lijst. Ik weet niet hoe, maar ik ben eigenlijk voor een ander stelsel op muziekgebied.

Voor Britney is de succes-story helemaal afgelopen. Ik kan me niet voorstellen dat ze haar imagodeuk ooit nog te boven komt. "It's Britney Bitch!" is typerend. Het is een soort laatste roep om erkenning. Zoiets als: "Ik weet dat ik nu bekend sta als een ontzettende sloerie, dus dan laat ik tijdens mijn openingszin weten dat ik dit door heb."
Zelfs als ze in al haar oprechtheid een miljoen dollar aan goede doelen zou schenken verdenkt men haar nog van belangenverstrengeling. Dat ze puur deze daad stelde omdat alle zesendertig ambassadeurs het zo leuk in bed deden; ze in de doofpot wil stoppen dat ze er vijf buitenechtelijke kinderen aan heeft overgehouden en goddomme zelfs dán nog het lef had om om meer te schreeuwen...