Tong's voetbalverhalen # 190

Ruud Geels, misschien wel de meest ondergewaardeerde voetballer in Nederland ooit. Veel scorende spits, die speelde voor Ajax, Feijenoord, PSV, Anderlecht, Sparta en Club Brugge. Zijn doelpuntgemiddelde is vergelijkbaar met die van de Duitse legende Gerd Müller. Gerd Müller werd de held van de WK-74 finale, terwijl bondscoach Rinus Michels bij een 2-1 achterstand Geels op de Nederlandse bank liet zitten en de onbekende middenvelder Theo de Jong in het veld bracht.

Er wordt vaak gesproken over het feit dat rechtsbuiten René van der Kerkhof, in die wedstrijd Rob Rensenbrink verving, terwijl linksbuiten Piet Keizer de bank warm mocht houden. De grootste fout van Michels echter was de altijd scorende spits Ruud Geels op de bank te laten zitten. Een generaal van slag.

In 132 competitiewedstrijden voor de Amsterdammers scoorde Geels 123 maal. Hiermee werd Geels viermaal op rij topscorer van de eredivisie (seizoenen 1974/1975 tot en met 1977/1978). In één van de wedstrijden scoorde hij vijf doelpunten, tegen Feijenoord op 1 november 1975 (6-0). Van Hanegem zei later dat ie nooit zoiets had meegemaakt. 'Hij zweefde boven de lat uit.' Volgens de kromme. Hij was in totaal 5 keer topscorer van de eredivisie. Speelde met de lolbroeken van Gaal, Advocaat en van der Gijp nog bij Sparta. In 473 wedstrijden als prof scoorde hij 318 doelpunten. En dat heel vaak met z'n hoofd, want dat was toch wel het handelsmerk van Geels. Het ene doelpunt was nog fraaier dan het andere.

De snelheid van zijn handelen sprak boekdelen vol. Hij behoorde tot de Oranje-selectie tijdens het WK-1974, maar werd in geen enkele wedstrijd opgesteld. Hij speelde zelfs geen minuut. Later beschreef hij het verblijf in West-Duitsland als "de ergste weken uit mijn leven." Niet zozeer vanwege het niet spelen maar vooral door de dagelijkse pesterijen van het Ajax-duo Wim Suurbier en Ruud Krol.

Tegenwoordig zou-ie miljonair worden als speler in het buitenland. Op zeker een internationale ster. Iets dat hij gemeen heeft met generatiegenoot Willy van der Kuijlen. Zou-ie ook nooit 5 keer topscorer van de eredivisie zijn geweest. Money rules the football-world immers. Dan is één jaar schitteren in Nederland genoeg voor een overtocht. Varend op het geldschip. Of kofschip, als kopspecialist.

tong80